Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Δηίφοβος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Τροία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ελένη |
Γονείς | Πρίαμος[1][2] και Εκάβη[1] |
Αδέλφια | Έκτορας Πάρις |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Τρωικός πόλεμος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Στην ελληνική μυθολογία ο Δηίφοβος είναι κυρίως γνωστός ένας από τους γενναιότερους ήρωες της Τροίας. Οι γονείς του ήταν ο Πρίαμος και η Εκάβη. Μετά τον θάνατο του αδελφού του, του Έκτορα, ανέλαβε την αρχιστρατηγία των Τρώων στον Τρωικό Πόλεμο, ως «ο αλκιμώτατος των Πριαμιδών». Ο Δηίφοβος πολέμησε γενναία με τον Ιδομενέα και σκότωσε πολλούς εχθρούς, όπως τον Υψήνορο και τον Ασκάλαφο, γιο του ίδιου του θεού Άρη. Κάποτε τραυματίσθηκε από τον Μηριόνη, οπότε τον μετέφερε ο αδελφός του, ο Πολίτης, μακριά από τη μάχη. Ο Δηίφοβος σκοτώθηκε κατά την άλωση της Τροίας από τον Οδυσσέα και τον Μενέλαο. Το ακρωτηριασμένο πτώμα του έμεινε άταφο και μυθολογείται ότι μεταμορφώθηκε σε βότανο.
Σύμφωνα με μεταγενέστερη παράδοση, όταν σκοτώθηκε ο Πάρις η Ωραία Ελένη παντρεύτηκε τον Δηίφοβο. Στο δράμα του Ευριπίδη, η Ελένη δικαιολογούμενη ισχυρίζεται ότι ο Δηίφοβος την απήγαγε παρά τη θέληση των άλλων Τρώων. Οι ποιητές Ίβυκος και Σιμωνίδης αναφέρουν ότι ο Δηίφοβος ήταν κρυφά ερωτευμένος με την Ελένη όταν ακόμα ζούσε ο αδελφός του Πάρις. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι μετά τον θάνατο του Πάρι ο Δηίφοβος συγκρούσθηκε με τον αδελφό του Έλενο «υπέρ των Ελένης γάμων», τελικά όμως προκρίθηκε αυτός.
Ο Βιργίλιος στην Αινειάδα εμφανίζει το ακρωτηριασμένο φάντασμα του Δηιφόβου να διηγείται στον Αινεία τα βάσανά του, οπότε ο Αινείας αργότερα έστησε τύμβο προς τιμή του στο Ροίτειο.
Στην Ολυμπία υπήρχε άγαλμα του Δηιφόβου, έργο του Λυκίου (γιου του διάσημου γλύπτη Μύρωνα). Επίσης, ο Αριστοφών είχε ζωγραφίσει σε τοιχογραφία του τον Δηίφοβο μαζί με τον Πρίαμο, την Ελένη, τον Οδυσσέα, τον Δόλο και την Ευπιστία.
Με το όνομα Δηίφοβος αναφέρεται και ένας Αμυκλαίος, ο οποίος εξάγνισε τον Ηρακλή από τον φόνο του Ιφίτου.