Glikolipid

Glikolipidi su složena jedinjenja šećerne i lipidne komponente (glikon), koje su spojene etarskom, odnosno glikozidnom vezom (budući se radi o šećeru) sa glicerolom. Nešećerna komponenta (aglikon) najčešće je glicerol sa dvije masne kiseline vezane estarskim vezama.Aglikonski dio može biti i sfingozin (sfingozidna baza).^[1]^[2]^[3]

Primarna uloga glikolipida je kumulacija energije, a pogodni su i kao genetički markeri za ćelijsko prepoznavanje.

Metabolizam

Glikolipidi se nalaze na površini ćelijskih membrana, gdje se ugljeno-hidratni lanci vežu sa fosfolipidima . Ugljeni hidrati sa nalaze na vanjskoj membranskoj površini svih eukariotskih ćelija. Njihovu strukturu kontroliraju glikoziltransferaze (koje dodaju lipide) i glikozilhidrolazama (koje modificiraju glikan nakon adicije). Glikolipidi proširuju fosfolipidni dvosloj u vodeno okruženje izvan ćelije, gdje su mjesta za prepoznavanja specifični hemijskih spojeva. Također učestvuju u održavanju membranske stabilnosti , a pomažu i međusobnom spajanju ćelija kojim se formiraju tkiva. Inače, sfingolipidoze mogu biti uzrokovane i poremećajima metabolizma.

Tipovi glikolipida

Među glikolipidima najpoznatiji su cerebrozidi, gangliozidi i sulfatidi.

Cerebrozidi su prvi put izolirani iz mozga, po čemu su i imenovani. Gangliozidi su izolirani iz ganglijskihćelija (sive mase) mozga. Sulfatidi su složeni lipidi, koji su izolirani iz jetre, bubrega, a retativno visoki sadržaj ovih supstanci ima i mozak. Svi imaju specifične i veoma značajne uloge u organizmug životinja.^[4]

Prema prirodi aglikonske komponente, glikolipidi mogu biti:

Gliceroglikolipidi
- Galaktolipidi
- Sulfolipidi
Glikosfingolipidi
- Cerebrozidi
  - Galaktocerebrozidi
- Greatocerbicidi
  - Glukocerebrozidi
  - Sulfatidi
- Gangliozidi (najsloženiji životinjski glikolipidi; sadrži oligosahride s negativnim nabojem jednog ili više ostataka sijalinske kiseline. Identificirano je više ih od 200 različitih gangliozida; najzastupljeniji su u nervnim ćelijama).
- Globozidi
- Glikofosfosfingolipidi (kompleks kod gljiva, uključujući i kvasac, i kod biljaka, gdje su prvobitno nazivani "fitotoglikolipidi" može biti komplikovani skup jedinjenja, kao negativno nabijenih gangliozida u životinja. Vršna grupa glikolipida se sastoji od šećera).

Također pogledajte

Reference

^ Lawrence E. (1999): Henderson's Dictionary of biological terms. Longman Group Ltd., London, ISBN 0-582-22708-9.
^ Alberts B. et al. (1983): Molecular biology of the cell. Garland Publishing, Inc., New York & London, ISBN 0-8240-7283-9.
^ King R. C., Stransfield W. D. (1998): Dictionary of genetics. Oxford niversity Press, New York, Oxford, ISBN 0-19-50944-1-7; ISBN 0-19-509442-5.
^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.

Vanjski linkovi

Glycolipids na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)

[1] Lawrence E. (1999): Henderson's Dictionary of biological terms. Longman Group Ltd., London, ISBN 0-582-22708-9.

[2] Alberts B. et al. (1983): Molecular biology of the cell. Garland Publishing, Inc., New York & London, ISBN 0-8240-7283-9.

[3] King R. C., Stransfield W. D. (1998): Dictionary of genetics. Oxford niversity Press, New York, Oxford, ISBN 0-19-50944-1-7; ISBN 0-19-509442-5.

[4] Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.

[1]

[2]

[3]

[4]