Δακτύλιος Κάισερ-Φλέισερ

Δακτύλιος Κάισερ-Φλέισερ
Δακτύλιος Κάισερ-Φλέισερ σε έναν 32χρονο ασθενή που είχε μακροχρόνιες δυσκολίες στην ομιλία και τρέμουλο.
Ταξινόμηση

Ο δακτύλιος Κάισερ-Φλέισερ (δακτύλιοι ΚΦ) είναι σκοτεινοί δακτύλιοι που φαίνεται να περικυκλώνουν την ίριδα του ματιού. Αυτό οφείλεται στην εναπόθεση χαλκού σε μέρος του κερατοειδούς χιτώνα (μεμβράνη του Ντεσεμέτ) ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων ηπατικών παθήσεων.[1] Πήραν το όνομά τους Γερμανούς οφθαλμίατρους Μπέρναρντ Κάισερ και Μπρούνο Φλέισερ, οι οποίοι τους περιέγραψαν για πρώτη φορά το 1902 και το 1903.[2][3] Αρχικά πιστεύεται ότι οφειλόταν στη συσσώρευση αργύρου,αλλά για πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι περιείχαν χαλκό το 1934.[4]

Παρουσίαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απόθεση χαλκού στη μεμβράνη του Ντεσεμέτ του κερατοειδούς χιτώνα.

Οι δακτύλιοι, που αποτελούνται από αποθέματα χαλκού στο σημείο όπου ο κερατοειδής χιτώνας συναντά τον σκληρό χιτώνα, στη μεμβράνη του Ντεσεμέτ, εμφανίζονται πρώτα σε σχήμα ημισελήνου στην κορυφή του κερατοειδούς. Τελικά, μια δεύτερη ημισέληνος σχηματίζεται παρακάτω, στη «θέση έξι η ώρα» και τελικά περιβάλλει εντελώς τον κερατοειδή.[1]

Συσχετίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απόθεση χαλκού σε περιφερειακή μεμβράνη του Ντεσεμέτ (δακτύλιος Κάισερ-Φλέισερ) και πρόσθια κάψουλα κρυσταλλικού φακού (καταρράκτης ηλίανθου).

Οι δακτύλιοι Κάισερ-Φλέισερ είναι ένα σημάδι της νόσου του Γουίλσον, η οποία περιλαμβάνει μη φυσιολογικό χειρισμό του χαλκού από το συκώτι, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση χαλκού στο σώμα και χαρακτηρίζεται από ανωμαλίες των βασικών γαγγλίων του εγκεφάλου, κίρρωση του ήπατος, σπληνομεγαλία, ακούσιες κινήσεις, υπερτονία, ψυχιατρικές διαταραχές, δυστονία και δυσφαγία. Ο συνδυασμός νευρολογικών συμπτωμάτων, χαμηλού επιπέδου σερουλοπλασμίνης στο αίμα και δακτυλίων ΚΦ είναι διαγνωστικά της νόσου του Γουίλσον.[1]

Άλλες αιτίες δακτυλίων ΚΦ είναι η χολόσταση (απόφραξη των χολαγγείων), η πρωτοπαθής χολική χολαγγειίτιδα και η «κρυπτογενής» κίρρωση (κίρρωση στην οποία δεν μπορεί να εντοπιστεί αιτία).[1]

Διάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διάχυτος φωτισμός του κερατοειδούς.

Καθώς οι δακτύλιοι Κάισερ-Φλέισερ δεν προκαλούν συμπτώματα, είναι σύνηθες να αναγνωρίζονται κατά τη διάρκεια ερευνών για άλλες ιατρικές καταστάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναζητούνται ενεργά. Σε αυτήν την περίπτωση, τα πρώτα στάδια μπορεί να ανιχνευθούν με εξέταση σχισμοειδούς λυχνίας πριν γίνουν ορατά με γυμνό μάτι.[1]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «A homesick student». Postgrad Med J 75 (884): 375–8. 1999. doi:10.1136/pgmj.75.884.375. PMID 10435182. PMC 1741256. http://pmj.bmj.com/cgi/content/full/75/884/375. 
  2. ↑ Kayser B (1902). «Über einen Fall von angeborener grünlicher Verfärbung des Cornea». Klin Monatsbl Augenheilk 40 (2): 22–25. 
  3. ↑ Fleischer B (1903). «Zwei weitere Fälle von grünlicher Verfärbung der Kornea». Klin Monatsbl Augenheilk 41 (1): 489–491. 
  4. ↑ «Besteht das Pigment des Kayser-Fleischerschen Hornhautringes aus Silber?». Klin Wochenschr 13 (2): 48–49. 1934. doi:10.1007/BF01799043.