Βιττόριο Μεάνο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1860 Σούζα |
Θάνατος | 1 Ιουνίου 1904[1][2][3] Μπουένος Άιρες |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία[4] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Ρεκολέτα[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή Βασίλειο της Σαρδηνίας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[5] |
Αξιοσημείωτο έργο | Νομοθετικό Παλάτι της Ουρουγουάης Παλάτι του Εθνικού Κογκρέσου της Αργεντινής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βιττόριο Μεάνο (ιταλικά: Vittorio Meano, Σούζα, Βασίλειο της Ιταλίας, 1860 - Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 1904) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας ο οποίος εργάστηκε σε αριθμό εγχειρημάτων ανεγέρσεως επιβλητικών δημοσίων κτιρίων στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Αμερικής, όπως, μεταξύ άλλων, στην Ουρουγουάη, καθώς και στην Αργεντινή.
Ο Βιττόριο Μεάνο ακολούθησε σπουδές αρχιτεκτονικής στην Ακκαντέμια Αλμπερτίνα του Τορίνου.
Το 1884, μετέβη στην Αργεντινή, προκειμένου να εργαστεί εντός του εργαστηρίου του Ιταλού αρχιτέκτονα Φραντσέσκο Ταμπουρίνι, ο οποίος, κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου, συμμετείχε σε αριθμό σημαντικών δημοσίων έργων, όπως, μεταξύ άλλων, η περαιτέρω επέκταση, καθώς και η ανακαίνιση της Κάσα Ροσάδα[6][7].
Οι δύο αρχιτέκτονες συνεργάστηκαν από κοινού για τον σχεδιασμό και την ανέγερση του νέου κτιρίου του Θέατρο Κολόν, έως και τον θάνατο του Ταμπουρίνι, το 1890, ημερομηνία κατόπιν της οποίας ο Μεάνο ανέλαβε εξ'ολοκλήρου την υλοποίηση του εγχειρήματος[8].
Το 1895, έπειτα από τη νίκη του στο διαγωνισμό σχεδιασμού του Παλατιού του Εθνικού Κογκρέσου της Αργεντινής, αφοσιώθηκε αποκλειστικά και εξ'ολοκλήρου στα συγκεκριμένα δύο σημαντικά εγχειρήματα δημοσίων κτιρίων[7].
Ο Μεάνο επελέγη και κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό σχεδιασμού του κτιρίου του Νομοθετικό Παλάτι της Ουρουγουάης, στο Μοντεβιδέο[6][7].
Στις 1 Ιουνίου 1904, επιστρέφοντας στην οικία του, βρήκε τη σύζυγό του στο κρεβάτι συνοδευόμενη από τον πρώην υπηρέτη τους, έναν Ιταλό ονόματι Χουάν (Τζοβάννι) Πασσέρα. Έπειτα από μερικά λεπτά, ο ήχος ενός πυροβολισμού ήχησε εντός της οικίας, με τον Βιττόριο να αναφωνεί: «με σκότωσαν !» Κατά την ημερομηνία εκείνη, ο Μεάνο ήταν ηλικίας 44 ετών. Ο Πασσέρα καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης συνολικής χρονικής διάρκειας δεκαεπτά ετών, ενώ η κυρία Μεάνο καταδικάστηκε στην ποινή της απελάσεως προς την Ιταλία ως μέτρο τιμωρίας[6].
Ο Βιττόριο Μεάνο ετάφη εντός του Κοιμητηρίου της Ρεκολέτα[9].