Ë

Ëë

Ë, ë — lëtra rozszerzonégò łacyńsczégò alfabétu, ùżiwónô w jãzëkach albańsczim, delawarsczim, kaszëbsczim i luksembùrsczim. W albańsczim je òna nôczãstszą lëtrą. Lëtra na mòże pòjawiac sã téż m.jin. w hòlendersczim, francësczim i jãzëkù afrikaans i òznôczô, że lëtra „e” mùszi bëc przeczëtónô òsóbno, to je nie twòrzi diftongù z sąsednim samòzwãkã, na przëmiôr fr. Noël (/nɔ.ɛl/) – ‘Gòdë’; hòlendersczé koloniën – ‘kòlonie’.

W kaszëbsczim alfabéce je dzewiątą lëtrą[1]. Òdpòwiôdô ji wëmòwa [ə].

  1. Ùchwôlënk nr 7/RKJ/10 z dnia 06.07.2010 r. w sprawie szëkù kaszëbsczégò abécadła, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka” 2010, s. 115