Βόλφραμ Ζίβερς

Βόλφραμ Ζίβερς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Wolfram Sievers (Γερμανικά)
Γέννηση10  Ιουλίου 1905[1][2]
Χίλντεσχαϊμ[3]
Θάνατος2  Ιουνίου 1948[4][2]
φυλακή Λάντσμπεργκ
Αιτία θανάτουαπαγχονισμός
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνητικός αξιωματούχος
managing director
ΕργοδότηςPersonal Staff Reichsführer-SS (από 1935)[3]
Reichsforschungsrat (από 1943)[3]
Ahnenerbe (από 1935)[5]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςέγκλημα κατά της ανθρωπότητας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτάνταρτενφυρερ και Obersturmbannführer
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βόλφραμ Ζίβερς (10 Ιουλίου 1905 - 2 Ιουνίου 1948) ήταν ο Ραϊχγκεσαφτφύρερ ή διευθύνων σύμβουλος της Ανενέρμπε από το 1935 έως το 1945.

Ο Ζίβερς γεννήθηκε το 1905 στο Χίλντεσχαϊμ στην επαρχία του Ανόβερου (τώρα Κάτω Σαξονία), γιος ενός μουσικού της Προτεσταντικής Εκκλησίας. Αναφέρεται ότι ήταν μουσικά προικισμένος, ότι έπαιζε τσέμπαλο, εκκλησιαστικό όργανο και πιάνο και αγαπούσε τη γερμανική μπαρόκ μουσική. Εκδιώχθηκε από το σχολείο και σπούδασε ιστορία, φιλοσοφία και θρησκευτικές σπουδές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης, ενώ εργαζόταν ως πωλητής. Μέλος του Γερμανικού Κινήματος Νεολαίας, έγινε ενεργός στην Αγροτική Αδελφότητα (Artamanen-Gesellschaft, ένα εθνικιστικό κίνημα για επιστροφή στην γεωργική αγροτική παράδοση.[6]

Ο Ζίβερς εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα το 1929. Το 1933 ηγήθηκε του Ιδρύματος Εξτερνστάινε, το οποίο ιδρύθηκε από τον Χάινριχ Χίμλερ για να μελετήσει τους βραχώδεις σχηματισμούς του Τευτοβούργιου Δρυμού. Το 1935, έχοντας ενταχθεί στα Ες-Ες, ο Ζίβερς διορίστηκε Γενικός Γραμματέας της Ανενέρμπε (Ahnenerbe) από τον Χίμλερ. Ήταν ο πραγματικός διευθυντής των επιχειρήσεων της Ανενέρμπε και θα έφτανε στο αξίωμα του SS-Στανταρτενφύρερ μέχρι το τέλος του Πολέμου.

Το 1943 ο Ζίβερς έγινε διευθυντής του Ινστιτούτου Στρατιωτικής Επιστημονικής Έρευνας, το οποίο διεξήγαγε εκτενή πειράματα σε ανθρώπους. Βοήθησε επίσης στη συγκέντρωση μιας συλλογής κρανίων και σκελετών για τη μελέτη του Άουγκουστ Χιρτ στο Πανεπιστήμιο του Ράιχ του Στρασβούργου, ως μέρος της οποίας επιλέχθηκαν και δολοφονήθηκαν 112 Εβραίοι κρατούμενοι, αφού φωτογραφήθηκαν και λήφθηκαν οι ανθρωπολογικές μετρήσεις τους.[7]

Ο Ζίβερς δικάστηκε κατά τη διάρκεια της Δίκης των Ιατρών στη Νυρεμβέργη μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου χαρακτηρίστηκε ως ο "Ναζί Κυανοπώγων" από τον δημοσιογράφο Ουίλιαμ Σίρερ λόγω της "παχιάς, μαύρης γενειάδας" του.[8]

Το Ινστιτούτο Στρατιωτικής Επιστημονικής Έρευνας ιδρύθηκε ως τμήμα της Ανενέρμπε και η Εισαγγελία στη Νυρεμβέργη έθεσε την ευθύνη για τα πειράματα σε ανθρώπους, που είχαν διεξαχθεί υπό την αιγίδα του, στην Ανενέρμπε. Ο Ζίβερς, ως ο ανώτατος αξιωματικός της διοίκησης, κατηγορήθηκε για βοήθεια και προώθηση των εγκληματικών πειραμάτων.[9]

Ο Ζίβερς κατηγορήθηκε ότι ήταν μέλος οργάνωσης (Ες-Ες), που κηρύχθηκε εγκληματική από το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, και εμπλέχθηκε στη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Στην υπεράσπισή του, ισχυρίστηκε ότι ήδη από το 1933, ήταν μέλος ενός αντιναζιστικού κινήματος αντίστασης, που σχεδίαζε να δολοφονήσει τον Χίτλερ και τον Χίμλερ και ότι είχε διοριστεί ως Διευθυντής της Ανενέρμπε για να πλησιάσει τον Χίμλερ και να παρατηρεί τις κινήσεις του. Ισχυρίστηκε επίσης ότι παρέμεινε στη θέση μετά από συμβουλές του ηγέτη της αντίστασης για να συλλέξει ζωτικές πληροφορίες, που θα βοηθούσαν στην ανατροπή του ναζιστικού καθεστώτος. [10]

Ο Ζίβερς καταδικάστηκε σε θάνατο στις 20 Αυγούστου 1947 για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και απαγχονίστηκε στις 2 Ιουνίου 1948 στη φυλακή Λάντσμπεργκ της Βαυαρίας.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 169543549.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 117375756. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  5. «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
  6. Lixfeld, Hannjost· James R. Dow (1994). The Nazification of an Academic Discipline: Folklore in the Third Reich. Indiana University Press. σελίδες 198–199. ISBN 0-253-31821-1. 
  7. «Nuremberg - Explore the Nuremberg Trials!». nuremberg.law.harvard.edu. 
  8. Shirer, William L. (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. Simon and Schuster. σελ. 981. 
  9. Epstein, Fritz T., War-Time Activities of the SS-Ahnenerbe (in On the Track of Tyranny: Essays Presented by the Wiener Library to Leonard G. Montefiore, on the Occasion of His Seventieth Birthday. Ayer Publishing. 1971. σελίδες 79–81. )
  10. McDonald, Gabrielle Kirk· Olivia Swaak-Goldman (2000). Substantive and Procedural Aspects of International Criminal Law: The Experience of International and National Courts. BRILL. σελ. 1755. ISBN 90-411-1134-4.