Kisć

Kisć, teke łoś jo kwiśonkowy stołk, pśi kótaremž bocne wóski njasu jadnore abo roznogaśowane grany. Pó formje se rozeznawaju wupśestrěta kisć, wopłonjona wótšćitarska kisć, lejkowa kisć a botryoid.

Licba roznogaśowanja wubywaju wót dołojce górje w źělnych kwiśonkowych stołkach. Bocne wóski, ale teke głowna wóska njasu nakóńcne kwiśonki (nimski Terminalblüte).

Kisć jo ako kwiśonkowy stołk daloko rozšyrjona a se namaka na pś. pśi ricinusu, pśi winowym pruće abo pśi wowsowych a jałhowych družinach.

Jolic kisć jo pśez wupśestrěwanje bocnych gałuzow wokołce pódobna, pótom je wótšćitarska kisć abo wokołkowa kisć.

Jolic zwenkowne kwiśonki laže wušej ako nutśikowne, tak až ma formu lejka, pótom jo lejkowa kisć (Anthela). Taki kwiśonkowy stołk maju bagnowa smalanka, škripiny a syśowe rostliny.

Jolic roznogaśowanja su reducěrowane, tak až pśisamem wupada kaž grana (Botrys), pótom jo botryoid.

  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 1. zwězk, ISBN 3-411-12013-4, boka 113-114 pód lema Blütenstand (nim.)
  • Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag 2002, boki 164-167 (nim.)
  • Ullstein Lexikon der Pflanzenwelt, 1973, ISBN 3-550-16019-4, bok 66 (nim.)

Wobraze kisćow z wobrazowego archiwa uniwersity Basel (nim.)