Enghraifft o'r canlynol | asana |
---|---|
Math | asanas eistedd, ioga Hatha, asanas ymlaciol |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Asana, neu osgo'r corff, o fewn ioga yw asana'r lotws neu Padmasana (Sansgrit: पद्मासन; Rhufeiniad: Padmasana).[1] Mae'nasana myfyriol ac yn asana eistedd o India hynafol, lle mae'r ddwy droed yn cael eu gosod ar y glun gyferbyn. Ystyrir yr asana yma'n un hynafol mewn ioga, a'i bod yn rhagflaenu ioga hatha, ac fe'i defnyddir yn eang ar gyfer myfyrdod mewn traddodiadau Hindŵaidd, Tantra, Jain a Bwdhaidd.
Ymhlith yr amrywiadau mae hanner lotws, a'r lotws clwm. Ceir amrywiadau cymhlethach o sawl asanas arall gan gynnwys ioga pensefyll, gyda'r coesau mewn lotws neu hanner lotws. Gall yr ystum fod yn anghyfforddus i bobl nad ydyn nhw wedi arfer eistedd ar y llawr, a gall ymdrechion i orfodi'r coesau fynd i'w lle anafu'r pengliniau.[2]
Daw'r enw Padmasana o'r Sansgrit पद्म Padma, "lotus" ac आसन, Āsana, "osgo" neu "siap y corff".[4][5] Mewn diwylliannau Asiaidd,[6] ystyrir y lotws cysegredig yn symbol o dyfiant tuag at berffeithrwydd a goleuedigaeth gan ei fod wedi'i wreiddio yn y mwd ar waelod y pwll, ond yn codi ac yn blodeuo'n hardd uwchben y dŵr.[7] Mewn Bwdhaeth Tsieineaidd a Thibetaidd, gelwir yr asana hefyd yn "vajra" (Sansgrit: vajrāsana, Ch. 金剛座jīngāngzu).[8][9]
Mae'r asana yma'n hynafol ac yn cael ei ddisgrifio, ynghyd ag asanas eraill, yn y llyfr o'r 8g Patanjalayogashastravivarana.[10] Ceir yr union safle hwn ar ddarnau arian dinar Chandragupta II, a deyrnasodd c. 380–c. 415 OC.[11] Mae'r testun tantrig cyntaf i drafod osgo (asana), y 6ed-10g Nisvasattvasamhita Nayasutra (4.11-17, 4.104-106), yn cyfarwyddo'r myfyriwr a phob "defnyddiwr mantras" i eistedd mewn yn y safle lotws neu osgo tebyg.[12] Mae Ioga Hatha Pradipika o'r 15g yn nodi bod yr osgo yma'n dinistrio pob afiechyd, a bod iogi yn yr ystum sy'n cadw'r aer sy'n cael ei anadlu i mewn trwy'r sianeli nadi yn sicrhau rhyddhad.[10]
Mewn hanner lotws, अर्ध पद्मासन (Ardha Padmasana), mae un goes yn plygu ac yn gorffwys ar y ddaear, tra bo'r goes arall yn cael ei phlygu gyda'r droed mewn safle lotws. Mae'n asana fyfyriol haws na lotws llawn.[13]
Mewn lotws clwm, बद्ध पद्मासन (Baddha Padmasana), mae'r ymarferydd yn eistedd mewn lotws llawn, ac mae pob llaw yn ymestyn o amgylch y cefn i ddal y droed gyferbyn.[14]
Yn यओगमुद्रासन (Yogamudrasana), mae'r iogi'n plygu ymlaen mewn lotws llawn, gan ddod â'r talcen mor agos at y llawr â phosib.[15] Mae'r osgo yma'n ddau beth: yn asana ac yn fwdra; mae amrywiadau haws yn dechrau o Ardha Padmasana neu Sukhasana.[16]
Mewn Bwdhaeth, ceir cerfluniau o'r sylfaenydd, Gautama Buddha, lle caiff ei ddarlunio'n eistedd mewn safle Lotws ac wedi'i orseddu ar flodyn lotws.[17][18][19] Mewn Hindŵaeth, mae delwau'n aml yn darlunio duwiau, yn enwedig Shiva, yn myfyrio mewn safle Padmasana.[20] Yn Jainiaeth, gwelir y Tirthankaras yn eistedd mewn safle Lotws hefyd.[21]
Reverse: Goddess, nimbate, sitting en face on lotus with legs folded in lotus position. Diadem or noose in right hand, lotus flower turned towards her in left. .. Legend: Śrī-vikramaḥ (the courageous one).
One of the most popular seated positions of Lord Buddha is crossed legged position. In various Buddhism traditions like Mahayana and Theravada Buddhism, Lord Buddha is often shown with his ankles tucked and different hand and fingers position. The seated Crossed legged position is known as Lotus position.
Tirthankaras are depicted in only two postures: seated in the classic lotus position (padmasana), which represents the Tirthankara preaching in the assembly hall (samavasarana), and standing in the kayotsarga posture, which represents abandoning the body.