Enghraifft o'r canlynol | cytundeb |
---|---|
Iaith | Almaeneg |
Dechrau/Sefydlu | 25 Awst 1933 |
Lleoliad | Berlin |
Roedd Cytundeb Haavarah (Hebraeg: הסכם העברה; heskem haavarah, yn llythrennol "cytundeb trosglwyddo") yn gytundeb rhwng yr Almaen Natsïaidd ac Iddewon Almaenaidd Seionaidd a lofnodwyd ar 25 Awst 1933. Cwblhawyd y cytundeb ar ôl tri mis o drafodaethau rhwng Ffederasiwn Seionaidd yr Almaen, Banc Anglo-Palestine (dan gyfarwyddyd yr Asiantaeth Iddewig ) ac awdurdodau economaidd yr Almaen Natsïaidd. Roedd yn ffactor o bwys wrth wneud yn bosibl i tua 60,000 o Iddewon Almaenaidd ymfudo i Balesteina rhwng 1933 a 1939.[1]
Galluogodd y cytundeb i Iddewon a oedd yn ffoi rhag erledigaeth o dan y drefn Natsïaidd newydd drosglwyddo rhywfaint o’u hasedau i Balesteina dan Fandad Brydeinig.[2] Gwerthodd yr ymfudwyr eu hasedau yn yr Almaen i dalu am nwyddau hanfodol (a weithgynhyrchwyd yn yr Almaen) i'w cludo i Balesteina.[3] [4]
Roedd y cytundeb yn ddadleuol ac fe'i beirniadwyd gan arweinydd y Seioniaid Diwygiadol Ze'ev Jabotinsky a chan rai Iddewon nad oeddent yn Seioniaid, yn ogystal â chan aelodau'r Blaid Natsïaidd a'r cyhoedd Almaenig.[5] I Iddewon yr Almaen, roedd y cytundeb yn cynnig ffordd i adael amgylchedd cynyddol elyniaethus yn yr Almaen; i'r Yishuv, y gymuned Iddewig ym Mhalestina, cynigiodd y cytundeb lafur y mewnfudwyr a chefnogaeth economaidd; i'r Almaenwyr bu'n hwyluso ymfudo'r Iddewon Almaenaidd a thorri'r boicot gwrth-Natsïaidd 1933 yr un pryd. Cafodd y boicot gefnogaeth dorfol ymhlith Iddewon Ewrop ac America a chredai gwladwriaeth yr Almaen ei fod yn fygythiad posibl i economi'r Almaen.[5] [6]