| Ανανίας γιος του Ανανία | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | חנן בן חנן (Εβραϊκά) και Ἀνάνου Ἄνανος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | |
| Θάνατος | 68 Ιερουσαλήμ |
| Εθνικότητα | Ιουδαίος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιερέας κατά τα έτη 62 και 66 έως 68 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Αντίπαλοι | Ιωάννης από τα Γίσχαλα,Ελεάζαρος γιος του Σίμωνα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχιερέας του Ισραήλ (62) |
Ο Ανανίας γιος του Ανανία ή Άνανους μπεν Άνανους από την παράταξη των Σαδδουκαίων κατέλαβε το αξίωμα του αρχιερέα του ιουδαϊκού Ναού της Ιερουσαλήμ δυο φορές το 62 και το 66.
Ο Ανανίας διορίστηκε αρχιερέας από τον βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα ΙΙ για πρώτη φορά το 62. Εκείνη την εποχή είχε πεθάνει ο επίτροπος της Ιουδαίας Φήστος και ο αντικαταστάτης του Αλβίνος δεν είχε φτάσει στην έδρα του αλλά βρίσκονταν ακόμη στην Αλεξάνδρεια[1]. Ο Ανανίας εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και συγκάλεσε ένα συμβούλιο δικαστών που καταδίκασε σε θάνατο τον Ιάκωβο τον αδελφό του Ιησού πιθανόν δε και άλλους[2].
Κάποιοι πολίτες που ανήκαν κατά πάσα πιθανότητα στην παράταξη των Φαρισαίων και ήταν προσηλωμένοι στην τήρηση των Νόμων διαμαρτυρήθηκαν για τις ενέργειες του Ανανία[3]. Αν και δεν εμπόδισαν τις εκτελέσεις έστειλαν κρυφά μήνυμα στον Ηρώδη Αγρίππα και του ζήτησαν να στείλει επιστολή στον αρχιερέα στην οποία θα του ζητούσε να μην κάνει ξανά τέτοιες ενέργειες. Κάποιοι άλλοι από τους διαμαρτυρόμενους πιο τολμηροί πήγαν στην Αλεξάνδρεια και ενημέρωσαν τον νέο επίτροπο για τα όσα είχαν συμβεί[4].
Ο Αλβίνος έστειλε επιστολή στον Ανανία επιπλήττοντας τον δριμύτατα και αναφέροντας του ότι είχε παραβεί το ρωμαϊκό δίκαιο που όριζε ότι μόνο ανώτερος Ρωμαίος αξιωματούχος μπορούσε να διατάξει εκτέλεση σε επαρχία που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του αυτοκράτορα[3]. Ο Ανανίας καθαιρέθηκε τρεις μήνες ύστερα από την ανάληψη του αξιώματος του και αντικαταστάθηκε από τον Ιησού του Δαμναίου[5].
Ο Ανανίας παρά το γεγονός ότι έχασε το αρχιερατικό αξίωμα διατήρησε την επιρροή του στους ιερατικούς κύκλους. Λίγα χρόνια αργότερα το 66, αφού ο πόλεμος με την Ρώμη είχε ξεσπάσει, εκλέχθηκε ξανά αρχιερέας [6] ύστερα από την δολοφονία του προκατόχου του εκπροσωπώντας την παράταξη των μετριοπαθών που, παρά τον επαναστατικό ζήλο που έδειχναν, ήθελαν την συνδιαλλαγή με τους Ρωμαίους. Ο Ανανίας απέτυχε στην αποστολή του και έπεσε θύμα μιας εμφύλιας διαμάχης που ξέσπασε μεταξύ της παράταξης των μετριοπαθών και εκείνης των φιλοπόλεμων Ζηλωτών που είχαν ηγέτες τον Ελεάζαρο του Σίμωνα και τον Ιωάννη από τα Γίσχαλα(68)[7].