Petar Pavlović

Petar Pavlović (? - 1420) je bosanski knez i vojvoda, ugledni je predstavnik bosanske vlastelinske porodice Pavlovići; sin je kneza Pavla Radinovića i brat vojvode Radoslava Pavlovića.

Poslije smrti kneza Pavla Radinovića augusta 1415. zavladala je pometnja u Bosni koja je potrajala. Tokom 1416. izvori bilježe da je „među velmožama u Bosni veliko i smrtno neprijateljstvo zbog smrti kneza Pavla te da je Bosansko kraljevstvo podjeljeno i u otvorenom sukobu.“[1]. Stariji Pavlov sin Petar preuzeo je vodstvo u porodici Pavlovića i okomio se na Kosače (vojvodu Sandalja Hranića) kriveći ih za smrt svoga oca. Pomoć je našao u Osmanlijama koji su mu, za izraz vazalstva, pomagali. Uspio je da potisne Sandalja u njihovom zajedničkom posjedu u Konavlima 1416.-1417. U Konavlima 1417. Dubrovčani su po narudžbi vojvode Petra gradili cisternu, zdenac za vodu u tvrđavi Sokol, glavnoj vojnoj utvrdi.[2]. Situacija se smirila tokom 1418. Insistiranje Dubrovčana na kupoprodaji Konavala nije rezultiralo pozitivnim stavom vojvode Petra tokom 1419.

Vojvoda Petar Pavlović stradao je od Osmanlija, od vojvode Ishaka, 1420, prema izvorima zbog izvršene nevjere prema svom senioru, osmanskom sultanu. [3]. Poslije njega vodstvo među Pavlovićima preuzeo je njegov brat vojvoda Radoslav Pavlović.[4].

Na interesantan način, jedan od sinova Radoslava Pavlovića imao je isto ime i prezime i titulu kao i ovdje navedeni vojvoda Petar Pavlović. Pored njih dvojice, takvu identifikaciju isto ime i prezime i titulu ima jedan predstavnik bočne loze Radivojevića-Jurjevića-Vlatkovića, te jedan predstavnik bočne loze Hrvatinića.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Inter barones de Bosna est maxima et mortalis inimicicia propter mortem olim comitis Pauli ... regnum Bosne stat in maximo conflictu et diuixione” (12.10. 1416.g.), J. Gelcich - L. Thalloczy, Diplomatarium relationum reipublicae Ragusanae cum Regno Hungarie, Budapest 1887, 261.
  2. ^ „fabricare unam cisternam ... in castro Sochol in Canale ... nomine voyuode Petri” (23. august 1417), Državni arhiv u Dubrovniku, Diversa Cancelariae, XLI, folija 154.
  3. ^ „u to vrijeme kada se Petar Pavlović iznevjeri caru sultanu i ubi ga Isak carev vojvoda sa carevom voiskom“ (30. maj 1420), Ljubomir Stojanović, Старе српске повеље и писма, I/1, Српска краљевска академија, Београд 1929, 310
  4. ^ „fabricare unam cisternam ... in castro Sochol in Canale ... nomine voyuode Petri” (23. august 1417), Državni arhiv u Dubrovniku, Diversa Cancelariae, XLI, folija 154.

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Đuro Tošić, Vojvoda Petar Pavlović, Jugoslovenski istorijski časopis XXXIV/1-2, Beograd 2001.
  • Joseph Gelcich – Ludwig Thalloczy, Diplomatarium relationum reipublicae Ragusanae cum Regno Hungarie, Budapest 1887.
  • Ljubomir Stojanović, Старе српске повеље и писма, I/1, Српска краљевска академија, Београд 1929.