Публий Нигидий Фигул

Публий Нигидий Фигул
лат. Publius Nigidius Figulus
Чӑн ят	лат. Publius Nigidius Figulus
Çуралнă вăхăт	около 98 до н. э.
Çуралнă вырăн	Авалхи Рим
Вилнĕ вăхăт	45 до н. э.[1]
Вилнĕ вырăн	неизвестно
Гражданлăх	Авалхи Рим
Пăхăнулăх	Авалхи Рим

Публий Нигидий Фигул (лат. Publius Nigidius Figulus), п. эрч. 98 каярах мар — п. эрч.45 вилнӗ) — рим патшалӑх ӗҫченӗ тата философӗ, плебейсенчен тухнӑ.

Ӗҫӗ-хӗлӗ

Вуламалли

• Gaillard G. Encyclopédie méthodique, ou Par ordre de matieres[fr]. — Paris, 1804. — Vol. VI — 768 ps. — Pp. 248—249;
• Нигидий Фигул // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.;
• Kroll W. Nigidius Figulus // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). — 1939. — Bd. XVII, 1. — Sp. 200;
• Walter Belardi, Palmira Cipriano. Casus interrogandi. Nigidio Figulo e la teoria stoica della lingua. Istituto di Studi Romani, Viterbo 1990, ISBN 88-85134-29-7;
• D’Anna N. Publio Nigidio Figulo: Un pitagorico a Roma nel 1° secolo a. C. Archè. — Milano, 2008. — ISBN 978-88-7252-282-0.

Каҫӑсем

1. P. Nigidius (3) Figulus // Digital Prosopography of the Roman Republic (англ.)