Γιώργος Χωραφάς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Georges Corraface (Γαλλικά) |
Γέννηση | 7 Δεκεμβρίου 1952 16ο Διαμέρισμα, Παρίσι |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός ηθοποιός ταινιών[1] ηθοποιός τηλεόρασης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ροζαλί Χωραφά |
Τέκνα | 2 |
Γονείς | Δημήτρης Χωραφάς |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιώργος Χωραφάς (γαλλικά: Georges Corraface, 7 Δεκεμβρίου 1952) είναι Ελληνογάλλος ηθοποιός, γιος του μαέστρου της ΕΛΣ Δημήτρη Χωραφά. Κατά την διεθνή του σταδιοδρομία έχει υποδυθεί ρόλους για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, μετά από πολλά χρόνια ως θεατρικός ηθοποιός στη Γαλλία. Κατοικεί μόνιμα στο Παρίσι όπου και γεννήθηκε, ενώ κατά την περίοδο 2005-2010 διετέλεσε διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[2][3]
Εκτός από την γαλλική γλώσσα μιλάει άπταιστα ελληνικά και αγγλικά, καθώς γνωρίζει επίσης ισπανικά, γερμανικά και ιταλικά. Είναι ιδιαίτερα γνωστός στη Γαλλία, Ελλάδα και Ισπανία, λόγω των συμμετοχών του σε ταινίες που σημείωσαν εισπρακτική επιτυχία στις χώρες αυτές και ως αποδέκτης των τοπικών βραβείων της κάθε χώρας, ενώ έχει συμμετάσχει και σε αμερικανικές παραγωγές, όπως το Χριστόφορος Κολόμβος: Η ανακάλυψη της Αμερικής το 1992, και το Απόδραση από το Λος Άντζελες το 1996.
Ιδιαίτερα γνωστός στο ελληνικό κοινό έγινε μέσω του πρωταγωνιστικού ρόλου που είχε στην ταινία Πολίτικη κουζίνα το 2003, η οποία απέσπασε πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ είχε προηγηθεί η επίσης επιτυχημένη Το τάμα το 2001, για την οποίαν του απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[4] Αργότερα ο Χωραφάς διορίστηκε πρόεδρος του φεστιβάλ, το 2005, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 2010.[2][5]
Επέστρεψε στο γαλλικό θέατρο το 2011 σε μια μουσική διασκευή του Πίτερ Παν με τον τίτλο PAN.[6]
Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|
1982 | S.A.S. Αποστολή στο Σαν Σαλβαδόρ | Λούις | Ραούλ Κουτάρ |
1989 | La révolution française | Εμπέρ | Ρόμπερτ Ενρίκο |
1991 | Όχι χωρίς την κόρη μου | Μοσέν | Μπράιαν Γκίλμπερτ |
Ερωτική έμπνευση | Φελισιέν Μαλφίγ | Τζέιμς Λαπέν | |
1992 | Χριστόφορος Κολόμβος: Η ανακάλυψη της Αμερικής [7] | Χριστόφορος Κολόμβος | Τζον Γκλεν [8] |
1993 | Meine Tochter gehört mir | Νίκος | Βίβιαν Νέφε |
1994 | La Pasión Turca | Γιαμάν | Βισέντε Αράντα |
Κουαρτέτο σε τέσσερις κινήσεις [7] | Αντώνης | Λουκία Ρικάκη | |
1996 | Απόδραση από το Λος Άντζελες [7] | Κουέρβο Τζόουνς | Τζον Κάρπεντερ |
Mor, vida meva | Σανβολοντέ | Μαρ Ταργκαρόνα | |
Η σφαγή του κόκορα [7] | Ευαγόρας | Ανδρέας Πάντζης | |
1997 | C'est la tangente que je préfère | Ζιρί | Σαρλότ Σιλβέρα |
Μινώταυρος | Νίκος | Τζόναθαν Ταμούζ | |
1998 | Vive la mariée... et la libération du Kurdistan [7] | Τσέτο | Χάινερ Σαλέμ |
Préférence | Μαξ | Γκρεγκουάρ Ντελακούρ | |
1999 | Peppermint [7] | Στέφανος | Κώστας Καπακάς |
2000 | Km.0 | Χεράρντο | Χουάν Λουίς Ιμπόρα, Γιολάντα Γκαρθία Σεράνο |
Σε αναμονή | πελάτης στο πάρκινγκ | Ρος Στέφανικ | |
2001 | Το τάμα [7] | Ευαγόρας | Ανδρέας Πάντζης |
2002 | Reflejos | Χάιμε | Μιγκέλ Ανχέλ Βίβας |
Les filles, personne s'en méfie | πυροσβέστης | Σαρλότ Σιλβέρα | |
2003 | Πολίτικη κουζίνα [9] | Φάνης Ιακωβίδης | Τάσος Μπουλμέτης |
2005 | Η χορωδία του Χαρίτωνα [10] | Χαρίτων Ουλιάνοφ | Γρηγόρης Καραντινάκης |
Camille des Lilas et les voleurs d'enfants | Αλέν | Ζαν-Λουί Μιλεσί | |
2008 | Χωρίς σύνορα [7] | Νικ Γκαϊτατζής | |
L'ultimo Pulcinella | Ρισάρ | Μαουρίτσιο Σκαπάρο | |
2009 | Γύρω-γύρω όλες | Ζαν Μπαλιμπάρ | Μαϊβέν |
2010 | Επικίνδυνες μαγειρικές [7] | Δαμοκλής | Βασίλης Τσελεμέγκος |
The Prankster | Νικ Κάρας | Τόνι Βιντάλ | |
Η υπογραφή [11] | Άγγελος Μαβίλης | Στέλιος Χαραλαμπόπουλος | |
2011 | Χωρίς σύνορα | Πλάτων | Νίκος Γκαϊτατζής |
2012 | Η χαρά και η θλίψη του σώματος [12] | Μιλέν | Ανδρέας Παντζής |
Παπαδόπουλος & Σία [7] | Σπύρος Παπαδόπουλος | Μάρκος Μάρκου | |
2013 | L'harmonie familiale | Ζαν | Καμίλ ντε Καζαμπιάνκα |
2014 | Πρόμαχος [13] | Μισέλ | Κερτ και Τζον Βόρχες |
2015 | Οιδιπόδειο αλα γαλλικά | Σάκης | Ζυλί Ντελπί |
2016 | Ξα μου | Τζόνι | Κλειώ Φανουράκη |
2019 | Ενήλικοι στην αίθουσα | Έλληνας πρέσβης | Κώστας Γαβράς |
2020 | Ursus | Ζαν-Πιέρ Ζανό | Όταρ Σαμάταβα |
2021 | Super-héros malgré lui | Αλέν Μπελμόντ | Φιλίπ Λασό |
2022 | Φαντάσματα της επανάστασης [14] | Θάνος Αναστόπουλος | |
2023 | Alibi.com 2 | Τιερί | Φιλίπ Λασό |
À la belle étoile | Σαρλ Μποσόν | Σεμπαστιάν Τιλάρ |