HD221760

HD221760
Масса 4,434132E+30 килограмм
Каталоган код IRAS 23324-4253, SAO 231675, 2MASS J23350457-4236542, HD 221760, HIP 116389, HR 8949, GSC 08020-00969, ι Phe, PLX 5703, CCDM J23351-4237A, CPC 0 20561, FK5 1617, GC 32787, GCRV 14787, HIC 116389, IDS 23297-4310 A, JP11 3638, N30 5176, PPM 329418, ROT 3421, SACS 510, TYC 8020-969-1, UBV 20274, uvby98 100221760 ABV, PLX 5703.00, WDS J23351-4237A, iot Phe, TIC 144276313, WEB 20563, Gaia DR2 6535342432254576000, Gaia DR3 6535342432254576000, UBV M 27102, Renson 60770
Седарчийн гулам Феникс
Компаньон HD 221736[1]
Дуьненна генахь 81,264 ± 3,8315 парсек[2]
Скорость вращения звезды 22,4 ± 0,7 km/s[3]
Параллакс 12,3056 ± 0,5802 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 8,543 ± 0,448 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар 47,072 ± 0,776 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость 19,4 ± 2,8 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов
Спектран класс ApSrCrEu[5]
Гуш болу седин барам 4,71[6]
Абсолютная звёздная величина 0,28
Радиус 3,6 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 23ч 35м 4,5603656с[2]
ОхьатаӀар −42° 36′ 54,503276″[2]
Оценка возраста объекта 573 миллион лет

BD+11 1075 — бу спектран классан ApSrCrEu[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,71[6] гергга бу, лаьтта Феникс седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  1. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Sikora J., Wade G. A., Power J., Neiner C. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — Vol. 483, Iss. 2. — P. 2300—2324. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 1 2 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

[бӀаьра нисйан | нисйан]
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.