Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.
Parabola je vrsta konusnog presjeka, kriva drugog stepena. Parabola je skup takvih tačaka u ravni, koje su jednako udaljene od prave (tzv. direktrisa) od date tačke, koja leži na toj pravoj (tzv. fokus).
Parabola je osno simetrična. Osa simetrije prolazi fokusom parabole i okomita je na direktrisu. Rotacijom parabole oko njene ose simetrije nastaje paraboloid.
Za parabolu kažemo da je u normalnom položaju, kada je njena osa paralelna s osom ili .
Parabola se može definisati kao konusni presjek s nagibom koji je jednak jedan. Iz tog proizilazi, da su sve parabole slične. Parabolu možemo shvatiti kao granicu nizaelipse, u kojoj je jednan od fokusa stacionaran, a drugi se postepeno udaljava do beskonačnosti.
V[m, n] – vrh parabole sa koordinatama m, n F – fokus parabole d – direktrisa o – osa parabole |DF| = p – veličina parametra, X[x, y] – proizvoljna tačka koja pripada paraboli
Riješimo sistem jednačina parabole i prave.
Ukoliko dobijemo linearnu jednačinu, koja ima rješenja - prava siječe parabolu u jednoj tački.
Ukoliko linearna jednačina nema rješenja - prava i parabola se mimoilaze.
Ukoliko dobijemo kvadratnu jednačinu i diskriminanta je:
D > 0 dva rješenja - prava siječe parabolu u dvije tačke
D = 0 jedno rješenje - prava je paraboli tangenta
D < 0 nema rješenja - prava i parabola se mimoilaze
Parabola s fokusom u početku koordinatnog sistema i s vrhom na negativnoj poluosi x zapisuje se pomoću jednačine:
gdje je parameter parabole.
Iz tog je vidljivo, da parametar parabole ima također značenje polovine dužine tzv. latus rectum, tako da je i tetiva konusnog presjeka okomita na glavnu osu u fokusu . Kod parabole se ta vrijednost izjednačava sa četverostrukom dužinom fokusne udaljenosti.
Polarnom jednačinom je moguće dokazati, da parabola nastane kružnom inverzijom karadiode.
Trajektorijetijela koja se kreću u homogenom gravitacijskom polju su parabole.
Po paraboli se također kreću tijela u centralnim gravitacijskim poljima, ako je njihova brzina tačno jednaka drugoj kosmičkoj brzini a smjer im se poklapa sa smjerom tog polja. Npr. put, po kojem se kreću neke kometi, su veoma slične paraboli.