Αν Ρομπέρ Ζακ Τυργκό

Αν Ρομπέρ Ζακ Τυργκό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Anne Robert Jacques Turgot (Γαλλικά)
Γέννηση10  Μαΐου 1727[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος18  Μαρτίου 1781[1][2][4]
Παρίσι
ΚατοικίαΛων (από 1766)
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
ΣπουδέςUniversity of Paris
Λύκειο Λουί-λε-Γκραν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοικονομολόγος
πολιτικός
μεταφραστής
εγκυκλοπαιδιστής
συγγραφέας[7]
φιλόσοφος
Οικογένεια
ΓονείςMichel-Étienne Turgot
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαSecrétaire d'État de la Marine (1774)
Γενικός Ελεγκτής των Οικονομικών (1774–1776)
d:Q81641334
επικεφαλής υπουργός της Γαλλίας
ΒραβεύσειςΕπιφανείς άνδρες
γενικός διαγωνισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αν Ρομπέρ Ζακ Τυργκό, βαρόνος της Λων (γαλλικά: Anne Robert Jacques Turgot, baron de l'Aulne, 1727-1781), συχνά αποκαλούμενος Τυργκό, ήταν Γάλλος πολιτικός και οικονομολόγος. Ήταν υποστηρικτής των φιλελεύθερων θεωριών του Φρανσουά Κενέ και του Βενσάν ντε Γκουρναί, πρώιμος υπέρμαχος των αρχών του οικονομικού φιλελευθερισμού. Διετέλεσε Γενικός Ελεγκτής Οικονομικών του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, λαμβάνοντας μέτρα για τη μείωση του εθνικού χρέους μακροπρόθεσμα και τη βελτίωση της ζωής του λαού. Ωστόσο, αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, καθώς προσέκρουσαν στην αντίσταση των ανωτέρων τάξεων και ο Τυργκό αντικαταστάθηκε. [8]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τυργκό γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1727 στο Παρίσι, γιος του Παρισινού εμπόρου και το 1749 έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Το 1751 εντάχθηκε στο Παρλαμέντο του Παρισιού, όπου κατείχε διάφορες θέσεις. Το 1753 αγόρασε το αξίωμα του Επόπτη αιτήσεων. Συνεργάστηκε στενά με τον Βενσάν ντε Γκουρναί, [9]Επιθεωρητή εμπορίου και ένθερμο υπέρμαχο του οικονομικού φιλελευθερισμού, τον οποίο συνόδευε στις περιοδείες του στην επαρχία. Ο Τυργκό συνδέθηκε επίσης με τους Φυσιοκράτες, μια σχολή οικονομικής σκέψης που εμφανίστηκε τον 18ο αιώνα.[10]

Προωθήθηκε στην πρώτη γραμμή της κυβέρνησης από τον νεαρό Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ και ενσάρκωσε μια νέα ελπίδα για τη Γαλλία που ήταν εξαντλημένη από δυσκολίες κατά το τελευταίο μέρος της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΕ΄. Η φιλοδοξία του ήταν να θέσει τα οικονομικά του κράτους σε σταθερή βάση, αντικαθιστώντας το σύνθετο σύστημα προνομίων και φόρων με μια νέα οικονομική ελευθερία που θα δημιουργούσε πλούτο από τον οποίο θα επωφελούνταν όλοι. Μερικές από τις ιδέες του επηρέασαν τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν αργότερα, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.[11]

Ο Τυργκό συνέβαλε αρκετά άρθρα στην Εγκυκλοπαίδεια και το 1760 έγινε φίλος με τον Βολταίρο και σύχναζε στα λογοτεχνικά σαλόνια στο Παρίσι. Διορισμένος επιθεωρητής της Λιμόζ το 1761 έως το 1774, άρχισε να εφαρμόζει τη φιλελεύθερη φιλοσοφία του: συνέταξε κτηματολόγιο, κατάργησε το σύστημα της υποχρεωτικής εργασίας, αντιμετώπισε τη φτώχεια, έφτιαξε νέους δρόμους και κανάλια για τη μεταφορά σιτηρών, ίδρυσε νέα εργοστάσια…[12]

Το 1774 ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄, λίγο καιρό μετά την ανάρρηση του θρόνου, τον διόρισε Γενικό Ελεγκτή Οικονομικών, τίτλος που αντιστοιχεί στον σημερινό Υπουργό Οικονομικών.

Γενικός Ελεγκτής Οικονομικών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανδριάντας του Τυργό στο Λούβρο, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας

Ο Τυργκό παρουσίασε τα σχέδιά του σε μια διάσημη επιστολή προς τον βασιλιά με ημερομηνία 24 Αυγούστου, αναφέροντας λεπτομερώς τα μέτρα που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που το βασίλειο της Γαλλίας είχε τόσο μεγάλη ανάγκη: «Όχι πτώχευση, καμία αύξηση φόρων, όχι άλλα δάνεια... Για να ικανοποιήσουμε αυτά τα τρία σημεία υπάρχει μόνον ένας τρόπος. Να μειώσουμε τις δαπάνες κάτω από τα έσοδα....».

Αυτή η πολιτική μείωσης των δημοσίων δαπανών επέτρεψε στον Τυργκό στα δύο περίπου χρόνια που διατήρησε την υποστήριξη του βασιλιά να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα το 1775 και να αποκαταστήσει την πιστοληπτική ικανότητα του κράτους.[13]

Παραμένοντας πιστός στις αρχές του οικονομικού φιλελευθερισμού, ο Τυργκό αφαίρεσε τα εμπόδια στο εσωτερικό του εμπορίου και τερμάτισε τον καθορισμό των τιμών για τα σιτηρά. Ωστόσο, μια σειρά φτωχών συγκομιδών οδήγησαν σε αύξηση των τιμών του ψωμιού, με αποτέλεσμα να ξεσπούν ταραχές σε επαρχιακές πόλεις και στο Παρίσι. Το 1776 ο Τυργκό αντιστάθηκε στις ισχυρές εμπορικές συντεχνίες και εισήγαγε το ελεύθερο εμπόριο και τον ανταγωνισμό. Αντικατέστησε επίσης το σύστημα υποχρεωτικής εργασίας με φόρο στους ιδιοκτήτες ακινήτων. Δημιούργησε ένα ενιαίο φορολογικό σύστημα και για τις τρεις κοινωνικές τάξεις του βασιλείου της Γαλλίας και άσκησε έντονη κριτική στην πολύ σπάταλη ζωή στην γαλλική βασιλική αυλή.

Η αντιδημοτικότητα αυτών των μέτρων, που εξόργισαν τις ανώτερες τάξεις, υπονόμευσε τη θέση του. Υπό την πίεση της βασίλισσας Μαρίας Αντουανέτας, του ανώτερου κλήρου και των ευγενών, παραιτήθηκε στις 12 Μαΐου 1776 και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του γράφοντας πραγματείες για οικονομικά, λογοτεχνία και φυσική.

Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 54 ετών στις 18 Μαρτίου 1781.[14]

Συγγραφικό έργο (επιλογή)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τυργκό έγραψε πραγματείες, δοκίμια και άρθρα για την Εγκυκλοπαίδεια. Μερικά από αυτά είναι: [15]

  • Les avantages que la religion chrétienne a procurés au genre humain, 1750 (Τα πλεονεκτήματα που εξασφάλισε η χριστιανική θρησκεία για το ανθρώπινο γένος - ομιλία στα λατινικά, στη Σορβόννη).
  • Fragmens et pensées détachées pour servir à l’ouvrage sur la geographie politique, 1751 (Αποσπάσματα και ανεξάρτητες σκέψεις για το έργο της πολιτικής γεωγραφίας)
  • Άρθρα στην Εγκυκλοπαίδεια όπως: Ετυμολογία, Ύπαρξη, Επεκτασιμότητα, Εκθέσεις και Αγορές, Ιδρύματα, Γλώσσες κ.ά.
  • Réflexions sur la formation et la distribution des richesses, 1766 (Σκέψεις για το σχηματισμό και την κατανομή του πλούτου)[16]
  • L’impôt indirect: Observations sur les mémoires récompensés par la Société d’Agriculture de Limoges, 1768 (Έμμεσος φόρος: Παρατηρήσεις για τις διατριβές που εκπόνησε η Αγροτική Εταιρεία της Λιμόζ).
  • Arrêt du Conseil établissant la liberté du commerce des grains et des farines à l’intérieur du royaume et la liberté de l’importation, 1774 (Διάταγμα του Συμβουλίου για τη θέσπιση ελευθερίας στο εμπόριο σιτηρών και αλευριού στο βασίλειο και ελευθερία εισαγωγής).[17]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119272595. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6br8rd1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. turgot-anne-robert-jacques. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ GeneaStar. turgota.
  5. ↑ LIBRIS. 1  Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/tr574z6c40sk74k. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119272595. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. ↑ . «libertarianism.org/topics/turgot-anne-robert-jacques-1727-1781». 
  9. ↑ . «hetwebsite.net/het/profiles/gournay». 
  10. ↑ . «books.google.gr/The Physiocrats and the World of the Enlightenment». 
  11. ↑ . «en.chateauversailles.fr/discover/history/great-characters/turgot». 
  12. ↑ . «econlib.org/library/Enc/bios/Turgot.html». 
  13. ↑ . «new-deal.gr/το-μάθημα-του-Τυργκό-στον-Λουδοβίκο/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  14. ↑ . «biography.yourdictionary.com/anne-robert-jacques-turgot». 
  15. ↑ . «gallica.bnf.fr/ l'œuvre d'Anne Robert Jacques Turgot (1727-1781)». 
  16. ↑ . «econlib.org/library/Reflections on the Formation and Distribution of Wealth». 
  17. ↑ . «gallica.bnf.fr/Arrêt du Conseil établissant la liberté du commerce des grains et des farines à l'intérieur du royaume et la liberté de l'importation». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]