Αμ | ||
---|---|---|
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Σομ και διαμέρισμα του Περόν | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 80400[1] | |
Κωδικός Κοινότητας | 80410[2] | |
Πληθυσμός | 4.459 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
Έκταση | 9,5 km²[4] | |
Υψόμετρο | 57 μέτρα[5] και 84 μέτρα[5] | |
49°44′47″N 3°4′22″E | ||
Ιστότοπος | http://www.ville-ham.fr[6] | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα |
Το Αμ (γαλλ. Ham, πικαρ. Hin) είναι κοινότητα της βόρειας Γαλλίας, στον νομό Σομ (νέα διοικητική περιοχή Ω-ντε-Φρανς, παραδοσιακή περιοχή Πικαρδία). Ο πληθυσμός του Αμ τον Ιανουάριο του 2020 ήταν 4.510 κάτοικοι, μια μειώση κατά 20,8% από τους 5.697 το έτος 1968. Είναι πρωτεύουσα ομώνυμου καντονίου με 67 κοινότητες.
Το Αμ βρίσκεται περίπου 21 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Σαιν-Κεντέν, σε γεωγραφικές συντεταγμένες 49°44΄50΄΄ Βόρειο πλάτος και 3°04΄25΄΄ Ανατολικό μήκος, σε υψόμετρο 57 έως 84 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Συνδέεται σιδηροδρομικώς με την Αμιένη, το Σαιν-Κεντέν και το Λαόν. Τα χωριά Εστουιγύ (Estouilly) και Σαιν-Συλπίς (Saint-Sulpice) εντάχθηκαν στην κοινότητα του Αμ το 1965 και το 1966 αντιστοίχως.
Οικονομικώς, στο Αμ υπήρχαν παλαιότερα μικρά εργοστάσια που παρήγαν ελατήρια, σύρματα και γεωργικά μηχανήματα. Παραγόταν επίσης θειικός χαλκός.
Ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά το 932 μ.Χ. ως ιδιοκτησία του φεουδάρχη (seigneur) Εράρ, ελάσσονος μέλους των κομητών του Ποντιέ. Τον 12ο αιώνα η κωμόπολη καταλήφθηκε από τους κόμητες του Βερμαντουά. Τον 14ο αιώνα ανήκε σε μια εντόπια οικογένεια, αφού στο μεταξύ είχε βελτιωθεί το αρχικό κάστρο του από τον ευγενή Όθωνα (Οντόν) Δ΄. Αυτό το οικοδόμημα μεταμορφώθηκε σε ένα μεγαλειώδες φρούριο τον 15ο αιώνα από τον Ιωάννη Β΄ του Λινύ. Το 1465 ο ανεψιός του Ιωάννη, ο Λουδοβίκος του Λουξεμβούργου, προσέθεσε έναν πελώριο κυκλικό οχυρωμένο πύργο («ντονζόν»), με ύψος και διάμετρο 33 μέτρα, του οποίου οι τοίχοι έχουν πάχος[7] 11 μέτρα. Εκεί φυλακίσθηκε ο ατρόμητος ναυτικός Ζακ Κασάρ από το 1726 μέχρι το 1740, και τον επόμενο αιώνα (από το 1840 έως το 1846) ο Ναπολέων Γ΄, που απέδρασε μεταμφιεσμένος σε εργάτη, μεταφέροντας μια σανίδα στην πλάτη του.
Το 1917 τα γερμανικά στρατεύματα ανετίναξαν μεγάλο μέρος του φρουρίου. Σήμερα σώζονται μόνο ο πύργος της εισόδου και ερείπια του ντονζόν και των τειχών.