Kulturocid

Kulturocid, kulturološki genocid ili čišćenje kulture je koncept kojeg je uveo pravnik Raphael Lemkin, 1944. kao komponentu genocida. Termin je prihvaćen u 2007. u Deklaracija o pravima autohtonih naroda Ujedinjenih nacija], uporedo sa terminom "etnocid", ali je, u konačnom dokumentu, uklonjen i jednostavno je zamijenjen sa terminom "genocid" . Precizna definicija "kulturnog genocida", ostaje nejasna, pogotovo u bosanskom jeziku, jer kultura ima specifično značenje, a genocide u sintagmi ne može biti kulturan. Neki etnolozi, kao što je Robert Jaulin, koriste termin "etnocid" kao zamjena za "kulturološki genocid"

Kulturocid je zločin koji se ogleda u sistematskom uništavanju spomenika kulture. Tokom rata u Bosni i Hercegovini stradali su mnogi kulturno-historijski spomenici, a najkarakterističniji primjeri su:

• Rušenje Ferhadije-džamije u Banjoj Luci po nalogu srpskih vlasti grada Banja Luke.
• Rušenje Aladža-džamije u Foči po nalogu srpskih vlasti Foče.
• Rušenje džamija i ostalih spomenika islamsko-orijentalne kulture u Stocu od strane hrvatske vojske.
• Rušenje Starog mosta u Mostaru od strane hrvatske vojske.
• Paljenje Vijećnice u Sarajevu od strane srpske vojske.
• Uništavanje starog grada Počitelja od strane hrvatske vojske.

Mnogi spomenici uništeni tokom rata u Bosni i Hercegovini bili su dio svjetske kulturne baštine.