Tenzin je prvi put identificiran kao multidomenski protein od 220 kDa lna specijaliziranim regijama plazmamembrane zvanim integrinom posredovane fokusne adhezije (koje se formiraju oko transmembranskog jezgra αβ integrinskog heterodimera).[1] Sekvenciranje i poređenje genoma kod ljudi otkrilo je postojanje četiri gena za tenzin.[2] Ovi geni povezani su drevnim primjerima umnožavanja gena.
Tenzin se vezuje za aktinske filamente i sadrži fosfotirozin-vezujući domen (PTB), domen na C-terminalu, koji je u interakciji sa citoplazmatskim repom β integrina. Ove interakcije omogućavaju tenzinu da poveže aktinska vlakna sa integrinskim receptorima. Nekoliko faktora izaziva tirozinsku fosforilaciju tenzina. Stoga, tenzin funkcionira kao platforma za sklapanje i demontažu signalnih kompleksa na fokusnim adhezijama regrutacijom tirozin-fosforiliranih signalnih molekula, kao i obezbjeđivanjem mjesta interakcije za druge proteine.[3] Haynie, nasuprot tome, u pregledu strukture i funkcije tenzina tvrdi da su eksperimentalni dokazi o specifičnoj povezanosti tenzina sa aktinskim filamentima u najboljem slučaju neuvjerljivi.[2] Nedavni rad pokazao je također da TNS3 i TNS4 regrutiraju keratinske mreže u epitelnim ćelijama, zavisno od sile, naglašavajući njegovu novu ulogu u mehanotransdukciji.[4] Međutim, van razumne je sumnje da svaki tenzin 1, tenzin 2 i tenzin 3 sadrže domen protein tirozin-fosfataze (PTP) blizu N-kraja. Malo je vjerovatno da će PTP domen biti aktivan u tenzinu 1, zbog mutacije esencijalnog nukleofilnog cisteina u motivu translacije asparagina.[5] Ipak, fosfatidilinozitol-3,4,5-trisfosfat 3-fosfataza, dobro proučeni tumorski supresor koji je poznatiji kao gen PTEN, dobio je ime po homologiji sa PTP-om i tenzinom 1.[6] Detaljnija poređenja strukture otkrila su da tenzini 1-3, PTEN-a, auksilini,[5] a ostali proteini u životinja, biljaka i gljiva sastoje se od PTP-C2 superdomena.[7] Integrirani PTP domen i C2-domen, PTP-C2 superdomen je nastalo prije više od milijardu godina i od tada funkcioniše kao jedna nasljedna jedinica.
Prva tenzinska sekvenca cDNK izolirana je iz kokoši.[8] Analiza nokaut-miševa pokazala je kritičnu ulogu tenzina u bubrežnoj funkciji, regeneraciji mišića i migraciji ćelija. Pojavljuju se dokazi koji ukazuju na to da je tenzin važna komponenta koja povezuje ECM, aktinski citoskelet i transdukciju signala. Stoga, tenzin i njegove signalne molekule nizvodno mogu biti mete za terapijske intervencije kod bubrežnih bolesti, zacjeljivanja rana i raka.