U lazarettu era un stabilimentu di missa in quarantina di i passaghjeri, equipaghji è marcanzii in pruvinienza di porti induva infiiria a pesta.[1] À i ghjorna d'oghji a parola disigna dinò uni pochi di loca ditti annantu à u litturali mediterraniu induva un lazarettu, attualmenti sparitu, era statu stabilitu.
A parola " lazarettu ", disignendu un spidali, tiraria a so urighjini da u nomu di " Lazaru ", prutagonistu di una parabula di u Vanghjeliu siont'è Lucca.
Difatti, par insignà a carità, Ghjesù ci discrivi a storia di un povaru numinatu Lazaru, è di un gattivu riccu : u povaru, cupartu à ulceri è murendu di fami, campa in carrughju, à a porta di a dimora di u riccu. Avaria vulsutu bè sazià si di ciò chì cascava da a tola di u riccu, chì facia bamboscia, ma nimu ùn li ni dava. U povaru morsi è, dici Ghjesù, fù carriatu à u Celi. U riccu morsi dinò è fù inttarratu. Ma, in l'Aldilà, si ritruvò in Infernu è cunnuscì suffrenzi è strazii chì ùn s'era micca primuratu di a sorti di u misareddu chì era à a so porta.
'Ssu San Lazaru imaginariu, invintatu par u bisognu di una parabula, hè prestu statu cunfusu incù un antru San Lazaru, Lazaru di Betnia, amicu di Ghjesù, chì saria statu u frateddu di Marta è di Maria.
Più dopu, a parsona chjamò " lazarettu ", ogni stabilimentu induva a parsona mittia in quarantina i malati cuntagiosi (lepra, pesta o culera).
In tedescu è in russiu, 'ssa parola significheghja " spidali militarescu " o " infirmaria di campagna ". In inglesu, a parola d'urighjini veneta lazaretto hè apradatu par disignà un lazarettu, mentri chì a parola pest house disigna una casa di quarantina situata in altrò chì in un portu.