Manna

Mae Manna ( Hebraeg : מָן mān, Groeg^{[dolen farw]} : μάννα; Arabeg: اَلْمَنُّ; mana a sillafir weithiau neu'n hynafol), yn ôl y Beibl, yn sylwedd bwytadwy a ddarparodd Duw i'r Israeliaid yn ystod eu teithiau yn yr anialwch yn ystod y cyfnod 40 mlynedd dilynol yr Exodus a chyn goncwest Canaan. Mae hefyd yn cael ei grybwyll yn y Coran dair gwaith.

The Gathering of the Manna by James Tissot

Tarddiad ac ystyron

Defnyddir 'manna' am ddeunyddiau bwytadwy amrywiol, rhai yn tarddu o blanhigyn ac fel arfer yn felys, yn aml yn archwys yn dilyn ymosodiad gan bryfed, fel mel-wlith ond wedi setio'n galed; gallasai 'manna' y Beibl fod yn gen ; mae ffynonellau cyffredin modern yn cynnwys Fraxinus ornus (Manna Ash) ac fe'i cesglir o wahanol rywogaethau o Tamarix, Haloxylon salicornum (manna Beiblaidd o bosibl), Larix decidua, Olea europea ac ati.’^[1]

Cyfeiriadau

1. Mabberley, DJ (2008) Mabberley’s Plant Book – a portable dictionary of plants, their classification and uses, CUP