국립중앙도서관 | |
Otvorena | 15. oktobar 1945 |
---|---|
Lokacija | Seoul, Južna Koreja |
Koordinate | 37°29′51″N 127°00′12″E / 37.497539°N 127.003261°E |
Vrsta | Nacionalna biblioteka |
Veličina | 12.768.751 2020 |
Direktor | Suh Hye Ran |
Zakonski depozit | Da |
Veb-sajt | nl.go.kr |
Nacionalna biblioteka Koreje (korejski: hangul: 국립중앙도서관 ) jest nacionalna biblioteka Koreje koja se nalazi okrugu Seocho u Seoulu, Južna Koreja. Osnovana je 1945. .[1] U njoj se nalazi preko 12 miliona svezaka, uključujući preko 1.134.000 stranih knjiga i neka od nacionalnog blaga Južne Koreje.
Koreja nije imala nacionalnu modernu biblioteku sve do perioda Korejskog Carstva. Prva moderna biblioteka na poluostrvu bila je biblioteka Daehan, koju su 1906. osnovali Lee Keun-sang, Lee Beom-gu i Yun Chi-ho. Međutim, nije bila javno dostupna. Njenih 100.000 knjiga je konačno zaplijenila vlada 1911. Prva biblioteka koja je omogućila besplatan javni pristup (iako je još uvijek bila u privatnom vlasništvu) zvala se Daedong Seogwan, a štampala je i svoje knjige. Međutim, japanska kolonijalna vlada je na kraju ograničila pristup štampanom materijalu, uključujući novine, časopise i knjige. Tada je ograničeno na štampanje odobrenih medija i propagandu.[2]
Korejska nacionalna biblioteka osnovana je oktobra 1945. u Sogong-dongu, okrug Jung, neposredno nakon oslobođenja Koreje. Park Bong-seok ga je stvorio prikupljanjem materijala iz brojnih biblioteka u tom području. Također je doprineo razvoju nacionalnog bibliotečkog sistema na jugu. Godine 1946. Park je osnovao nacionalnu bibliotečku školu za obuku bibliotekara, a nastavio je i sa objedinjavanjem materijala iz drugih korejskih biblioteka.[2]
Godine 1948. formiran je nacionalni pokret pod nazivom "Jedna zemlja, jedna biblioteka". Njegov cilj je bio osnivanje više biblioteka i očuvanje građe u raznim bibliotekama u zemlji. Stvorili su program za opismenjivanje na korejskom pismu hangul, koje je na različite načine obeshrabrivano ili zabranjeno tokom kolonijalnog perioda u korist japanskog pisma. Otprilike u to vrijeme, samo 20% Korejaca je još uvijek moglo čitati korejski.[2] Biblioteka se pridružila Međunarodnoj federaciji bibliotečkih udruženja i institucija 1955. Od tada biblioteka sprovodi razne akcije prikupljanja sredstava i edukacije. Godine 1974. biblioteka je premještena u Namsan-dong, a 1988. preseljena je na sadašnju lokaciju u Banpo-dong, okrug Seocho.[2] Godine 1991. prešala je iz Ministarstva prosvjete u Ministarstvo kulture.
Od novembra 2020. biblioteka ima ukupno 12.768.751 jedinica. 9.158.363 su domaći, 1.552.489 strani, 1.771.738 neknjižni predmeti, a 286.161 stari tekstovi.[3]
Biblioteka također poseduje opsežnu digitalnu kolekciju, uključujući arhive novina i primarne izvore koji se odnose na korejsku historiju i društvo. Mnogi od ovih resursa su besplatno dostupni na mreži, iako je nekima potrebna plaćena ili posebna dozvola za pristup.[4]
Biblioteku opslužuje linija metroa u Seulu.