Ο Αδόλφος ΦιτςΚλάρενς, αγγλ. Adolphus FitzClarens (18 Φεβρουαρίου 1802 - 17 Μαΐου 1856) από τον Οίκο του Αννοβέρου ήταν υποναύαρχος του Βρετανικού Ναυτικού.
Ήταν ο τέταρτος από τους νόθους γιους του Γουλιέλμου Δ΄ της Βρετανίας και της ερωμένης του Δωροθέας Τζόρνταν, ηθοποιού, κόρης του Φράνσις Μπλάνντ, εργαζόμενου σε θέατρο[5].
Γεννήθηκε στο μέγαρο Μπούσυ Χάουζ του Μίντλεσεξ[6] και ήταν οικότροφος σε σχολείο του Σάνμπουρυ επί του Τάμεση. Σε ηλικία 11 ετών εστάλη για Ναυτική σταδιοδρομία στο πλοίο Νιούκαστλ, που ταξίδευε στη Βόρεια Αμερική και στη Μεσόγειο. Το 1821 έγινε υποπλοίαρχος στο πλοίο Ευρύαλος και δύο έτη μετά έγινε πλωτάρχης. Υπηρέτησε τα πλοία Μπρισκ και Ρέντγουϊνγκ στη Βόρειο Θάλασσα. Όταν προήχθη το 1824 σε πλοίαρχο, ανέλαβε το Αριάδνη, το Τσάλεντζερ και το Παλλάς.
Με την άνοδο του πατέρα του στο θρόνο το 1830 έγινε διοικητής της β. θαλαμηγού β. Γεώργιος. Ο πατέρας του απένεμε σε αυτόν και τους αδελφούς του το 1831 τον τίτλο τού λόρδου και τη θέση τού "νεότερου γιου τού μαρκησίου" στη σειρά Προτεραιότητας· έγινε ιππότης το επόμενο έτος[5]. Έγινε υπεύθυνος τού β. Βεστιαρίου (1830) και άρχων τού β. Κοιτώνος (1833).
Το 1837 τον πατέρα του, που δεν είχε νόμιμους γιους, τον διαδέχθηκε η ανιψιά του Βικτώρια της Βρετανίας και ο Αδόλφος διατήρησε τη θέση του στη β. θαλαμηγό, ώσπου προήχθη σε υποναύαρχο το 1853, Τη νέα θέση δεν την ήλπιζε ως νόθος γιος και συγκινήθηκε που την έλαβε[7]. Το 1848 έγινε βοηθός τού στρατοπέδου. Το 1856 απεβίωσε στο Νιούμπουργκ Πράιορυ, άγαμος[5]. Τάφηκε μέσα στο ιερό του ναού του Αγ. Μιχαήλ στο Κόξγουολντ[8].
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Lord Adolphus FitzClarence της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |