Ο Αντρέι Σεπτίτσκι (ουκρανικά: Митрополит Андрей Шептицький; Πολωνικά: Andrzej Szeptycki; 29 Ιουλίου 1865 - 1 Νοεμβρίου 1944) ήταν Μητροπολίτης Αρχιεπίσκοπος της Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας της Ουκρανίας από το 1901 μέχρι τον θάνατό του το 1944. [18] Η θητεία του εκτείνεται σε δύο παγκόσμιους πολέμους και επτά πολιτικά καθεστώτα: Αυστριακή, Ρωσική, Ουκρανική, Πολωνική, Σοβιετική, Γενική Κυβέρνηση (Ναζί) και πάλι Σοβιετική διακυβέρνηση .
Σύμφωνα με τον ιστορικό της εκκλησίας Γιάροσλαβ Πέλικαν, Αναμφισβήτητα, ο Μητροπολίτης Αντρέι Σεπτίτσκι ήταν η πιο επιδραστική προσωπικότητα ... σε ολόκληρη την ιστορία της Ουκρανικής Εκκλησίας τον εικοστό αιώνα. [19] Το Εθνικό Μουσείο Λβιβ, που ιδρύθηκε από τον Σεπτίτσκι το 1905, φέρει το όνομά του.
Το Κέντρο πληροφόρησης-πόρων του Καθολικού Πανεπιστημίου της Ουκρανίας που άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2017 φέρει επίσης το όνομά του — The Metropolitan Andrey Sheptytsky Center. [20]
Γεννήθηκε ως Κόμης Ρομάν Αλεξάντερ Μαρία Σεπτίτσκι (Σζεπτίσκι) σε ένα χωριό 40 χιλιόμετρα δυτικά / βορειοδυτικά του Λβιβ που ονομάζεται Πριλμπίτσι, [21] στο Βασίλειο της Γαλικίας και στη Λοδομερίας, τότε στέμμα της αυστριακής αυτοκρατορίας.
Η οικογένεια Σεπτίτσκι προέρχεται από αριστοκρατική Ρουθινιανή καταγωγή, η οποία τον 19ο αιώνα είχε γίνει πολωνική, Ρωμαιοκαθολική και γαλλόφωνη, ενώ η οικογένεια Φρέντρο είναι επίσης Πολωνικής ευγενούς καταγωγής. Μεταξύ των προγόνων του, υπήρχαν πολλές σημαντικές εκκλησιαστικές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων δύο μητροπολιτών του Κιέβου, του Αναστάσι και του Λεβ. Ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο Πολωνός συγγραφέας Αλεξάντερ Φρέντρο. Ένας από τους αδελφούς του, ο Κλιμέντι Στεπτίτσκι, M.S.U., έγινε Στουδίτης μοναχός, και ένας άλλος, ο Στανισλάβ Στεπτίτσκι, έγινε στρατηγός στον πολωνικό στρατό. Ήταν 2 μ 10 εκ. (6 πόδια ύψος και 10 ίντσες).
Ο Σεπτίτσκι έλαβε την εκπαίδευσή του αρχικά κατ' οίκον και μετά στην Κρακοβία. Μετά την αποφοίτησή του πήγε να υπηρετήσει στον Αυστροουγγρικό στρατό, αλλά μετά από μερικούς μήνες αρρώστησε και αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει. Αντ' αυτού, σπούδασε νομικά στην Κρακοβία και στο Βρότσλαβ, κάνοντας το διδακτορικό του το 1888. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του επισκέφτηκε την Ιταλία, όπου του χορηγήθηκε ακρόαση με τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄ στο Βατικανό, και στην ουκρανική ενδοχώρα του Κιέβου, τότε υπό ρωσική κυριαρχία, όπου γνώρισε μερικές από τις πιο εξέχουσες ουκρανικές προσωπικότητες εκείνης της εποχής. Επισκέφτηκε επίσης τη Μόσχα.
Παρά την αντίθεση του πατέρα του, ο Σεπτίτσκι έγινε μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Βασιλείου στο Ντομπρομίλ, (1888), επιστρέφοντας στις ρίζες του για να υπηρετήσει αυτό που θεωρήθηκε ως χωρική ουκρανική ελληνική Καθολική Εκκλησία. Πήρε το όνομα, Ανδρέας, αφού ο μικρότερος αδελφός του Αγίου Πέτρου, ο Ανδρέας ο Απόστολος, θεωρήθηκε ιδρυτής της Βυζαντινής Εκκλησίας και επίσης συγκεκριμένα της Ουκρανικής Εκκλησίας. Στη συνέχεια σπούδασε στο Ιησουιτικό Σεμινάριο στην Κρακοβία, κάνοντας διδακτορικό στη θεολογία το 1894. Το 1892 χειροτονήθηκε ιερέας στο Πρζέμισλ . Έγινε ηγούμενος της Μονής του Αγίου Ονούφριου στη Λβιβ το 1896.
Το 1899, μετά τον θάνατο του Καρδινάλιου Σιλβέστερ Σεμπράτοβιτς, ο Σεπτίτσκι διορίστηκε από τον αυτοκράτορα Φραντς Τζόζεφ για να καλύψει την κενή θέση του Ουκρανού Έλληνα Καθολικού Επίσκοπου Στανισλάβιβ [22] (τώρα Ιβάνο-Φρανκίβσκ) και ο Πάπας Λέων XIII συμφώνησε. Έτσι, χειροτονήθηκε ως επίσκοπος στη Λβιβ στις 17 Σεπτεμβρίου 1899 από τον Μητροπολίτη Τζούλιαν Σας-Κουίλοβσκι, επικουρούμενο από τον Επίσκοπο Τσέκοβιτς και τον Επίσκοπο Βέμπερ, τον βοηθό της Λατινικής-Τελετής της Λβιβ. [23] Ένα χρόνο αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου 1900 και μετά το θάνατο του διαδόχου του Σεμπράτοβιτς, ο Σεπτίτσκι διορίστηκε, σε ηλικία τριάντα έξι, Μητροπολίτης Αρχιεπίσκοπος Λβιβ και ενθρονίστηκε στις 17 Ιανουαρίου 1901.
Ο Σεπτίτσκι επισκέφθηκε τη Βόρεια Αμερική το 1910, όπου συναντήθηκε με τις Ουκρανικές Ελληνικές Καθολικές κοινότητες μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρακολούθησε το εικοστό πρώτο Διεθνές Ευχαριστικό Συνέδριο στο Μόντρεαλ. Έκανε περιοδείες σε Ουκρανικές κοινότητες στον Καναδά και κάλεσε τους Redemptorist πατέρες, που ιερουργούσαν με βυζαντινή τελετουργικό να έλθουν στην Ουκρανία.
Μετά το ξέσπασμα του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σεπτίτσκι συνελήφθη από την αυτοκρατορική ρωσική κυβέρνηση και φυλακίστηκε σε μοναστήρι του Αγίου Ευθυμίου, στο Σούζνταλ. (1914-1917) Απελευθερώθηκε το 1918 και επέστρεψε στο Λβιβ από τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Οι Μπολσεβίκοι κατέστρεψαν το αγροτικό σπίτι των γονιών του στο Πριλμπίτσι, όπου γεννήθηκε. [24] Κατά την καταστροφή χάθηκαν οικογενειακά αρχεία.
Ως μαθητής, ο Σεπτίτσκι έμαθε εβραϊκά προκειμένου να συσχετιστεί καλύτερα με την εβραϊκή κοινότητα. Κατά τη διάρκεια ποιμαντικών επισκέψεων σε εβραϊκά χωριά, μερικές φορές ήρθε αντιμέτωπος με την Τορά. Κατά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο φιλοξένησε εκατοντάδες Εβραίους στην κατοικία του και σε ελληνικά καθολικά μοναστήρια. [25] Εξέδωσε επίσης την ποιμαντική επιστολή, «Δεν θα σκοτώσεις» [26] για να διαμαρτυρηθεί για τις ναζιστικές φρικαλεότητες. Μόνος μεταξύ των ηγετών της εκκλησίας στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη, ο Σεπτίτσκι μίλησε ανοιχτά για την υπεράσπιση των διωγμένων Εβραίων. Έστειλε επίσημη επιστολή, ως ο Πρώτος Επίσκοπος της Ουκρανικής Καθολικής Εκκλησίας, στον Χίτλερ και τον Χίμλερ διαμαρτυρόμενος για την καταστροφή των Εβραίων. Σε μια ειδική Ποιμαντική Επιστολή, που απευθύνεται στους Ουκρανούς πιστούς του, τους απαγόρευσε σθεναρά (υπό τον πόνο του αφορισμού) να συμμετάσχουν ή να βοηθήσουν στην καταστροφή των Εβραίων. Επιπλέον, εξέδωσε μυστικές οδηγίες στον κοσμικούς και μοναχούς κληρικούς του, διατάσσοντάς τους να βοηθήσουν τους Εβραίους κρύβοντάς τους σε εκκλησιαστική περιουσία, δίνοντάς τους τροφή και βγάζοντάς τους λαθραία έξω από τη χώρα. Ένας από τους ραβίνους, του οποίου η ζωή σώθηκε από τον Μητροπολίτη Σεπτίτσκι, ο Δαβίδ Καχάνε, δήλωσε: «Ο Αντρέι Σεπτίτσκι αξίζει την αθάνατη ευγνωμοσύνη των Εβραίων και τον τιμητικό τίτλο «Πρίγκιπας, ο Δίκαιος». [27] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χειροτόνησε κρυφά τον Γιόσηφ Σλιπουί ως διάδοχό του.
Ο Σεπτίτσκι στα πρώτα χρόνια της επισκοπίας του εξέφρασε την ισχυρή υποστήριξή του για έναν άγαμο ανατολικό καθολικό κλήρο. Ωστόσο, είπε ότι άλλαξε γνώμη μετά από χρόνια στις αυτοκρατορικές ρωσικές φυλακές, όπου αντιμετώπισε την πίστη παντρεμένων Ρώσων και Ουκρανών Ορθόδοξων ιερέων και των συζύγων και των οικογενειών τους. Μετά από αυτό, πολέμησε τους Ρωμαιοκαθολικούς ηγέτες στις προσπάθειές τους, να επιβάλουν την αγαμία στους Ανατολικούς Καθολικούς ιερείς. [28]
Ο Σεπτίτσκι ήταν επίσης προστάτης καλλιτεχνών, μαθητών, συμπεριλαμβανομένων πολλών Ορθόδοξων Χριστιανών, και πρωτοπόρος του οικουμενισμού — αντιτάχθηκε επίσης στην πολιτική της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας της αναγκαστικής μετατροπής των Πολωνών Ουκρανών σε καθολικούς, που ακολουθούν τις λατινικές τελετές. [29] Προσπάθησε για συμφιλίωση μεταξύ των εθνικών ομάδων και έγραφε συχνά για κοινωνικά θέματα και πνευματικότητα. Ίδρυσε επίσης τα Redemptorist τάγματα Στουδιτών και Ουκρανίας, ένα νοσοκομείο, το Εθνικό Μουσείο και τη Θεολογική Ακαδημία. Υποστήριξε ενεργά διάφορους ουκρανικούς οργανισμούς όπως την Prosvita και συγκεκριμένα τον Εθνικό Οργανισμό Προσκόπων Plast της Ουκρανίας, και δώρισε ένα κάμπινγκ στα Καρπάθια Όρη που ονομάζεται Sokil και έγινε ο προστάτης άγιος της αδελφότητας Plast Τάγμα του Τιμίου Σταυρού (Orden Khrestonostsiv).
Ο Σεπτίτσκι πέθανε το 1944 και είναι θαμμένος στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Λβιβ. Το 1958 ξεκίνησε η διαδικασία για την κανονικοποίηση του. Αλλά καθυστέρησε με εντολή του Καρδινάλιου Στέφαν Βύσυνσκι. Ο Πάπας Φραγκίσκος ενέκρινε τη ζωή της ηρωικής αρετής στις 16 Ιουλίου 2015, αναγγέλλοντας τον ως σεβάσμιο. [21]
Οι Εβραίοι, που σώθηκαν χάρη στις ενέργειες του Αντρέι Σεπτίτσκι πίεσαν τον Γιαντ Βασσέμ εδώ και χρόνια για να τον ονομάσουν Δίκαιο ανάμεσα στα Έθνη, όπως ήταν και ο αδερφός του Κλιμέντι Σεπτίτσκι, αλλά μέχρι στιγμής ο Γιαντ Βασσέμ δεν ικανοποίησε αυτό το αίτημα, κυρίως λόγω των ανησυχιών με την αρχική πεποίθηση ότι οι Γερμανοί εισβολείς θα ήταν καλύτεροι για την Ουκρανία από ότι ήταν η Σοβιετική Ένωση. [30]
Το πρώτο μνημείο του Μητροπολίτη Αντρέι Σεπτίτσκι ανεγέρθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του το 1932. Καταστράφηκε το 1939.
Η 29 Ιουλίου 2015 είναι ημέρα αποκάλυψης στο Λβιβ του μνημείου του Μητροπολίτη Αντρέι Σεπτίτσκι, για την 150η επέτειο από τη γέννησή του. [31]
Ο Αντρέι δεν ήταν ο μόνος ηγέτης της Εκκλησίας που καταδίκασε τις ναζιστικές διώξεις των Εβραίων και άλλων. Ο Πίος ΧΙΙ και άλλοι Εκκλησιαστικοί ηγέτες της Γερμανίας και αλλού ήταν έντονοι στην καταδίκη τους για τις φρικαλεότητες σε όλες τις ναζιστικές περιοχές.
"Ο Χίτλερ ο Πόλεμος και ο Πάπας" του Μάικλ Ρίχλακ.