Životne šanse (Lebenschancen na njemačkom) su teorija društvenih nauka o mogućnostima koje svaki pojedinac ima da poboljša svoj kvalitet života. Koncept je uveo njemački sociolog Max Weber 1920-ih.[1] To je probabilistički koncept, koji opisuje koliko je vjerovatno, s obzirom na određene faktore, da će se život pojedinca odvijati na određeni način.[2] Prema ovoj teoriji, životne šanse su u pozitivnoj korelaciji s nečijim socioekonomskim statusom.[3]
Mogućnosti se u ovom smislu odnose na stepen do kojeg neko ima pristup resursima, kako materijalnim kao što su hrana, odjeća i sklonište, tako i nematerijalnim kao što su obrazovanje i zdravstvena zaštita.[4] Životne šanse obuhvataju sposobnost pojedinca da nabavi dobra, ostvari karijeru i postigne unutrašnje zadovoljstvo; drugim riječima, sposobnost da se zadovolje nečije potrebe.[5]
Veberovske životne šanse mogu se posmatrati kao proširenje nekih ideja marksiste Karla Marxa. I Weber i Marx su se složili da su ekonomski faktori važni u određivanju nečije budućnosti, ali su Weberovi koncepti životnih šansi složeniji; inspirisan, ali drugačiji od Marxovih pogleda na društvenu stratifikaciju i društvenu klasu. Tamo gde je za Marksa klasni status bio najvažniji faktor i on je povezivao životne šanse sa materijalnim bogatstvom, Weber je uveo takve dodatne faktore kao što su društvena mobilnost i društvena jednakost.[6][7] Ostali faktori uključuju one koji se odnose na nečiji socioekonomski status, kao što su spol, rasa i etnička pripadnost.[8]