Βιράνσεχιρ

Συντεταγμένες: 37°13′50″N 39°45′55″E / 37.23056°N 39.76528°E / 37.23056; 39.76528

Βιράνσεχιρ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βιράνσεχιρ
37°13′50″N 39°45′55″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Σανλιούρφα
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςLeyla Güven (από 2009)[1]
Πληθυσμός195.910 (2018)
Ζώνη ώραςUTC+03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Βιράνσεχιρ (τουρκικά: Viranşehir, κουρδικά: Wêranşar) είναι πόλη - αγορά που εξυπηρετεί την βαμβακοπαραγωγική περιοχή της Επαρχίας Σανλιούρφα στη νοτιοανατολική Τουρκία, 93 χιλιόμετρα ανατολικά από την Σανλιούρφα και 53 χλμ βορειοδυτικά από το Συριακό σύνορο στο Κεϊλάνπιναρ. Στην Ύστερη Αρχαιότητα, ήταν γνωστή ως Κωνσταντίνη ή Κωνσταντία στη Μεσοποταμία από τους Ρωμαίους και Βυζαντινούς, και Τέλλα από τον τοπικό Ασσύροχαλδαιικό πληθυσμό, αλλά σήμερα κατοικείται κυρίως από Κούρδους.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα Βιράνσεχιρ σημαίνει η κατεστραμένη πόλη και πράγματι είχε καταστραφεί επανειλημμένα στην ιστορία της.

Η πόλη μπορεί να είναι η τοποθεσία της Αντιόχειας της Μεσοποταμίας.

Σύμφωνα με τον Βυζαντινό ιστορικό Ιωάννη Μαλάλα, η πόλη κτίστηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α΄ στην τοποθεσία της προηγούμενης Μαξιμιανούπολης, που είχε καταστραφεί από μια Περσική επίθεση και ένα σεισμό. Κατά τη διάρκεια των δυο επόμενων αιώνων, ήταν μια σημαντική τοποθεσία στην Ρωμαϊκή/Βυζαντινή Εγγύς Ανατολή, παίζοντας σημαντικό ρόλο στους Ρωμαιοπερσικούς πολέμους του 6ου αιώνα ως έδρα του δούκα Μεσοποταμίας (363–540).[2] Ήταν επίσης επισκοπή, υπαγόμενη σε αυτή της Έδεσσας Μεσοποταμίας. Ο Ιάκωβος Βαραδαίος γεννήθηκε κοντά στην πόλη και ήταν μοναχός σε ένα κοντινό μοναστήρι.[2] Η πόλη κατακτήθηκε από τους Άραβες το 639.[2]

Η πόλη έγινε η βάση για τον Ιμπραήμ Πασά, αρχηγό της φυλής των Μιλάν, στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. Ξεκινώντας το 1891, ο Ιμπραήμ Πασάς οδήγησε πολλά συντάγματα του, υπό κρατική αιγίδα, φυλετικού ελαφρού ιππικού γνωστού ως Ταξιαρχίες Χαμιντιέ. Απολάμβανε την εύνοια του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, και επέκτεινε την προστασία του στους τοπικούς χριστιανικούς πληθυσμούς, με περίπου 600 οικογένειες να εγκαθίστανται στην περιοχή από τις αρχές του 1900.[3] Ο Βρετανός κατάσκοπος και διπλωμάτης Μαρκ Σάικς ισχυρίστηκε ότι ο Ιμπραήμ Πασάς είχε σώσει περίπου 10.000 χριστιανούς εν μέσω των σφαγών της δεκαετίας του 1890.[4] Ο ιστορικός Janet Klein γράφει ότι «την παραμονή της Επανάστασης των Νεοτούρκων, ο Ιμπραήμ Πασάς ήταν μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες σε όλο Κουρδιστάν».[5] Ωστόσο, μετά την επανάσταση, ο Ιμπραήμ Πασάς δεν μπορούσε πλέον να υπολογίζει στην υποστήριξη του παλατιού. Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1908 από δυσεντερία, στενά διωκόμενος από τα οθωμανικά στρατεύματα κοντά στην Νίσιβι.[6]

Στις παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αρμενικός πληθυσμός της Βιράνσεχιρ ήταν 1339. Ο Καϊμακάμης της πόλης προφανώς αντιτάχθηκε στις διαταγές επιδρομών επί του πληθυσμού τον Μάιο 1915, αλλά υψηλότεροι αξιωματούχεοι τελικά επικράτησαν, και ολόκληρος ο πληθυσμός σφαγιάστηκε ή στάλθηκε στο Ρας αλ-Αΐν.[7]

Σύγχρονη πόλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρη στο εισόδημα από το βαμβάκι η Βιράνσεχιρ είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στην Τουρκία, και ο πληθυσμός έχει υπερδιπλασιαστεί από 57.461 το 1990 σε 121.382 το 2000 (στοιχεία απογραφής). (Ο αστικός πληθυσμός ήταν 89.940 το 2009.[8])

Η Δήμαρχος της Βιράνσεχιρ, Λέιλα Γκιουβέν, συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 2009, υπό την αντιτρομοκρατική νομοθεσία της Τουρκίας. Η δίκη της άρχισε στις 18 Οκτωβρίου 2010. Τελικά απελευθερώθηκε τον Ιούλιο του 2014, με 30 άλλους τοπικά εκλεγμένους αντιπροσώπους, μετά από τέσσερα χρόνια κράτησης.[9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ taz.de/Kurdische-Politikerin-in-der-Tuerkei-verurteilt/!5740099/. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2024.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Kazhdan, Alexander, επιμ.. (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, σελ. 497, ISBN 978-0-19-504652-6 
  3. ↑ Jongerden, Joost (2012). Social Relations in Ottoman Diyarbekir, 1870-1915. Leiden: Brill. σελίδες 62–65. 
  4. ↑ Üngör, Uğur Ümit (2011). The Making of Modern Turkey: Nation and State in Eastern Anatolia, 1913-1950. New York: Oxford University Press. σελ. 18. 
  5. ↑ Klein, Janet (2011). The Margins of Empire: Kurdish Militias in the Ottoman Tribal Zone. Stanford, Calif.: Stanford University Press. σελ. 102. 
  6. ↑ Klein, Janet (2011). The Margins of Empire: Kurdish Militias in the Ottoman Tribal Zone. Stanford, Calif.: Stanford University Press. σελίδες 103–104. 
  7. ↑ Kevorkian, Raymond (2011). The Armenian Genocide: a Complete History. New York: Tauris. σελ. 366. 
  8. ↑ «Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) Sonuçları (αποτελέσματα απογραφής)». Türkiye İstatistik Kurumu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  9. ↑ «Leyla Gûven - Congress of Local and Regional Authorities of the Council of Europe». www.coe.int. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2015.