Γκάλαμπ Ντόνεφ Гълъб Донев | |
---|---|
Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας | |
Περίοδος 2 Αυγούστου 2022 – 6 Ιουνίου 2023 | |
Πρόεδρος | Ρούμεν Ράντεφ |
Προκάτοχος | Κίριλ Πέτκοφ |
Διάδοχος | Νικολάι Ντένκοφ |
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής | |
Περίοδος 12 Μαΐου 2021 – 13 Δεκεμβρίου 2021 | |
Προκάτοχος | Νετίτσα Σαχίνεβα |
Διάδοχος | Γκεόργκι Γκιόκοφ |
Περίοδος 27 Ιανουαρίου 2017 – 4 Μαΐου 2017 | |
Προκάτοχος | Ζομίτσα Ρουσίνοβα |
Διάδοχος | Μπίσερ Πέτκοφ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1967Σόφια, Βουλγαρία | ,
Εθνότητα | Βούλγαρος |
Υπηκοότητα | Βουλγαρία |
Πολιτικό κόμμα | Ανεξάρτητος |
Σύζυγος | Νέλι Ντόνεβα |
Παιδιά | 1 |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Εθνικής και Παγκόσμιας Οικονομίας Πανεπιστήμιο του Ρούσε Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας 35ο Σχολείο Ξένων Γλωσσών |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκάλαμπ Σπάσοφ Ντόνεφ (βουλγ. Гълъб Спасов Донев) είναι Βούλγαρος πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας από το 2022 μέχρι το 2023 όταν και διορίστηκε από τον Πρόεδρο Ρούμεν Ράντεφ, εν όψει των εκλογών του Οκτωβρίου του 2022. [1]
Ο Ντόνεφ έχει, μεταξύ άλλων, χρηματίσει σύμβουλος κοινωνικής πολιτικής και υγείας του Προέδρου Ράντεφ.
Γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1967 στη Σόφια.[2] Αποφοίτησε από το 35ο Λύκειο ρωσικής γλώσσας στη Σόφια. Ύστερα, εισήχθη στην Ανώτατη Σχολή Αεροπορίας «Γκεόργκι Μπενκόφσκι» στην Ντόλνα Μητροπόλιγια. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στα χρηματοοικονομικά στο Πανεπιστήμιο Εθνικής και Παγκόσμιας Οικονομίας και στη συνέχεια στη φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ρούσε. Ειδικεύτηκε στις επιχειρήσεις και τη διαχείριση στο ΠΕΠΟ. Την περίοδο 2001 - 2007 διετέλεσε διευθυντής της Διεύθυνσης «Συνθήκες Εργασίας και Διαχείριση Κρίσεων» στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Μεταξύ 2005 και 2006 κατείχε τη θέση του Γενικού Γραμματέα στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Από το 2007 έως το 2009, ήταν μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και εκτελεστικός διευθυντής του Εκτελεστικού Οργανισμού «Κύρια Επιθεώρηση Εργασίας». Από το 2008 είναι πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου του Εθνικού Ινστιτούτου Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας. [3]
Από το 2014 έως το 2016 διετέλεσε Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Στη συνέχεια διετέλεσε αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης «Διοικητικών και Πληροφοριακών Υπηρεσιών» και αναπληρωτής Διευθυντής «Εσωτερικού Ελέγχου» του Υπουργείου Άμυνας. Από τις 27 Ιανουαρίου έως τις 4 Μαΐου 2017 ασκούσε καθήκοντα υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Από τις 12 Μαΐου έως τις 13 Δεκεμβρίου 2021 Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής και Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. [4]Από τις 2 Αυγούστου 2022 μέχρι τις 6 Ιουνίου 2023 άσκησε καθήκοντα υπηρεσιακού Πρωθυπουργού.