Tromboplastin (TPL) potiče od ćelijskih membrana i mješavina je i fosfolipida i tkivnog faktora, od kojih nijedan nije enzim. Tromboplastin djeluje na i ubrzava aktivnost faktora Xa, također poznatog kao trombokinaza,[1] za potpomaganje koagulacija krvi kataliziranjem konverzije protrombina u trombin. Tromboplastin se nalazi u mozgu, plućima i drugim tkivima, a posebno u krvnim pločicama.[2]
Iako se ponekad koristi kao sinonim za proteinski tkivni faktor (sa njegovim službenim nazivom "koagulavijski faktor III tromboplastin, tkivni faktor"), ovo je zabluda. Historijski gledano, tromboplastin je bio laboratorijski reagens, obično izveden iz posteljičnihl izvora, koji se koristio za ispitivanje protrombinskog vremena (PT).[3]
Kada se manipulira u laboratoriji, može se stvoriti derivat koji se zove parcijalni tromboplastin. Parcijalni tromboplastin je korišten za mjerenje unutrašnjeg puta. Ovaj test se naziva aPTT, ili aktivirano parcijalno tromboplastinsko vrijeme. Tek mnogo kasnije su identifikovane potkomponente tromboplastina i parcijalnog tromboplastina. Tromboplastin je kombinacija fosfolipida i tkivnog faktora, a oba su potrebna za aktivaciju vanjskog puta. Međutim, parcijalni tromboplastin su samo fosfolipidi, a ne tkivni faktor. Stoga se kaskada koagulacije pokreće samo kroz unutrašnji put. Ovo omogućava da se izolira ovaj dio koagulacijske kaskade za mjerenja i procjenu funkcionalnosti.
Danas je dostupan i rekombinantni tkivni faktor i koristi se u nekim PT-testovima. Derivati placente su još uvijek dostupni i koriste se u nekim laboratorijama. Fosfolipid je dostupan kao nezavisni reagens ili u kombinaciji sa tkivnim faktorom kao tromboplastin. Potpuni tromboplastin sastoji se od tkivnog faktora, fosfolipida (pošto su trombociti uklonjeni iz uzorka krvi koji se testira) i CaCl2 za ponovno uvođenje kalcijevih iona koji su helirani natrij-citratom koji se prvobitno koristio za sprečavanje koagulacije uzorka krvi tokom transporta i/ili skladištenja.