Υπάρχουν περίπου 9.000 Έλληνες στο Ουζμπεκιστάν. Η κοινότητα αποτελείται από Έλληνες από τη Ρωσία που εκτοπίστηκαν με τη βία από τη χώρα αυτή προς το Ουζμπεκιστάν στη δεκαετία του 1940, και πολιτικοί πρόσφυγες από την Ελλάδα. Περίπου 30.000 Έλληνες ζούσαν στη χώρα πριν από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έφθασαν επιπλέον 11.000 άτομα μετά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο. Οι αριθμοί τους έχουν μειωθεί από το υψηλό των περίπου 40.000 στη δεκαετία του 1960. Ο κύριος λόγος είναι η μετανάστευση προς την Ελλάδα μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι νόμοι επέτρεψαν την επιστροφή όλων των εθνοτικών Ελλήνων που είχαν εξοριστεί για πολιτικούς λόγους μετά τον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο. Η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας είναι η πρωτεύουσα, η Τασκένδη, όπου οι περισσότεροι από τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες μεταφέρθηκαν από τις Σοβιετικές αρχές.[1] Στην αρχαιότητα το νότιο μέρος της χώρας αποτέλεσε μέρος της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, αλλά οι λίγες ελληνικές κοινότητες που υπήρχαν έχουν από τότε αφομοιωθεί.[2]
Η πιο σημαντική οργάνωση που εκπροσωπεί τους εθνοτικούς Έλληνες είναι ο Ελληνικός Πολιτιστικός Σύλλογος της Τασκένδης. Οι δραστηριότητες του οργανισμού περιλαμβάνουν την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας (19 τάξεις με 571 μαθητές συνολικά και επίσης προσφέρει μαθήματα για ενήλικες) και τη διδασκαλία ελληνικών χορών και μουσικής.[3]