Абу Бакр ибн аль-Ӏараби | |
---|---|
ابو بكر ابن العربي | |
Говзалла | Историк, факихь, Севильян къеда |
Вина терахь | 1076 шо |
Вина меттиг | Севилья |
Кхелхина терахь | 1148 шо |
Кхелхина меттиг | Фес, Марокко |
ДӀавоьллина меттиг | Фес, Марокко |
Да | ӀабдуллахӀ аль-МаӀафири |
МазхӀаб | маликитский мазхаб |
Хьехархой | Абу Хамид аль-Газали, Абу Бакр Мухаммад ат-Туртуши |
Дешархой | Ибн Люббаль аш-Шараши, Ибн Вакиль аль-Уклиши, Ибн Фахар аль-Ансари |
ГӀарадевлла белхаш |
список:
Ахькам аль-Къуръан аль-Къубра, Ахькам аль-Къуръан ас-СугӀра[d], аль-Авасим мин аль-Къавасим[d]
|
Абу́ Бакр Мухьа́ммад ибн Ӏабдулла́хӀ аль-МаӀа́фири, вевза Абу Бакр ибн аль-Ӏараби́ (Ӏаьр. ابو بكر محمد بن عبدالله المعافري ابن العربي; 1076, Севилья — 1148, Фес) — йуккъера бӀешерийн Ӏаьрбийн историк, къеда, Къуръанан говзанча, факих. Бусалбанийн бакъонийн маликийн ишколан векал[1]. Наггахь нах тилалой иза «веза супийн шайх» Ибн Ӏараби ву моьтту.
Вина Севильяхь 1076 шарахь (Хьиджран 468 шарахь)[2]. 1092 шарахь шен деца вахара малхбале. Цхьана хенахь дийшира Димашкъехь а, БагӀдадехь а. 1096 шарахь хьаьж дира. Хьаьж динчул тӀаьхьа йухавирзира БагӀдаде, цигахь кхин дӀа дийшира. Цуьнан хьехархошна йукъахь БагӀдадехь вара Абу Хьамид аль-ГIазали[2].