Άμπρααμ Μέριτ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1884[1][2][3] Beverly |
Θάνατος | 21 Αυγούστου 1943[2][3][4] Indian Rocks Beach |
Αιτία θανάτου | καρδιαγγειακή νόσος |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μυθιστοριογράφος δημοσιογράφος συγγραφέας κριτικός λογοτεχνίας συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας |
Αξιοσημείωτο έργο | The Metal Monster |
Επηρεάστηκε από | Χένρυ Ράιντερ Χάγκαρντ |
Περίοδος ακμής | 1917 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Science Fiction and Fantasy Hall of Fame (1999) |
![]() | |
Ο Άμπρααμ Γκρέις Μέριτ (20 Ιανουαρίου 1884 - 21 Αυγούστου 1943) ήταν Αμερικανός εκδότης και συγγραφέας της φανταστικής λογοτεχνίας.
Ο Μέριτ γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ και μετακόμισε στην Φιλαδέλφεια σε ηλικία δέκα ετών. Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία, δουλεύοντας για την Philadelphia Inquirer και στην συνέχεια υπήρξε συντάκτης της The American Weekly για 25 χρόνια, από το 1912 ως το 1937. Στην συνέχεια, έγινε αρχισυντάκτης μέχρι τον θάνατο του, το 1943.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει οκτώ νουβέλες και μεγάλο αριθμό σύντομων διηγημάτων, αφού οι επαγγελματικές του δραστηριότητες δεν του επέτρεψαν να είναι πιο παραγωγικός.
Ξεκίνησε να δημοσιεύει διηγήματα στα περιοδικά της εποχής του το 1917 και δύο χρόνια αργότερα εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Η Λίμνη του Φεγγαριού.[5] Ακολούθησε Το Μεταλλικό Τέρας το 1920,[6] με πρωταγωνιστή ένα εξωγήινο ρομπότ και το 1923 εκδόθηκε Το Πρόσωπο στην Άβυσσο, όπου ο Μέριτ περιγράφει μία φυλή σοφών ερπετόμορφων πλασμάτων.[7] Συνέχισε την επόμενη χρονιά με Το Καράβι της Αστάρτης, όπου περιγράφεται η διαμάχη της Αστάρτης, Θεάς του Έρωτα και της Ζωής, με τον Νεργκάλ, Θεό του Θανάτου.[8]
Το πέμπτο του μυθιστόρημα με τίτλο Επτά Βήματα για το Σατανά κυκλοφόρησε το 1927, δίνοντας μία υλική υπόσταση στο υπερφυσικό.[9] Η μεγάλη επιτυχία του βιβλίου, το οδήγησε να γυριστεί σε ταινία από τον Μπένζαμιν Κρίστενσεν.[10] Στην συνέχεια εξέδωσε τα μυθιστορήματα Οι Κάτοικοι του Εδωλίου (1932),[11] Στη Φωτιά, Μάγισσα, στη Φωτιά (1933) και Η Σκιά που Ψιθύριζε (1934).[12][13] Μετά τον θάνατο του συγγραφέα, κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων Η Γυναίκα Αλεπού και η Γαλάζια Παγόδα το 1946,[14] την οποία συνέγραψε με τον ζωγράφο και συγγραφέα Χάνες Μποκ.[15]
Ο Μέριτ επηρέασε έντονα τον Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ και τον Ρίτσαρντ Σέιβερ,[16] ενώ ο Μάικλ Μούρκοκ και ο Τζιμ Κόθορν συμπεριέλαβαν Το Καράβι της Αστάρτης και το Οι Κάτοικοι του Εδωλίου στην λίστα με τα εκατό καλύτερα βιβλία της φανταστικής λογοτεχνίας.[17]
Η ετήσια αμοιβή του Μέριτ ξεκίνησε από τις 25.000 δολάρια το 1919 και έφθασε ως τις 100.000 δολάρια προς το τέλος της ζωής του. Το γεγονός αυτό, του επέτρεψε να ταξιδέψει στον κόσμο, επενδύοντας σε ακίνητα στην Τζαμάικα και τον Ισημερινό.[18] Παντρεύτηκε δύο φορές, αρχικά την Έλινορ Ράτκλιφ, με την οποία υιοθέτησε μία κόρη, και την Έλινορ Τζόνσον την δεκαετία του '30. Διέμενε στο Κουίνς της Νέας Υόρκης και διατηρούσε συλλογές όπλων, γλυπτών και πρωτόγονων μασκών, τις οποίες είχε αποκτήσει κατά τα ταξίδια του, όπως και μία βιβλιοθήκη με βιβλία πάνω στον αποκρυφισμό.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο εξοχικό του σπίτι στην Φλόριντα, το 1943.