Vilina vlas

Koncentracioni logor i logor za silovanje
Hotel Vilina Vlas, gdje su zarobljenici Bošnjaci premlaćivani, mučeni, silovani i seksualno zlostavljani tokom rata u BiH.

Vilina Vlas je bio logor za silovanje koji je bio aktivan tokom rata u Bosni. Služio je kao jedan od glavnih zatočeničkih objekata u kojem su premlaćivani, mučeni i ubijani bošnjački civili zarobljenici, a žene silovane od strane zatvorskih čuvara tokom masakra u Višegradu tokom rata u BiH 1990-ih. Nalazi se oko četiri kilometra sjeveroistočno od Višegrada, u selu Višegradska Banja.[1][2]

Nakon rata Vilina Vlas je ponovo otvorena kao turistički objekat. Lokalne vlasti su se aktivno suprotstavljale spomen obilježju i potiskivale spominjanje njihovih zlocina.šra [3]

Logor

[uredi | uredi izvor]

Godine 1992. koncentracioni logor i logor za silovanje u hotelu Vilina Vlas bio je jedan od glavnih zatočeničkih objekata na području Višegrada.[2] Osnovao ga je Užički korpus krajem aprila 1992. godine i odigrao je značajnu ulogu u etničkom čišćenju nesrpskog stanovništva na tom području. Hotel je služio kao kamp "bordel". Bošnjačke žene i djevojčice, među kojima mnoge još nisu imale 14 godina, u logor su doveli policajci i pripadnici paravojnih grupa Bijeli orlovi i ljudi Arkana i Vojislava Šešelja.[2]

Milan Lukić, vođa lokalne grupe paravojnih formacija koje se nazivaju Bijeli orlovi, Osvetnici ili Vukovi, osnovao je svoj štab u hotelu Vilina Vlas, jednoj od različitih lokacija gdje su bili zatočeni lokalni Bošnjaci. Grupa, povezana sa lokalnom policijom i srpskim vojnim jedinicama, imala je istaknutu ulogu u etničkom čišćenju Višegrada, počinivši brojne zločine uključujući ubistvo, silovanje, mučenje, premlaćivanje, pljačku i uništavanje imovine.

Mnoga silovanja na području Višegrada su navodno počinjena na očigledno sistematski način. U izvještajima Komisije eksperata Ujedinjenih nacija pri Vijeću sigurnosti (Komisija Bassiouni) stoji da su žrtve sakupljane i transportovane na mjesta poput Viline Vlas i Hotela Višegrad, očigledno u svrhu zatočenja i silovanja.[4]

Umjetnost i kultura

[uredi | uredi izvor]

Boravak u Vilinoj Vlasi tokom posjete Višegradu inspirisao je australsku umjetnicu performansa Kym Vercoea na rad "sedam kilometara sjeveroistočno: Predstava o geografiji, turizmu i zvjerstvima".[5] Godine 2013. objavljen je film Jasmile Žbanić i Kym Vercoe Za one koji ne mogu da govore. Pokazuje kako se stravični zločini počinjeni nad ženama u Vilinoj Vlasi i danas guraju pod tepih, jer počinioci ostaju nekažnjeni, a hotel radi kao da se ništa nije dogodilo.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Hotel and Spa "Vilina Vlas" · Višegrad banja bb, Višegrad 73240, Bosnia & Herzegovina". Hotel and Spa "Vilina Vlas" · Višegrad banja bb, Višegrad 73240, Bosnia & Herzegovina (jezik: engleski). Pristupljeno 2023-02-28.
  2. ^ a b c "Annex VIII : Prison camps (part 8/10)". web.archive.org. 2007-02-03. Arhivirano s originala, 3. 2. 2007. Pristupljeno 2023-02-28.
  3. ^ Graham-Harrison, Emma (2018-01-28). "Back on the tourist trail: the hotel where women were raped and tortured". The Observer (jezik: engleski). ISSN 0029-7712. Pristupljeno 2023-02-28.
  4. ^ "Annex IX : Rape and sexual assault". web.archive.org. 2009-04-27. Arhivirano s originala, 27. 4. 2009. Pristupljeno 2023-02-28.
  5. ^ "Visegrad Report Inspires Australian Artist - IWPR Institute for War & Peace Reporting - P214". web.archive.org. 2011-01-23. Arhivirano s originala, 23. 1. 2011. Pristupljeno 2023-02-28.