Συντεταγμένες: 37°10′8.40″N 69°24′28.80″E / 37.1690000°N 69.4080000°E
Άϊ-Χανούμ | |
---|---|
آیخانم και Eucratideia | |
Είδος | αρχαιολογική θέση και οικισμός |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°10′8″N 69°24′29″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ταχάρ |
Χώρα | Αφγανιστάν |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Αϊ-Χανούμ ή Αλ Χανούμ (πιθανώς η ιστορική Αλεξάνδρεια η επί του Ώξου, επίσης πιθανώς η μετονομασθείσα αργότερα σε اروکرتیه ή Ευκρατίδεια Βακτρίας) ήταν μια από τις πρώτες πόλεις του Ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής. Προηγούμενοι μελετητές ανάφεραν ότι η πόλη είχε ιδρυθεί στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., μετά τις κατακτήσεις του Μέγα Αλέξανδρου. Μεταγενέστερες αναλύσεις εισηγούνται ότι η πόλη ιδρύθηκε το 280 π.Χ. από τον βασιλιά της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, Αντίοχο Α΄ Σωτήρα.[1][2] Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται στην περιοχή Ταχάρ, στο βόρειο Αφγανιστάν, στη συμβολή των ποταμών Αμού Ντάρια (Ώξου) και Κούκτσα. Η πόλη ήταν ένα από τα κύρια σημεία του ελληνισμού στην Ανατολή για περισσότερο από δύο αιώνες, μέχρι την καταστροφή της από νομάδες εισβολείς γύρω στο 145 π.Χ., περίπου την περίοδο του θανάτου του Ευκρατίδη Α΄ της Βακτρίας.[3]