Historija modernog Sarajeva

Historija modernog Sarajeva počinje od proglašenja nezavisnosti Bosne i Hercegovine od Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, 1. marta 1992. godine. Sarajevo je postalo glavni grad nove države. Tog dana su se održali masovni antiratni protesti i taj dan se obično uzima kao početak rata. Snajperista sa obližnjeg nebodera je tada ubio prvu znvaničnu žrtvu rata, Saudu Dilberović koja je učestvovala na protestima.

Opsada sarajeva

[uredi | uredi izvor]

Tri godine koje su uslijedile, stavile su Sarajevo pod opsadu koja je trajala 1.425 dana i smatra se najdužom opsadom u historiji. Grad je ostao bez struje, grijanja, vode, lijekova i ostalih medicinskih potrepština. Tokom opsade, srpske snage su, sa okolnim planina, granatirale grad. Prosječno je ispaljivano 329 granata dnevno na Sarajevo, a najviše je ispaljeno 22. jula 1993. godine - 3.777 granata.

Osim potpunog uništenja ekonomije i politike grada, napadači su ciljano uništavali objekte od velikog kulturnog značaja. Mjesta kao Gazi Husrev-begova džamija, katolička katedrala ili jevrejsko groblje su granatirani i u manjoj ili večoj mjeri oštećeni, dok su objekti kao Vijećnica i Olimpijski muzej totalno uništeni. Vojska Republike Srpske je ciljno uništavala objekte od kulturnog značaja, granatama su zapalili Nacionalnu i Univerzitetsku biblioteku, glavni Bošnjački kulturni centar na Balkanu kao i mnogi drugi značajani kulturni objekti. U opsadi je uništeno oko 700 rukopisa, vrijedna Inkunabula kao i jedinstvena kolekcija bosanskih publikacija, nekih još iz vremena bosanskog kulturnog preporoda iz 19. vijeka. Biblioteke širom svijeta su surađivale kako bi vratile bar dio izgubljenog, kroz donacije u vidu elektronskih tekstova, na taj način obnavljajući elektronsku kolekciju Biblioteke.

Procjenjuje se da je tokom opsade ubijeno oko 12.000 ljudi i još oko 50.000 ranjeno. Međutim, tokom cijelog ovog vremena, VRS nije bila u mogućnosti da pokori grad, zahvaljujući odbrani Sarajeva, ponajviše od strane Armije Republike Bosne i Hercegovine. Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma i perioda stabilizacije države i grada.

Poslijeratni period

[uredi | uredi izvor]
Sarajevo danas

Nekoliko sljedećih godina je bio period rekonstrukcije Sarajeva. Tokom opsade, skoro da nije bilo zgrade bez oštećenja. Ruševine su bile kroz cijeli grad, i rupe od granata su bile učestala pojava. Također je pronađeno mnogo mina na okolnim brdima i planinama.

Zahvaljujući inostranoj pomoći i domaćem radu, grad se počeo polahko oporavljati. 2003. godine, praktično da nije bilo ruševina u gradu i rupe od granata su postale rijetkost. Sarajevo je opet postao centar međunarodnih zbivanja, kao što je filmski festival, Sarajevo Film Festival i Sarajevo je opet ponudilo da bude grad - domaćin Zimskim olimpijskim igrama.

Danas je Sarajevo jedan od gradova sa najbržim razvojem u regiji. Veliki broj različitih modernih zgrada je izgrađen ili je gradnja još uvijek u toku. Jedan od takvih je izgrađeni Bosmal City Centar, koji predstavlja najvišlju zgradu na Balkanu. Rekonstruisana je i zgrada Vijeća ministara BiH koja je oštećena u ratu, a također izgrađen Avazov Twist Tower. Završena je izgradnja autoputa koji povezuje Visoko sa Sarajevom.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]