Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ

Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gottfried August Bürger (Γερμανικά)
Γέννηση31  Δεκεμβρίου 1747[1][2][3]
Molmerswende[2][4][5]
Θάνατος8  Ιουνίου 1794[1][2][3]
Γκέτινγκεν[6][2][4]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΓκέτινγκεν και Bartholomäusfriedhof, Göttingen
ΨευδώνυμοJocosus Hilarius[7] και Hilarius Jocosus[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[3][8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφραστής
ποιητής
διδάσκων πανεπιστημίου
δημοσιογράφος
συγγραφέας[9]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Οικογένεια
ΑδέλφιαFriederike Müllner
Henriette Philippine Oesfeld
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ (γερμανικά: Gottfried August Bürger‎‎, 31 Δεκεμβρίου 1747 - 8 Ιουνίου 1794) ήταν Γερμανός ποιητής του Διαφωτισμού, το έργο του εντάσσεται στην περίοδο Θύελλα και ορμή. Ιδιαίτερα γνωστές είναι οι μπαλάντες του και η μετάφραση του έργου του Ρούντολφ Έριχ Ράσπε Οι περιπέτειες του βαρόνου φον Μυνχάουζεν. Το συγκλονιστικό θέμα της μπαλάντας Λενόρα είχε βαθιά επίδραση στη μετέπειτα ανάπτυξη της ρομαντικής λογοτεχνίας σε όλη την Ευρώπη.[10]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκότφριντ Μπύργκερ γεννήθηκε το 1747 στο Μόλμερσβεντε (τώρα συνοικία του Mάνσφελντ στη Σαξονία-Άνχαλτ), στο πριγκιπάτο του Χάλμπερσταντ, άλλοτε επαρχία της Πρωσίας, όπου ο πατέρας του ήταν Λουθηρανός πάστορας. Έδειξε μια πρώιμη προτίμηση για ερημικά και ζοφερά μέρη και τη σύνθεση στίχων. Ο πατέρας του δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την εκπαίδευσή του, οπότε από ηλικία 12 ετών, την εκπαίδευσή του ανέλαβε ο παππούς του από τη μητέρα του. Το 1760 πήγε στο σχολείο στο Άσερσλέμπεν, όπου αποβλήθηκε λόγω καυγάδων και συνέχισε στο σχολείο στο Χάλλε. Έμαθε λατινικά με δυσκολία. Το 1764, εισήχθη στο πανεπιστήμιο του Χάλλε ως φοιτητής θεολογίας. Εκεί, η προσοχή του στράφηκε στη λογοτεχνία και η φυσική του διάθεση τον ώθησε σε μια ξέφρενη ​​και άναρχη ζωή. Ως συνέπεια, το 1767 ο παππούς του τον ανακάλεσε, αλλά τον επόμενο χρόνο, με την υπόσχεση ότι θα διορθωθεί, του επέτρεψε να εγγραφεί στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν για να σπουδάσει νομική. [11]

Αλλά και στο Γκέτινγκεν συνέχισε τον ίδιο άτακτο τρόπο ζωής με αποτέλεσμα να χάσει την υλική υποστήριξη του παππού του και να βρεθεί σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Εν τω μεταξύ, είχε σημειώσει πρόοδο με τις νομικές του σπουδές και είχε την τύχη να δημιουργήσει στενή φιλία με μια ομάδα ποιητών του κινήματος Θύελλα και ορμή που εκτίμησαν ιδιαίτερα το ποιητικό του ταλέντο και από τους οποίους άντλησε έμπνευση και ενδιαφέρον για τις λαϊκές μπαλάντες. Μελέτησε τους αρχαίους κλασικούς και λογοτεχνικά έργα στα γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και αγγλικά, ιδιαίτερα τον Σαίξπηρ και τις παλιές αγγλικές και σκωτσέζικες μπαλάντες. Σύντομα δημοσιεύτηκαν τα πρώτα του ποιήματα και μέχρι το 1771 είχε ήδη γίνει ευρέως γνωστός ως ποιητής. Το 1772, μέσω της επιρροής του φίλου του Χάινριχ Κρίστιαν Μπόιε, έλαβε τη θέση περιφερειακού δικαστή κοντά στο Γκέτινγκεν. Ο παππούς του συμφιλιώθηκε μαζί του, πλήρωσε τα χρέη του και τον στήριξε στη νέα του σφαίρα δράσης. Το 1773, εκδόθηκε η μπαλάντα Λενόρα που τον έκανε διάσημο. [12]

Το 1775 έγινε δεκτός στην Ελευθεροτεκτονική Στοά. Το 1778, έγινε εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού Musenalmanach, μια θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε την πρώτη συλλογή ποιημάτων του. Το 1780 αγόρασε ένα αγρόκτημα, αλλά σε τρία χρόνια έχασε πολλά χρήματα. Τα οικονομικά προβλήματα τον πίεζαν και κατηγορούμενος ότι παραμελούσε τα διοικητικά καθήκοντά του παραιτήθηκε οικειοθελώς από το αξίωμά του.

Από το 1784 έδινε διαλέξεις στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Το 1789, το πανεπιστήμιο του απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα και τον διόρισε αναπληρωτή καθηγητή. Αυτός ο τιμητικός τίτλος δεν συνοδεύτηκε από μισθό, αφήνοντάς τον στη φτώχεια για το υπόλοιπο της ζωής του που πέρασε υποχρεωμένος να κερδίζει τα προς το ζην από κακώς αμειβόμενες μεταφράσεις για βιβλιοπώλες.

Βαθιά πληγωμένος από την κριτική του Σίλερ το 1791 για τη δεύτερη έκδοση των ποιημάτων του, απογοητευμένος συναισθηματικά, κατεστραμμένος οικονομικά και άρρωστος από φυματίωση, πέθανε στο Γκέτινγκεν στις 8 Ιουνίου 1794. Το διοικητικό συμβούλιο του πανεπιστημίου του παρείχε κάποια βοήθεια λίγο πριν τον θάνατό του.[13]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ογκύστ Λέονχαρτ, αδελφή της συζύγου του

Το 1774 ερωτεύτηκε τη Ντορέτ Λέονχαρτ, κόρη ενός αξιωματούχου του Ανόβερου, η οποία σύντομα έμεινε έγκυος και παντρεύτηκαν. Αλλά το πάθος του για τη 16χρονη αδερφή της γυναίκας του Ογκίστ (η «Μόλυ» των ποιημάτων και των ελεγειών του) έκανε τον γάμο δυστυχισμένο και ανέτρεψε τη ζωή του. Μετά τον θάνατο του πεθερού του το 1777, η Μόλυ εγκαταστάθηκε στο σπίτι του ζευγαριού και έζησαν σε ερωτικό τρίγωνο, σκάνδαλο για τις συμβάσεις της μεσαίας τάξης που ο Μπύργκερ έπρεπε να υπερασπιστεί. Με την Μόλυ απέκτησε έναν γιο το 1782.[14]

Ο θάνατος της συζύγου του το 1784, τον άφησε ελεύθερο να παντρευτεί τη Μόλυ, η οποία πέθανε κατά τον τοκετό το 1786, γεγονός που τον επηρέασε βαθιά και έχασε κάθε σωματικό και ψυχικό σθένος.

Ένας τρίτος γάμος, το 1790, με τη συγγραφέα Ελίζ Χαν, 21 χρόνια νεότερή του, η οποία, μαγεμένη από τα ποιήματά του, του είχε προσφέρει το χέρι της, ήταν καταστροφικός, τον απατούσε από την αρχή του γάμου και πήραν διαζύγιο το 1792.[11]

Λογοτεχνικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λενόρα, εικονογράφηση του Οράς Βερνέ, 1839

Τα πολυάριθμα ποιήματα του Μπύργκερ περιλαμβάνουν μπαλάντες με τραγικό-δραματικό περιεχόμενο, αλλά και πολιτικά, σατιρικά, κωμικά και διδακτικά ποιήματα και ερωτική ποίηση στην παράδοση του συναισθηματισμού. Οι μπαλάντες του είναι από τις καλύτερες στη γερμανική λογοτεχνία. Η Λενόρα, που συνέπεσε χρονικά με το Γκετς φον Μπερλίχινγκεν του Γκαίτε και την αρχή της περιόδου του λογοτεχνικού κινήματος Θύελλα και ορμή, τον έκανε διάσημο σε όλη την Ευρώπη, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, στα αγγλικά από τον Γουόλτερ Σκοτ και στα γαλλικά από τον Αλέξανδρο Δουμά πατέρα και τον Ζεράρ ντε Νερβάλ, επηρέασε συγγραφείς και ποιητές, όπως τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, τον Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις, τον Τζον Κητς και τον Γουίλιαμ Γουόρτσγουορθ, και σκηνές απεικονίστηκαν από πολλούς διάσημους ζωγράφους. [15] Άλλες διάσημες μπαλάντες είναι Το τραγούδι του καλού ανθρώπου, Ο αυτοκράτορας και ο ηγούμενος και Ο άγριος κυνηγός. Ανάμεσα στα καθαρά λυρικά του ποιήματα Το θαυματουργό λουλούδι, Ωδή στο αγαπημένο φεγγάρι. Τα σονέτα και οι ελεγείες του είναι εξαιρετικής ομορφιάς. [16]

Η ποίησή του είχε βαθιά επίδραση στη μετέπειτα ανάπτυξη του ρομαντισμού και τους μεταγενέστερους Γερμανούς ποιητές. Ο Σίλερ τον θεωρούσε πρότυπο, παρά την αυστηρή κριτική του για μερικά από τα πιο δημοφιλή ποιήματα του ποιητή. [17]

Ανάμεσα στις μεταφράσεις του, αξιοσημείωτες είναι αγγλικές και σκωτσέζικες παραδοσιακές μπαλάντες, Λείψανα παλιάς αγγλικής ποίησης του Τόμας Πέρσυ, και το γραμμένο στα αγγλικά έργο του Ρούντολφ Έριχ Ράσπε Αφήγηση του βαρόνου Μινχάουζεν εκ των θαυμαστών του ταξιδιών και εκστρατειών στη Ρωσία, με περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν. Στην εισαγωγή του στη γερμανική έκδοση του 1788, ο Μπύργκερ διευκρίνισε ότι διασκεύασε και επεξεργάστηκε τα πρωτότυπα αγγλόφωνα κείμενα αλλά, παρά τη σαφή αναφορά του ότι επρόκειτο για μετάφραση, για κάποιο διάστημα τον θεωρούσαν συγγραφέα των περιπετειών καθώς ο Ράσπε είχε αρχικά διατηρήσει την ανωνυμία του.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 118939838. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 11126. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ 7,0 7,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20000054854. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  8. ↑ CONOR.SI. 8531299.
  9. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  10. ↑ . «britannica.com/biography/Gottfried-August-Burger». 
  11. ↑ 11,0 11,1 . «deutsche-biographie.de/Gottfried August Bürger». 
  12. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/The_New_International_Encyclopedia/Burger,_Gottfried_August». 
  13. ↑ . «deutschlandfunk.de/gottfried-august-buerger-muenchhausen-autor». 
  14. ↑ . «deutschlandfunk.de/gottfried-august-buerger-muenchhausen-autor». 
  15. ↑ . «gottfriedaugustbuergermolmerswende.de/Burger_und_sein_Museum//Illustrationen/lenorescheffer». 
  16. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/Colliers_New_Encyclopedia_(1921)/Burger,_Gottfried_August». 
  17. ↑ . «projekt-gutenberg.org/buerger/gedichte/».