Γιαρότσιν

Συντεταγμένες: 51°58′N 17°30′E / 51.967°N 17.500°E / 51.967; 17.500

Γιαρότσιν

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γιαρότσιν
51°58′0″N 17°30′0″E
ΧώραΠολωνία
Διοικητική υπαγωγήGmina Jarocin
Έκταση14,44 km²
Πληθυσμός26.399 (1  Ιανουαρίου 2023)[1]
Ταχ. κωδ.63-200
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Γιαρότσιν (πολωνικά: Jarocin, γερμανικά: Jarotschin) είναι πόλη και η διοικητική πρωτεύουσα του Πόβιατ Γιαρότσιν στο Βοεβοδάτο της Μεγάλης Πολωνίας στην κεντρική Πολωνία. Ο πληθυσμός του είναι 25.700 κάτοικοι (1995). Από το 1975 έως το 1998, ανήκε στο Βοεβοδάτο Κάλις.

Το Γιαρότσιν είναι μια ιστορική πόλη, που ιδρύθηκε και έλαβε δικαιώματα πόλης τον 13ο αιώνα.[2] Η αγορά διαθέτει ένα δημαρχείο Ράτους που χτίστηκε μεταξύ 1799 και 1804, το οποίο στεγάζει τώρα το Περιφερειακό Μουσείο του Γιαρότσιν.

Η πόλη έγινε επίσης διάσημη τη δεκαετία του 1980 χάρη στο Φεστιβάλ του Γιαρότσιν, ένα από τα πρώτα φεστιβάλ ροκ-πανκ μουσικής του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας και στην Ευρώπη. Η πρώτη εκδήλωση διοργανώθηκε το 1980.[3]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παλάτι Ραντολίνσκι, μια απεικόνιση του 19ου αιώνα

Το Γιαρότσιν αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε μια πράξη του 1257 που εκδόθηκε από τον Δούκα Μπολέσλαφ τον Ευσεβή του Δουκάτου της Μείζονος Πολωνίας. Η πόλη βρισκόταν σε βολική τοποθεσία στη διασταύρωση των εμπορικών οδών από το Βρότσουαφ προς το Τόρουν και από το Πόζναν έως το Κάλις. Ήταν μια ιδιωτική πόλη Πολωνών ευγενών, διοικητικά τοποθετημένη στο Πόβιατ Πίζντρι στο Βοεβοδάτο Κάλις της Επαρχίας Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.[4]

Το Γιαρότσιν προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας στο δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας το 1793 και τοποθετήθηκε διοικητικά εντός της Νότιας Πρωσίας. Ήταν μέρος του Δουκάτου της Βαρσοβίας την περίοδο 1807-1813, κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, αλλά στη συνέχεια αποκαταστάθηκε στην Πρωσία. Η πόλη συμπεριλήφθηκε στο Μεγάλο Δουκάτο του Πόζεν από το 1815 και στην Επαρχία του Πόζεν από το 1848. Έγινε μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871. Το 1889 συμπεριλήφθηκε στη νεοσύστατη Περιοχή Γιαρότσιν (Jarotschin) της Επαρχίας του Πόζεν.

Το Γιαρότσιν συμμετείχε στην Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919) και είχε το πρώτο στρατιωτικό συμβούλιο στην Επαρχία του Πόζεν. Πολωνοί αντάρτες κατέλαβαν την διασταύρωση των τοπικών στρατώνων και των σιδηροδρομικών γραμμών στις 8 με 9 Νοεμβρίου του 1918, λίγες μόλις μέρες πριν η Πολωνία κηρύξει την ανεξαρτησία της στις 11 Νοεμβρίου.[5] Εν συνεχεία συμπεριλήφθηκε στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία. Στην εξέγερση σκοτώθηκαν 42 Πολωνοί αντάρτες από το Γιαρότσιν και τους κοντινούς οικισμούς. Στον μεσοπόλεμο, το Γιαρότσιν ήταν μια έδρα πόβιατ του Βοεβοδάτου Πόζναν.

Η πόλη προσαρτήθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία το 1939 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και διοικήθηκε μέσω του Ράιχσγκαου Βάρτελαντ ως τμήμα της επαρχίας (Kreis) του Γιαρότσιν (Jarotschin). Οι Πολωνοί που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια του Ιντελιγκέντσακτιον (Intelligenzaktion) φυλακίστηκαν στην τοπική φυλακή.[6] Πολλοί Πολωνοί πολίτες, ειδικά οι Εβραίοι, εκδιώχθηκαν και αντικαταστάθηκαν με Γερμανούς από τα κράτη της Βαλτικής, Βολυνία και Μπουκοβίνα, σύμφωνα με τη γερμανική πολιτική Lebensraum (Ζωτικός χώρος). Πολλοί κάτοικοι απελάθηκαν επίσης για καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία.[2] Οι Γερμανοί κατέστρεψαν το μνημείο στον μαζικό τάφο των πεσόντων Πολωνών ανταρτών του 1918-1919.[5] Μια φυλακή καταναγκαστικής εργασίας λειτούργησε στην περιοχή από τον Ιανουάριο του 1941 έως τον Ιανουάριο του 1945.[7] Ωστόσο, το πολωνικό κίνημα αντίστασης οργανώθηκε στην πόλη, συμπεριλαμβανομένης της Μυστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης και των δομών του Πολωνικού Υπόγειου Κράτους. Μετά την άφιξη του Κόκκινου Στρατού και το τέλος του πολέμου το 1945, το Γιαρότσιν αποκαταστάθηκε στην Πολωνία, ωστόσο με ένα σοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο στη συνέχεια παρέμεινε στην εξουσία μέχρι την πτώση του κομμουνισμού στη δεκαετία του 1980. Η ταφόπλακα των πεσόντων ανταρτών ανακαινίστηκε το 1948.

Αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεγάλη Πολωνική Σιταποθήκη, ένα μουσείο αφιερωμένο στην πολωνική ροκ μουσική.

Τα κύρια σημεία αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος περιλαμβάνουν το παλιό Παλάτι Ραντολίνσκι με ένα παρακείμενο πάρκο, τη Μεγάλη Πολωνική Σιταποθήκη, ένα μουσείο αφιερωμένο στην πολωνική ροκ μουσική, την πλατεία αγοράς (Rynek) γεμάτη με ιστορική αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένου του δημαρχείου, το οποίο στεγάζει επίσης το ιστορικό μουσείο και την εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, και πολλά μνημεία της Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας.[5]

Αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πιο αξιοσημείωτες ομάδες της πόλης είναι η ομάδα ράγκμπι γιούνθον Σπάρτα Γιαρότσιν, η οποία αγωνίζεται στην κορυφαία κατηγορία και η ομάδα ποδοσφαίρου Γιαρότα Γιαρότσιν, η οποία αγωνίζεται στις χαμηλότερες κατηγορίες.

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γιαρότσιν είναι αδελφοποιημένο με τις:

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Rynek (πλατεία αγοράς) γεμάτη με πολύχρωμα ιστορικά αρχοντικά
    Rynek (πλατεία αγοράς) γεμάτη με πολύχρωμα ιστορικά αρχοντικά
  • Παλάτι Ραντολίνσκι
    Παλάτι Ραντολίνσκι
  • Πάρκο Ραντολίνσκι
    Πάρκο Ραντολίνσκι
  • Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
    Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
  • Φεστιβάλ του Γιαρότσιν, 1984
    Φεστιβάλ του Γιαρότσιν, 1984
  • Σιδηροδρομικός σταθμός
    Σιδηροδρομικός σταθμός

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ pop-stat.mashke.org/poland-cities.htm.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Jarocin - Dzieje miast - Region Wielkopolska - a must see». regionwielkopolska.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2017. 
  3. ↑ «Jarocin'17». jarocinfestiwal.pl. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2017. 
  4. ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część I. Mapy, plany (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Πολωνική Ακαδημία Επιστημών. 2017. σελ. 1b. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Jarocin (miasto powiatowe)». Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020. 
  6. ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 117. 
  7. ↑ Zwansarbeit in NS-Staat. German Federal Archive (Bundesarchiv). Accessed 9-30-11.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]