Vestibulski bulbus
| Vestibulski bulbusi | |
|---|---|
 Unutrašnja i vanjkska anatomija ljudskog klitorisa, kao i ureterskog i vaginskog otvora. Klitorisna kapuljača i labia minora jednostavno su označeni kao crte (bezbojne). | |
| Detalji | |
| Arterija | Arterija vestibulskog bulbusa |
| Vena | Vena vestibulskog bulbusa |
| Limfa | Površinski inguinalni limfni čvorovi |
| Identifikatori | |
| Latinski | 'Bulbus vestibuli vaginae' |
| TA98 | A09.2.01.013 |
| TA2 | 3560 |
| FMA | 20199 |
| Anatomska terminologija | |
Vestibulski bulbusi ili bulbusi vaginskog predvorja ili klitorisni bulbusi – su dvije izdužene mase erektilnog tkiva koje su obično opisane kao da se nalaze s obje strane vaginskog otvora. Oni su međusobno udruženi ispred uskog srednjeg pojasa. Neka istraživanja pokazuju da ne okružuju vaginski otvor i da su uže povezani sa klitorisom nego sa vestibulom.[1]
Struktura
[uredi | uredi izvor]Istraživanje pokazuje da su vestibularni bulbusi više povezani sa klitorisom nego sa vestibulom zbog sličnosti trabekulskog i erektilnog tkiva unutar klitorisa i bulbusa i odsutnosti trabekulskog tkiva u drugim genitalnim organima, s trabekulskom prirodom erektilnog tkiva koja omogućava propadanje i ekspanziju tokom seksualnog uzbuđenja.[1] Ginger i dr. napominju da, iako brojni tekstovi navode da okružuju vaginskii otvor, izgleda da to nije slučaj i tunica albuginea ne obavija erektilno tkivo bulbusa.[1]
Vestibulski bulbusi su homolognu bulbusima penisa i susjednom dijelu mužjačkog corpus spongiosum, a sastoje se od dvije izdužene mase erektilnog tkiva. Njihovi stražnji krajevi su prošireni i dodiruju vrećice vestibulske žlijezde.Njihovi prednji krajevi su suženi i međusobno su spojeni u pars intermedia; duboke površine su u kontaktu s donjom, fascijom urogenitalne dijafragme; površinu im pokriva bulbospongiosus.
Fiziologija
[uredi | uredi izvor]Tokom odgovora na seksualno uzbuđenje bulbusi se napune krvlju koja se potom zarobi, što izaziva erekcije. Dok se klitorisani bulbusi napune krvlju, oni čvrsto začepljuju vaginski otvor, uzrokujući da se vulva širi prema vani. Ovo vrši pritisak na obližnje strukture koje uključuju klitorisni corpus cavernosum i klitorisni krus, izazivajući zadovoljstvo.
Krv unutar erektilnog tkiva bulbusa oslobađa se u cirkulacijski sistem (krvotok) orgazamskim spazmima ali ako se orgazam ne dogodi, krv će izaći iz bulbus u roku od nekoliko sati.[2]
Dodatne slike
[uredi | uredi izvor]-
Potpodručja klitorisa— uključuju klitorisni glans, tijelo, kruru. Vide se i vestibulski bulbusi i corpora cavernosa. -
Reference
[uredi | uredi izvor]Ovaj članak sadrži tekst u javnom vlasništvu sa stranice 1266 20. izdanja Grayeve anatomije (1918)
- ^ a b c Ginger, V A T; Yang, C C (2011). "Chapter 2: Functional Anatomy of the Female Sex Organs". u Mulhall, John P.; Incrocci, Luca; Goldstein, Irwin; Rosen, Ray (ured.). Cancer and Sexual Health. Springer Publishing. str. 13–22. ISBN 978-1-60761-915-4. Pristupljeno 23. 6. 2012.
- ^ Chalker, Rebecca (2000). The Clitoral Truth. Seven Seas Press. str. 200. ISBN 1-58322-473-4.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Anatomska slika:41:11-0204 sa sajta Medicinskog centra SUNY Downstate - "The Female Perineum: Muscles of the Superficial Perineal Pouch"
- figures/chapter_38/38-4.HTM: Osnovna anatomija čovjeka na Medicinskom fakultetu Dartmouth