Tirumalai Krishnamacharya | |
---|---|
Ganwyd | 18 Tachwedd 1888 Chitradurga district |
Bu farw | 28 Chwefror 1989 Chennai |
Dinasyddiaeth | India |
Galwedigaeth | athro, athronydd |
Plant | T.K.V. Desikachar, T. K. Sribhashyam |
Roedd Tirumalai Krishnamacharya (18 Tachwedd 1888 - 28 Chwefror 1989)[1][2] yn athro ioga Indiaidd, yn iachawr ac yn ysgolhaig. Caiff ei ystyried yn un o gwrws pwysicaf ioga modern,[3] ac yn aml fe'i gelwir yn "dad ioga modern" am ei ddylanwad eang ar ddatblygiad symudiadau (neu asanas) ioga.[4][5] Fel arloeswyr cynharach a ddylanwadwyd gan ddiwylliant corfforol fel Yogendra a Kuvalayananda, cyfrannodd at adfywiad ioga hatha.[6][7]
Roedd gan Krishnamacharya raddau ym mhob un o'r chwe darśanas Vedig, neu athroniaeth Indiaidd. Tra dan nawdd Brenin Mysore, Krishna Raja Wadiyar IV, teithiodd Krishnamacharya o amgylch India yn rhoi darlithoedd ac arddangosiadau i hyrwyddo yoga, gan gynnwys y fath gampau ag atal curiad ei galon yn ôl pob golwg.[8] Fe'i hystyrir yn eang fel pensaer y vinyāsa (sef y trawsnewid rhwng dau safle, dwy asana o fewn ioga),[6] yn yr ystyr o gyfuno anadlu â symudiad; mae arddull ioga a greodd wedi dod i gael ei alw'n Vini-ioga neu Vinyasa Krama Yoga. Sail holl ddysgeidiaeth Krishnamacharya oedd yr egwyddor "Dysgwch yr hyn sy'n briodol i unigolyn."[9]
Tra ei fod yn cael ei barchu mewn rhannau eraill o'r byd fel iogi, yn India gelwir Krishnamacharya yn bennaf yn iachawr a dynnodd o draddodiadau ayurvedig ac ioga i adfer iechyd a lles y rhai yr oedd yn eu trin.[6] Ysgrifennodd bedwar llyfr ar ioga— Yoga Makaranda (1934), Yogaasanagalu (tua 1941),[10] Yoga Rahasya, ac Yogavalli (Pennod 1 - 1988) - yn ogystal â sawl traethawd a chyfansoddiad barddonol.[1]
Roedd myfyrwyr Krishnamacharya'n cynnwys llawer o athrawon enwocaf a mwyaf dylanwadol ioga: Indra Devi (1899-2002); K. Pattabhi Jois (1915–2009); BKS Iyengar (1918-2014); ei fab TKV Desikachar (1938-2016); Srivatsa Ramaswami (ganwyd 1939); ac AG Mohan (ganwyd 1945). Mae Iyengar, ei frawd-yng-nghyfraith a sylfaenydd Ioga Iyengar, yn nodi mai i Krishnamacharya mae'r diolch am ei annog i ddysgu ioga pan oedd yn blentyn ym 1934.[11][3]
Ganwyd Krishnamacharya ar 18 Tachwedd 1888 ym Muchukundapura, a leolir yn ardal Chitradurga yn Karnataka heddiw, yn Ne India, i deulu Iyengar uniongred. Ei iaith gyntaf oedd Telugu,[12] sy'n golygu, yn ôl arddull enw Telugu, mai "Tirumalai" oedd enw'r teulu, sydd fel arfer yn cael ei dalfyrru, a "Krishnamacharya" oedd yr enw arwyddocaol a roddwyd. Ei rieni oedd Sri Tirumalai Srinivasa Tatacharya, athrawes adnabyddus y Vedas, a Shrimati Ranganayakiamma.[1] Krishnamacharya oedd yr hynaf o chwech o blant. Roedd ganddo ddau frawd a thair chwaer. Yn chwech oed, cafodd upanayana, sef ei dderbyn gan ei gwrw ac ymunodd a'r ysgol Brahmanism. Yna dechreuodd ddysgu siarad ac ysgrifennu Sansgrit, o destunau fel yr Amarakosha ac i lafarganu’r Vedas dan ofalaeth lem ei dad.[2]
Pan oedd Krishnamacharya yn ddeg oed, bu farw ei dad,[13] a bu’n rhaid i’r teulu symud i Mysore, yr ail ddinas fwyaf yn Karnataka, lle roedd ei hen dad-cu, HH Sri Srinivasa Brahmatantra Parakala Swami, yn bennaeth y Math Parakala.[14]
Ym 1926, roedd Maharaja Mysore, Krishna Raja Wadiyar IV (1884–1940) yn Varanasi i ddathlu pen-blwydd ei fam yn 60 oed a chlywodd am ddysgu a medr Krishnamacharya fel therapydd ioga.[15] Cyfarfu’r Maharaja â Krishnamacharya a gwnaeth ymarweddiad, awdurdod ac ysgolheictod y dyn ifanc gymaint o argraff arno nes iddo ymgysylltu â Krishnamacharya i’w ddysgu ef a’i deulu.[15] I ddechrau, dysgodd Krishnamacharya ioga ym Mhalas Brenhinol Mysore.[16] Yn fuan daeth yn gynghorydd dibynadwy i'r Maharajah, a chafodd gydnabyddiaeth Asthana Vidwan - deallusion y palas. [17]
Yn ystod y 1920au, cynhaliodd Krishnamacharya lawer o arddangosiadau i ysgogi diddordeb poblogaidd mewn ioga. Roedd y rhain yn cynnwys atal curiad ei galon, stopio ceir gyda'i ddwylo noeth, perfformio asanas anodd, a chodi gwrthrychau trwm gyda'i ddannedd.[6] Mae cofnodion archif y Palas yn dangos bod gan y Maharaja ddiddordeb mawr mewn hyrwyddo ioga a danfonodd Krishnamacharya yn barhaus o amgylch y wlad i roi darlithoedd ac arddangosiadau. [16]
Ym 1931, gwahoddwyd Krishnamacharya i ddarlithio yng Ngholeg Sansgrit Mysore. Gofynnodd y Maharaja, a oedd yn teimlo bod ioga wedi gwella ei anhwylderau niferus, i Krishnamacharya agor ysgol ioga o dan ei nawdd[6][1] ac wedi hynny cafodd adain palas cyfagos hefyd, sef Palas Jaganmohan, i ddechrau'r Yogashala, sefydliad ioga annibynnol,[16] a agorodd ar 11 Awst 1933.[15][7]
Yn Madras, derbyniodd Krishnamacharya swydd fel darlithydd yng Ngholeg Vivekananda. Dechreuodd hefyd gaffael myfyrwyr ioga o gefndiroedd amrywiol ac mewn amodau corfforol amrywiol, a oedd yn gofyn iddo addasu ei addysgu i allu pob myfyriwr. Am weddill ei oes, parhaodd Krishnamacharya i fireinio'r dull unigol hwn, a ddaeth i gael ei adnabod fel Viniyoga.[6][1] Roedd llawer yn ystyried Krishnamacharya yn feistr ioga, ond parhaodd i alw ei hun yn fyfyriwr oherwydd ei fod yn teimlo ei fod bob amser yn "astudio, archwilio ac arbrofi" gyda'r arfer [15] Trwy gydol ei oes, gwrthododd Krishnamacharya gymryd clod am ei ddysgeidiaeth arloesol ond yn hytrach priodoli'r wybodaeth i'w gwrw neu i destunau hynafol.[6]
Yn 96 oed, torrodd Krishnamacharya ei glun. Gan wrthod llawdriniaeth, triniodd ef ei hun drwy ddylunio cwrs ymarfer ioga y gallai ei wneud yn eiy gwely. Bu Krishnamacharya yn byw ac yn dysgu yn Chennai nes iddo lithro i goma a marw ym 1989, yn gant oed.