Sgs1

Također pogledajte: Samsung Galaxy S

Sgs1, također poznat kao supresor sporog rasta 1,[1] je DNK helikaza, protein koji se nalazi u Saccharomyces cerevisiae. To je homolog bakterijske RecQ helikaze. Kao i ostali članovi porodice RecQ helikaza, Sgs1 je važan za popravku DNK. Konkretno, Sgs1 sarađuje sa drugim proteinima kako bi popravio dvolančane prekide tokom homolognih rekombinacija kod eukariota.[2]

Mejoza

[uredi | uredi izvor]
Važeći model mejotičke rekombinacije, iniciran prekidom ili prazninom dvostrukog lanca, nakon čega slijedi uparivanje s homolognim hromosomom i invazija lanca kako bi se pokrenuo proces rekombinacijske popravke. Popravka jaza može dovesti do ukrštanja (CO) ili neukrštanja (NCO) bočnih regija. Smatra se da se rekombinacija CO javlja pomoću modela dvostruke Hollidayeve veze (DHJ), ilustrovane na desnoj strani, iznad. Smatra se da se NCO rekombinanti javljaju prvenstveno po modelu udvostrućavanja ovisnog o lancima od sinteze (SDSA), koji je ilustrovan lijevo, gore. Čini se da je većina događaja rekombinacije tipa SDSA.

Sgs1(BLM) helikaza je ortolog ljudskog proteina Bloovovog sindroma. Čini se da je centralni regulator većine rekombinacijske događaja koji se dešavaju tokom mejoza S. cerevisiae.[3] Tokom normalnih mejoza Sgs1(BLM) je odgovoran za usmjeravanje rekombinacije ka alternativnom formiranju ili ranih neukrštajućih rekombinantnih (NCO) ili Hollidayevih spojeva zajedničkih molekula, pri čemu se potonji kasnije rješavaju kao krosing-over (COs) (vidi sliku).[3] Nekoliko uloga Sgs1 u mejotičkoj rekombinaciji pregledali su Klein i Symington.[4] Prvenstveno, Sgs1 istiskuje intermedijer invazije lanca koji inicira rekombinaciju, čime se olakšava NCO rekombinacija (vidi Homologna rekombinacija i Protein Bloomovog sindroma).

Sgs1 također ima ulogu u putu koji vodi do CO rekombinanata. Sgs1 zajedno sa EXO1 i MLH1-MLH3 heterodimerom (MutL gamma) definiraju put rezolucije zajedničke molekule koja proizvodi većinu ukrštanja u pupajućem kvascukvascu, a prema zaključku, kod sisara.[5]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Gangloff, S; et al. (decembar 1994). "The yeast type I topoisomerase Top3 interacts with Sgs1, a DNA helicase homolog: a potential eukaryotic reverse gyrase". Molecular and Cellular Biology. 14 (12): 8391–8398. doi:10.1128/mcb.14.12.8391. PMC 359378. PMID 7969174.
  2. ^ Mimitou, EP; Symington, LS (9. 10. 2008). "Sae2, Exo1 and Sgs1 collaborate in DNA double-strand break processing". Nature. 455 (7214): 770–774. Bibcode:2008Natur.455..770M. doi:10.1038/nature07312. PMC 3818707. PMID 18806779.
  3. ^ a b De Muyt A, Jessop L, Kolar E, Sourirajan A, Chen J, Dayani Y, Lichten M (2012). "BLM helicase ortholog Sgs1 is a central regulator of meiotic recombination intermediate metabolism". Mol. Cell. 46 (1): 43–53. doi:10.1016/j.molcel.2012.02.020. PMC 3328772. PMID 22500736.
  4. ^ Klein HL, Symington LS (2012). "Sgs1--the maestro of recombination". Cell. 149 (2): 257–9. doi:10.1016/j.cell.2012.03.020. PMID 22500794.
  5. ^ Zakharyevich K, Tang S, Ma Y, Hunter N (2012). "Delineation of joint molecule resolution pathways in meiosis identifies a crossover-specific resolvase". Cell. 149 (2): 334–47. doi:10.1016/j.cell.2012.03.023. PMC 3377385. PMID 22500800.

Vanjski lionkovi

[uredi | uredi izvor]