Violeta Urmana

Violeta Urmana
Rođenje
Violeta Urmanavičiūtė-Urmana

(1961-08-19) 19. august 1961.
Kazlų Rūda, Litvanija
ZanimanjeOperska pjevačica

Violeta Urmana (19. august 1961) jeste litvanska operska pjevačica koja je pjevala glavne mezzosopranske i sopranske uloge u operama u Evropi i Sjevernoj Americi.[1]

Život i karijera

[uredi | uredi izvor]

Urmana je rođena u Kazlų Rūdi, malom gradu u litvanskom Okrugu Marijampolė. Studirala je klavir i pjevanje na Litvanskoj akademiji za muziku i pozorište u Vilniusu i nastavila studije vokala u Minhenu na Hochschule für Musik und Theatre München kod Josefa Loibla. Između 1991. i 1993. bila je članica Operskog studija Bavarske državne opere za mlade pjevače gdje je studirala kod Astrid Varnay i započela je svoju scensku karijeru u Operi.[1][2]

Urmana je prvobitno pjevala uloge mezzosoprana, ali je od 2001. počela pjevati dramske sopranske uloge.[3] Pjevala je Madeleine di Coigny u Andrea Chenieru u Bečkoj državnoj operi 2003., Izoldu u Tristanu i Izoldi u Rimu 2004. i Leonoru u La forza del destino u Londonu iste godine.

Udata je za italijanskog operskog pjevača Alfreda Nigra. Par se upoznao kada je ona pjevala glavnu ulogu u Gluckovoj Iphigénie en Aulide u milanskoj La Scali 2002. godine.[3]

Nagrade

[uredi | uredi izvor]
  • Žena godine 2001. (Litvanija)
  • 2001. pjevačica godine (Litvanija)
  • 2001. Nacionalna nagrada Republike Litvanije za umjetnost (Litvanija)
  • 2002 Nagrada Franco Abbiati Premio Franco Abbiati della Critica Musicale Italiana, Italija
  • 2002 L'Opera nagrada Italija
  • 2002 Muzička nagrada Kraljevskog filharmonijskog društva (Velika Britanija)
  • 2007. Počasno državljanstvo rodnog grada Violete Urmane Marijampole (Litvanija)
  • 2007. Nagrada LT-Tapatybe u kategoriji umjetnosti za reputaciju Litvanije u inostranstvu (Litvanija)
  • Nagrada za kreativnost Svjetske organizacije za intelektualno vlasništvo 2007
  • 2009 austrijska titula Kammersängerin[4]
  • 2011. Najviša čast koju dodjeljuje litvansko Ministarstvo kulture
  • 2011. "Shine Your Light and Hope Award" od strane Carson J. Spencer Foundation (Denver, SAD)
  • 2012. Dodjela titule počasnog doktora na Litvanskoj akademiji za muziku i pozorište[5]
  • 2014 Commendatore dell'Ordine della Stella d'Italia[6]
  • 2016. Proglašen za UNESCO-vog umjetnika za mir[7]

Diskografija (izbor)

[uredi | uredi izvor]
  • Das Lied von der Erde, Rückert-Lieder (Gustav Mahler): Deutsche Grammophon
  • Best of Wiener Philharmoniker Vol. VII: Deutsche Grammophon
  • Andrea Chénier: Decca
  • Messa da Requiem Soprano: Naxos
  • Messa da Requiem Mezzosoprano : EMI
  • Violeta Urmana pjeva Lieder von List, Strauss, Berg: FARAO
  • La Gioconda: EMI
  • Oberto: Philips
  • Tristan i Izolda: EMI
  • Puccini ritrovato (poznate Puccinijeve arije i ansambli): Deutsche Grammophon

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Kutsch, Karl-Josef and Riemens, Leo (2004). "Urmana, Violeta". Großes Sängerlexikon, Vol. 4, Šablon:Str.. Walter de Gruyter. ISBN 359844088X (in njemački)
  2. ^ Varnay, Astrid and Arthur, Donald (2000). Fifty-five Years in Five Acts: My Life in Opera, str. 329–330. University Press of New England. ISBN 1555534554
  3. ^ a b Ashley, Tim (14 February 2006). 'My voice decides what's good for me'. The Guardian. Pristupljeno 8. 6. 2018
  4. ^ Vorarlberger Nachrichten (16 December 2012). "Violeta Urmana zur Kammersängerin ernannt". Pristupljeno 8. 6. 2018
  5. ^ 15 min (15. 3. 2012.)"Violetai Urmanai suteiktas Garbės daktaro vardas". Pristupljeno 8. 6. 2018 (in Lithuanian).
  6. ^ Presidenza della Repubblica Italiana (20. 2. 2014)"Urmana Dott.ssa Violeta". Pristupljeno 8. 6. 2018 (in Italian).
  7. ^ UNESCO septembar 2016 "Designation ceremony of Ms Violeta Urmana as a UNESCO Artist for Peace". Pristupljeno 8. 6. 2018