Βλαντίμιρ Ολγκερντόβιτς

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Βλαντίμιρ Ολγκέρντοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1338
Θάνατος1398
Τόπος ταφήςΛαύρα των σπηλαίων του Κιέβου
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςAnna
ΤέκναΑλέξανδρος Ολγκερντόβιτς[1]
Ιβάν Μπέλσκι[2]
Αντρέι Βλαντιμίροβιτς
d:Q130390481[3]
ΓονείςΑλγκίρντας και Μαρία του Βιτέμπσκ
ΑδέλφιαΑγριπίνα της Λιθουανίας
Αντρέι του Πολότσκ
Feodor Olgerdovich
Δημήτριος Α΄ Στάρσυ
Οικογένειαοίκος των Γκεντιμινιδών
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βλαντίμιρ, λιθουαν. Vladimiras Algirdaitis, πολων. Włodzimierz Olgierdowic (απεβ. μετά το 1398) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν μεγάλος πρίγκιπας τού Κιέβου (1362-94). Οι γιοί του Ιβάν και Αλέξανδρος έγιναν γενάρχες των οικογενειών Μπέλσκυ και Ολέλκοβιτς αντίστοιχα.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Μαρίας, κόρης τού Γιαροσλάβ πρίγκιπα τού Βιτέρμπσκ.

Έπειτα από τη μάχη των Κυανών Υδάτων το 1362, το πριγκιπάτο τού Κιέβου έπεσε μόνιμα στα χέρια της Λιθουανίας. Πιστεύεται, ότι ο Βλαντίμιρ εγκαταστάθηκε στο Κίεβο αμέσως μετά τη μάχη και αντικατέστησε τον μεγάλο θείο του Φιόντορ του Κιέβου. Ο Βλαντίμιρ διεξήγε δική του πολιτική και έκοψε δικά του νομίσματα. Αρχικά τα νομίσματά του ήταν έντονα επηρεασμένα από αυτά της Χρυσής Ορδής: αντέγραψε σύμβολα τού Γιάνι Μπεγκ χαν και Μουχάμμαντ Μπολάκ χαν, όπως τη σφραγίδα (tamga) της φυλής των Τατάρων. Αυτό ίσως δηλώνει, ότι πλήρωνε φόρο υποτέλειας στην Ορδή. Αργότερα αντικατέστησε τα Ταταρικά σύμβολα με το Κ (=Κίεβο) και τον σταυρό, σύμβολο της Ορθόδοξης πίστης. Αυτά ήταν τα πρώτα νομίσματα, που κόπηκαν στη Λευκορωσία.

Το 1384 ο στρατός του συνέλαβε τον Διονύσιο μητροπολίτη τού Κιέβου, που απεβίωσε στην αιχμαλωσία το επόμενο έτος. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της διαμάχης του Διονυσίου, τού Ποιμένος και τού Κυπριανού, που διεκδικούσαν τη μητρόπολη της Μόσχας.

Το 1386 ο αδελφός του Γιαγκελόν μέγας δούκας της Λιθουανίας έγινε, λόγω τού γάμου του, βασιλιάς της Πολωνίας και ο Βλαντίμιρ ορκίστηκε υποτέλεια σε αυτόν. Το 1392 με τη συμφωνία τού Οστρόβ, ο εξάδελφός τους Βυτάουτας έγινε μέγας δούκας της Λιθουανίας και άρχισε να μειώνει τους δούκες της επαρχίας, αντικαθιστώντας τους με αντιπροσώπους του. Αυτό ξεκίνησε ένεκα απείθαρχων δουκών, αλλά κατέληξε σε πιο συγκεντρωτική εξουσία. Έτσι το 1393 ο Βυτάουτας κατάσχεσε το Βολοντιμίρ-Βολίνσκι από τον εξάδελφο τού Βλαντίμιρ, τον Φεντόρ, γιο τού Λιουμπάρτας, το Νόβχοροντ-Σιβέρκι από τον αδελφό τού Βλαντίμιρ, τον Καριμπούτας και το Βιτέρμπσκ από τον Σβιτριγκάιλα, επίσης αδελφό τού Βλαντίμιρ. Το 1394 ο Βυτάουτας και ο Σκιργκάιλα, άλλος αδελφός τού Βλαντίμιρ, βάδισαν εναντίον τού Βλαντίμιρ, που παραδόθηκε χωρίς μάχη. Ο Σκιργκάιλα εγκαταστάθηκε στο Κίεβο, ενώ ο Βλαντίμιρ έλαβε το Σλουτσκ-Καπύλ ως δούκας. Ο Βλαντίμιρ αναφέρεται για τελευταία φορά στις πηγές το 1398.


Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Rowell, S. C. (1994). Lithuania Ascending: A Pagan Empire Within East-Central Europe, 1295-1345. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. Cambridge University Press. p. 100. ISBN 978-0-521-45011-9.
  • Petrauskas, Rimvydas; Jūratė Kiaupienė (2009). Lietuvos istorija. Nauji horizontai: dinastija, visoumenė, valstybė (in Lithuanian). IV. Baltos lankos. pp. 373–374. ISBN 978-9955-23-239-1.
  1. ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 161.
  2. ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 3.
  3. ↑ «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 178.