HD120955

HD120955
Каталоган код HR 5221, HD 120955, SAO 204944, HIP 67786, h Cen, 2MASS J13531253-3155396, CPC 17 7066, GC 18755, GCRV 8192, JP11 2450, N30 3160, PPM 291934, ROT 2007, SRS 42969, UBV 12357, CCDM J13532-3156A, HIC 67786, IDS 13475-3126 A, IRAS 13503-3140, TYC 7283-2099-1, uvby98 100120955 A, WDS J13532-3156A, SBC9 792, FAUST 3933, HGAM 2020, SBC7 501, WEB 11913, PMSC 13475-3126A, PMSC 13475-3126Aab, Gaia DR2 6171681877649374080, 4 Cen, Gaia DR3 6171681877649374080, TIC 111880742, UBV M 19792, ALS 14987
Седарчийн гулам Центавр[d]
Дуьненна генахь 207,361 ± 6,6175 парсек[1]
Параллакс 4,8225 ± 0,1539 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −10,71 ± 0,218 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −10,428 ± 0,16 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 4,8 ± 10 km/s[2]
Спектран класс B4[3]
Гуш болу седин барам 4,73[4]
Светимость 790,3 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина −1,7
Радиус 4,72 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 13ч 53м 12,5382897с[1]
ОхьатаӀар −31° 55′ 39,43039″[1]
Эффективная температура 17 910 K[5]

BD+11 1075 — бу спектран классан B4[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,73[4] гергга бу, лаьтта Центавр[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ N.V. Kharchenko, R.-D. Scholz, A.E. Piskunov, Röser S., Schilbach E. Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations (инг.) // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — Vol. 328, Iss. 9. — P. 889—896. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  3. ↑ 1 2 Kilkenny D., O'Donoghue D., Koen C., Stobie R. S., Chen A. The Edinburgh-Cape Blue Object Survey - II. Zone 1 - the North Galactic CAP (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1997. — Vol. 287, Iss. 4. — P. 867–893. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/287.4.867
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ Sokolov N. A. The determination of T_eff_ of B, A and F main sequence stars from the continuum between 3200 A and 3600 A (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — Vol. 110. — P. 553–564. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.