Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Δάρδανος | |
---|---|
40°5′7″N 26°22′7″E | |
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Τσανάκκαλε |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Δάρδανος ή και Δάρδανον ήταν αρχαία ελληνική πόλη της δυτικής μικρασιατικής ακτής στον Ελλήσποντο στο ακρωτήριο Δαρδανίδα και μεταξύ των πόλεων της αρχαίας Αβύδου από την οποία και απείχε 2,5 περίπου ώρες (70 στάδια) και Ιλίου. Κοντά στην πόλη έρεε ο ποταμός Ροδίος (Kocaçay), όπως μνημονεύει ο Όμηρος.
Κατά την παράδοση κτίσθηκε από τον μυθικό ήρωα Δάρδανο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για αποικία των Αιολέων στην αρχαία Μυσία ή Τρωάδα, όπου και η Τροία.
Κατά την Ιωνική επανάσταση και μετά την άλωση των Σάρδεων (498 π.Χ.) την κατέλαβε και την κατέκαψε ο Πέρσης Δαυρίσης.
Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο κοντά στη Δάρδανο οι Αθηναίοι νίκησαν σε ναυμαχία τους Λακεδαιμονίους[1].
Κατά τους χρόνους των Επιγόνων η Δάρδανος ήταν πια τόσο άσημη που οι Βασιλείς άλλοτε μετοίκιζαν τους κατοίκους στην Άβυδο και άλλοτε τους επανέφεραν σ΄ αυτήν.
Μετά την ήττα που υπέστη ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας, στη Μαγνησία από τους Ρωμαίους, τόσο η Δάρδανος όσο και το Ίλιον κηρύχθηκαν απ΄ αυτούς πόλεις αυτοδιοίκητες (ως ανεξάρτητες) από σεβασμό στην ιστορία των αρχαίων παραδόσεών τους. Σ΄ αυτή την πόλη το 85 π.Χ. ο Ρωμαίος στρατηγός Σύλλας και ο Μιθριδάτης Στ' ο Ευπάτωρ σύναψαν ειρήνη με την οποία έληξε ο Πρώτος Μιθριδατικός πόλεμος.
Τέλος, από την αρχαία αυτή πόλη δόθηκε το όνομα Δαρδανέλια τόσο στον πορθμό του Ελλησπόντου, όσο και στη μικρή πόλη που δημιουργήθηκε στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Τσανάκκαλε.
Από την αρχαία Δάρδανο έχουν βρεθεί και σωθεί πολλά αρχαία νομίσματα σχεδόν από την εποχή της κτίσης της[2]. Έτσι, τα αρχαιότερα ανευρεθέντα νομίσματά της ανάγονται στον 7ο αιώνα π.Χ. και είναι κατασκευασμένα από μιλήσιο ήλεκτρο και σύμφωνα με τον φωκαϊκό μετρικό - σταθμητικό κανόνα. Στην εμπρόσθια όψη φέρουν παράσταση με δύο πετεινούς (αλέκτορες) μαχόμενους και στην οπίσθια όψη έγκοιλο (εσώγλυφο) τετράγωνο. Χωρίς ιδιαίτερες διαφορές είναι και εκείνα των επόμενων αιώνων (του 6ου και 5ου π.Χ.) που αντί τους δύο πετεινούς απεικονίζουν έναν, με ανθέμιο υπεράνω αυτού και στην άλλη όψη το έγκοιλο τετράγωνο διαιρεμένο σε τέσσερα μέρη. Τα νομίσματα του 5ου αιώνα φέρουν ενίοτε την επιγραφή ΔΑΡ. Τα του 4ου αιώνα είναι χάλκινα και φέρουν στη μία όψη ιππέα σε ανορθωμένο ίππο και στην άλλη έναν πετεινό και την επιγραφή ΔΑΡΔΑΝ. Στη περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τα νομίσματα της Δαρδάνου φέρουν την επιγραφή ΔΑΡΔΑΝΙΟΝ και απεικονίζουν άλλοτε τον Γανυμήδη να τον αρπάζει αετός (ο Δίας) και άλλοτε τον Αινεία να κουβαλά τον Αγχίση στον ώμο και να κρατά τον Ασκάνιο απ' το χέρι, ενίοτε με την επιγραφή ΡΟΔΙΟC.