Γκριγκόρι Μαργκούλις

Γκριγκόρι Μαργκούλις
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Григо́рий Алекса́ндрович Маргу́лис (Ρωσικά)
Γέννηση24 Φεβρουαρίου 1946
Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[1]
ΣπουδέςΣχολή Μηχανικής και Μαθηματικών του Πανεπιστημίου της Μόσχας (έως 1967)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός[2]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Γέιλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμετάλλιο Φιλντς (1978)
βραβείο Λομπατσέφσκι (1996)[3]
βραβείο Χούμπολτ (1995)[4]
βραβείο Βολφ Μαθηματικών (2005)
βραβείο Άμπελ (2020)[5]
d:Q126373749 (2013)[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Μαργκούλις (ρωσικά: Григо́рий Алекса́ндрович Маргу́лис) γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1946 και είναι Ρωσοαμερικανός[7] μαθηματικός, γνωστός για το έργο του σχετικά με τα πλέγματα στις ομάδες Lie και την εισαγωγή μεθόδων από την εργοδική θεωρία στη διοφαντική προσέγγιση. Του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Φιλντς το 1978, το Βραβείο Βόλφ στα Μαθηματικά το 2005 και το Βραβείο Άμπελ το 2020, και έγινε ο πέμπτος μαθηματικός που έλαβε τα τρία αυτά βραβεία. Το 1991, εντάχθηκε στη σχολή του Πανεπιστημίου του Γέιλ, όπου σήμερα είναι ο καθηγητής Μαθηματικών Erastus L. De Forest[8].

Ο Μαργκούλις γεννήθηκε σε ρωσική οικογένεια λιθουανικής εβραϊκής καταγωγής στη Μόσχα της Σοβιετικής Ένωσης. Σε ηλικία 16 ετών, το 1962, κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Πήρε το διδακτορικό του το 1970 από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, ξεκινώντας έρευνα στην εργοδική θεωρία[9] υπό την επίβλεψη του Yakov Sinai. Από την πρώιμη συνεργασία του με τον Ντέιβιντ Καζντάν προέκυψε το θεώρημα Καζντάν-Μαργκούλις, ένα βασικό αποτέλεσμα για τις διακριτές ομάδες. Το θεώρημά του για την υπερκαμπυλότητα από το 1975 αποσαφήνισε μια περιοχή κλασικών εικασιών σχετικά με τον χαρακτηρισμό των αριθμητικών ομάδων μεταξύ πλεγμάτων σε ομάδες Lie.

Του απονεμήθηκε το μετάλλιο Φιλντς το 1978, αλλά δεν του επιτράπηκε να ταξιδέψει στο Ελσίνκι για να το παραλάβει αυτοπροσώπως, υποτίθεται λόγω του αντισημιτισμού κατά των Εβραίων μαθηματικών στη Σοβιετική Ένωση.[10] Η θέση του βελτιώθηκε και το 1979 επισκέφθηκε τη Βόννη, ενώ αργότερα μπόρεσε να ταξιδέψει ελεύθερα, αν και εξακολουθούσε να εργάζεται στο Ινστιτούτο Προβλημάτων Μετάδοσης Πληροφοριών, ένα ερευνητικό ινστιτούτο και όχι πανεπιστήμιο. Το 1991, ο Μαργκούλις ανέλαβε θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ.

Ο Μαργκούλις εξελέγη μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ το 2001[11].Το 2012 έγινε μέλος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας[12].

Το 2005, ο Μαργκούλις τιμήθηκε με το βραβείο Βολφ για τη συμβολή του στη θεωρία των πλεγμάτων και τις εφαρμογές του στην εργοδική θεωρία, τη θεωρία αναπαραστάσεων, τη θεωρία αριθμών, τη συνδυαστική και τη θεωρία μέτρων.

Το 2020, ο Μαργκούλις τιμήθηκε με το Βραβείο Άμπελ από κοινού με τον Χίλελ Φούρστενμπεργκ "Για την πρωτοποριακή χρήση μεθόδων από την πιθανότητα και τη δυναμική στη θεωρία ομάδων, τη θεωρία αριθμών και τη συνδυαστική"[13].

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Oppenheim conjecture. Fields Medallists' lectures, 272–327, World Sci. Ser. 20th Century Math., 5, World Sci. Publ., River Edge, NJ, 1997
  • Dynamical and ergodic properties of subgroup actions on homogeneous spaces with applications to number theory. Proceedings of the International Congress of Mathematicians, Vol. I, II (Kyoto, 1990), 193–215, Math. Soc. Japan, Tokyo, 1991
  • Explicit group-theoretic constructions of combinatorial schemes and their applications in the construction of expanders and concentrators. (Russian) Problemy Peredachi Informatsii 24 (1988), no. 1, 51–60; translation in Problems Inform. Transmission 24 (1988), no. 1, 39–46
  • Arithmeticity of the irreducible lattices in the semisimple groups of rank greater than 1, Invent. Math. 76 (1984), no. 1, 93–120
  • Some remarks on invariant means, Monatsh. Math. 90 (1980), no. 3, 233–235
  • Arithmeticity of nonuniform lattices in weakly noncompact groups. (Russian) Funkcional. Anal. i Prilozen. 9 (1975), no. 1, 35–44
  • Arithmetic properties of discrete groups, Russian Math. Surveys 29 (1974) 107–165
  1. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  2. mrr.centre-mersenne.org/page/editorial-team_en/. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2022.
  3. medal.kpfu.ru/laureatyi-medali/.
  4. www.humboldt-foundation.de/vernetzen/recherche-im-humboldt-netzwerk/einzelansicht?tx_rsmavhsolr_solrviewhumboldtians%5BpPersonId%5D=1017550&cHash=ba9a55a77c8ba7fc2bd59daf1d625bb1.
  5. www.abelprize.no/c76018/binfil/download.php?tid=76077.
  6. www.univ-lyon1.fr/actualites/doctorat-honoris-causa-2013-gregory-margulis.
  7. «Gregory Margulis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2016. 
  8. «Yale's Margulis Wins 2005 Wolf Prize for Mathematics». Yale University Office of Public Affairs. 23 Φεβρουαρίου 2005. 
  9. «Εισαγωγή στην εργοδική θεωρία - Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μαθηματικών» (PDF). 
  10. Kolata, GB (1978). «Anti-Semitism Alleged in Soviet Mathematics». Science 202 (4373): 1167–1170. doi:10.1126/science.202.4373.1167. PMID 17735390. Bibcode1978Sci...202.1167B. 
  11. National Academy of Sciences Elections. Notices of the American Mathematical Society, vol. 48 (2001), no. 7, p. 722
  12. List of Fellows of the American Mathematical Society, retrieved 2013-02-02.
  13. Chang, Kenneth (2020-03-18). «Abel Prize in Mathematics Shared by 2 Trailblazers of Probability and Dynamics» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2020/03/18/science/abel-prize-mathematics.html. Ανακτήθηκε στις 2020-03-18. 
  14. Zimmer, Robert «Review: Discrete subgroups of semisimple Lie groups, by G. A. Margulis». Bull. Amer. Math. Soc. (N.S.) 27 (1): 198–202. 1992. doi:10.1090/s0273-0979-1992-00306-3. http://www.ams.org/journals/bull/1992-27-01/S0273-0979-1992-00306-3/S0273-0979-1992-00306-3.pdf. 
  15. Parry, William «Review: On some aspects of the theory of Anosov systems, by G. A. Margulis, with a survey "Periodic orbits of hyperbolic flows", by Richard Sharp». Bull. Amer. Math. Soc. (N.S.) 42 (2): 257–261. 2005. doi:10.1090/S0273-0979-05-01051-7. http://www.ams.org/journals/bull/2005-42-02/S0273-0979-05-01051-7/S0273-0979-05-01051-7.pdf.