Stefan Vladislav
| Stefan Vladislav | |
|---|---|
 | |
| Kralj Srbije | |
| Vladavina | 1234. - 1243. |
| Prethodnik | Stefan Radoslav |
| Nasljednik | Stefan Uroš I |
| Supružnik | Beloslava |
| Djeca | Desa Nemanjić, Stefan, kćerka nepoznatog imena |
| Dinastija | Nemanjić |
| Otac | Stefan Nemanjić |
| Majka | Eudokija Anđeo |
| Rođenje | 1198. Raška |
| Smrt | 1. novembar 1267. (u 69. godini) |
| Mjesto sahrane | Manastir Mileševa |
Stefan Vladislav (Стефан Владислав; 1198 - 1. novembar 1267) bio je kralj Srbije od 1234. do 1243. godine. Naslijedio je starijeg brata Radoslava koji je svrgnut od strane srpskog plemstva zbog povećanja uticaja Epirske despotovine kroz njegov savez sa Teodorom Komnenom Dukom.
Tokom Vladislavove vladavine, njegov stric Sveti Sava je otišao na hodočašće i umro u Bugarskoj na putu kući. Vladislav je dobio njegovo tijelo i sahranio ga u manastiru Mileševa. Srbija i Bugarska su imali dobre odnose u to vrijeme, jer je Vladislav bio oženjen Beloslavom,[1] kćerkom bugarskog cara Ivana Asena II. Nakon smrti Ivana Asena II, izbili su nemiri u Srbiji. Nakon Mongolske invazije i razaranja Balkana, srpska vlastela je digla ustanak protiv Vladislava. Abdicirao je 1243. godine u korist svog mlađeg brata. On je opisan kao energičan, pouzdan i prijek vladar. Srpska pravoslavna crkva ga proslavlja kao svetitelja 24. septembra.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Putevi srednjeg veka: ″Nemanjini potomci”, RTS Kulturno - umetnički program - Zvanični kanal
- ^ Madgearu, Alexandru (2017). The Asanids: The Political and Military History of the Second Bulgarian Empire (1185–1280). Leiden-Boston: Brill. ISBN 9789004333192.