Snimatelj (ili direktor fotografije) je osoba koja koordinira i nadzire rad saradnika, kao što su asistent snimatelja, itd. Snimatelj sarađuje s ostalim članovima filmske ekipe, a posebno sa snimateljem zvuka, scenografom, i naravno režiserom. Važno znanje snimatelja je s područja fotografije i oblikovanja rasvjete.
U snimatelj bira filmsku traku, objektive, filtere itd. kako bi snimio scenu u skladu s namjerama režisera. Odnosi između snimatelja i režisera se razlikuju; u nekim slučajevima režiser će omogućiti snimatelju potpunu nezavisnost; u drugima mu ne dozvoljava gotovo ništa, čak ide tako daleko da precizira tačnu poziciju kamere i odabir objektiva. Takav nivo saradnje nije uobičajen čim režiser i snimatelj upoznaju jedni druge; režiser će obično objasniti snimatelju ono šta se želi od scene vizualno, i ostaviti snimatelju dovoljno širine u postizanju tog efekta.
Nekoliko američkih snimatelja su postali režiseri, uključujući imena kao što su Barry Sonnenfeld, koji je bio prvi snimatelj braće Coen; Jan de Bont, snimatelj na filmovima kao što su Umri muški i Sirove strasti, a režirao je filmove Speed i Twister. Wally Pfister, bio je snimatelj na trilogiji filmova Christophera Nolana Batman, a svoj rediteljski prvijenac napravio je sa filmom Transcendence. [1]
Na samom početku stvaranja pokretnih slika, snimatelj je bio najčešće i režiser, kao i osoba koja fizički rukuje sa kamerom. Nakon što su umjetničke forme i tehnologija evoluirali, javila je se potreba za razdvajanjem između režisera i snimatelja. Pojavom umjetnih rasvjeta i bržih, otpornijih na svjetlost filmskih traka, sa naglaskom na tehnološki napredak u polju optike, tehnički aspekti kinematografije naglasili su potrebu za specijalistom u tom području.
Kinematografija je bila ključna u eri nijemih filmova - bez zvuka osim muzike u pozadini i bez dijaloga, filmovi su zavisili od osvjetljenja, glume, i setova.
1919. godine, u Hollywoodu, kao novom svjetskom centru filmske industrije, osnovano je jedno od prvih (i još uvijek postojećih) strukovnih društava: Američko društvo snimatelja (ASC), čiji je cilj da se prepoznaju doprinosi snimatelja umjetnosti i nauci putem pokretnih slika. Slična strukovna udruženja osnovana su i u drugim zemljama.
Poznati bh. snimatelj Dževad Čolaković radio je na filmovima: Let u magli, Azra, Miris dunja, "Rusko primirje"... Čolaković je bio jedan od snimatelja Televizije Sarajevo od njenog nastanka. Njegovi snimci masakra u ulici Vase Miskina (Ferhadija) iz 1992. godine obišli su svijet, zatim je pod kišom granata i pod vatrom snajpera snimao najteže trenutke kroz koje su prolazili građani Sarajeva. [2]