Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004
Under The Same Sky
Ημερομηνίες
Ημιτελικός	12 Μαΐου 2004
Τελικός	15 Μαΐου 2004
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγής	Abdi İpekçi Arena Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
Παρουσιαστές	Κόρχαν Αμπάι Μελτέμ Τζούμπουλ
Σκηνοθέτης	Σβέν Στοζάνκοβιτς
Εκτελεστικός επόπτης	Σβάντε Στοκσέλιους
Εκτελεστικός παραγωγός	Μπουλέντ Οσμά
Διοργανωτής	Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμού	Σερτάμπ Ερενέρ
Ενδιάμεση πράξη	Ημιτελικός: ABBA: The Last Video Τελικός: Fire of Anatolia
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών	36
Πρώτη εμφάνιση	Αλβανία Ανδόρρα Λευκορωσία Σερβία και Μαυροβούνιο
Επιστρέφουν	Δανία Ελβετία Λιθουανία Μονακό Βόρεια Μακεδονία Φινλανδία
Αποχωρούν	Κανένας
Χάρτης συμμετοχών      Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που δεν πέρασαν στον τελικό     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 2004
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίας	Κάθε χώρα δίνει 12, 10, 8 έως 1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια
Μηδέν βαθμοί	Ελβετία (στον ημιτελικό)
Νικητής	Ουκρανία "Wild Dances"
← 2003 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 2005 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004 ήταν η 49η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας, μετά τη νίκη της Σερτάμπ Ερενέρ στο διαγωνισμό του 2003 με το τραγούδι "Everyway That I Can" στη Ρίγα της Λετονίας. Με τη διοργάνωση να αναλαμβάνουν η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και η Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT), ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Abdi İpekçi Arena και, για πρώτη φορά, αποτελούταν από έναν ημιτελικό στις 12 Μαΐου και τον τελικό στις 15 Μαΐου 2004.^[1] Τα δύο ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Κόρχαν Αμπάι και Μελτέμ Τζούμπουλ. Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Τουρκία, 29 χρόνια μετά το ντεμπούτο της χώρας και ήταν επίσης η πρώτη φορά μετά τον διαγωνισμό του 1998 στο Μπέρμιγχαμ που δεν φιλοξενήθηκε στην πρωτεύουσα της διοργανώτριας χώρας. Αυτή ήταν η μόνη έκδοση του διαγωνισμού που φιλοξενήθηκε σε πόλη διαφορετική από την πρωτεύουσα της διοργανώτριας χώρας τον 21ο αιώνα, έως ότου η Γερμανία επέλεξε το Ντίσελντορφ ως πόλη υποδοχής για την έκδοση του 2011.

Ήταν ο πρώτος διαγωνισμός της Eurovision που λάμβανε χώρα σε μια διηπειρωτική χώρα και πόλη, σε μια χώρα με την πλειονότητα να είναι Μουσουλμάνοι και σε μια Τουρκόγλωσση χώρα.

Τριάντα έξι χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό, προσπερνώντας το ρεκόρ των είκοσι έξι στην προηγούμενη έκδοση. Η Αλβανία, η Ανδόρρα, η Λευκορωσία και η Σερβία και Μαυροβούνιο συμμετείχαν για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά. Το παλιό σύστημα υποβιβασμού αντικαταστάθηκε με ημιτελικό. Αυτό έγινε για να εξυπηρετήσει τον αυξανόμενο αριθμό χωρών που ήθελαν να συμμετάσχουν. Η νέα μορφή επέτρεψε σε όλες τις χώρες να συμμετέχουν κάθε χρόνο, αντί να αναγκάζονται να απέχουν σύμφωνα με τους κανόνες υποβιβασμού, που ήταν το πρότυπο από το 1994. Εξαιτίας αυτού, η Δανία, η Ελβετία, η Λιθουανία, το Μονακό, η Βόρεια Μακεδονία και η Φινλανδία, επέστρεψαν όλοι στο διαγωνισμό.

Νικήτρια αναδείχθηκε η Ουκρανία με το "Wild Dances", ερμηνευμένο από τη Ρουσλάνα και γραμμένο από την ίδια και τον Ολεξάντερ Ξενοφόντοφ (το σύζυγο της). Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Ουκρανίας στο διαγωνισμό, 1 χρόνο μετά το ντεμπούτο της. Η Σερβία και Μαυροβούνιο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα. Αυτή ήταν και η τρίτη συνεχής χρονιά στην οποία το διαγωνισμό κέρδισε μια γυναίκα, ερμηνεύοντας ένα τραγούδι που αποτελείται τουλάχιστον εν μέρει από τον εαυτό της (που ήταν οι δύο προηγούμενες Marie N και Σερτάμπ Ερενέρ, οι οποίες συνυπέγραψαν τα τραγούδια τους για το 2002 και 2003). Εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη φορά που μια μη νικηφόρα συμμετοχή σημείωσε πάνω από 200 βαθμούς. Πριν από αυτόν τον διαγωνισμό, μόνο οι νικητήριες συμμετοχές το 1994 και το 1997 κατάφεραν να σκοράρουν πάνω από 200 βαθμούς. Σε αυτό το διαγωνισμό, τα τραγούδια που τερμάτισαν στην πρώτη τριάδα πήραν πάνω από 200 βαθμούς. Κυκλοφόρησε ένα επίσημο CD και, για πρώτη φορά, ολόκληρος ο διαγωνισμός κυκλοφόρησε σε DVD που περιελάμβανε τον ημιτελικό και τον τελικό.

Τοποθεσία

Ataköy Athletics Arena

ICEC

WTCI

Abdi İpekçi Arena

Τοποθεσίες των προτεινόμενων χώρων στην Κωνσταντινούπολη: ο επιλεγμένος χώρος σημειώνεται με μπλε, ενώ οι χώροι που έχουν αποκλειστεί επισημαίνονται με κόκκινο

Abdi İpekçi Arena, Κωνσταντινούπολη – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 2004.

Η Κωνσταντινούπολη επιλέχθηκε ως η διοργανώτρια πόλη της έκδοσης του 2004 μετά τη νίκη της Τουρκίας στον διαγωνισμό του 2003 στη Ρίγα της Λετονίας με το "Everyway That I Can" της Σερτάμπ Ερενέρ. Αρχικά το Mydonose Showland, ένα κέντρο ψυχαγωγίας με τη μορφή γιγαντιαίας σκηνής πυραμίδας κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ατατούρκ επιλέχθηκε από τον οικοδεσπότη ραδιοτηλεοπτικό σταθμό TRT για να φιλοξενήσει την εκδήλωση,^[2] αλλά αργότερα άλλαξε στο Abdi İpekçi Arena καθώς ο διαγωνισμός ταίριαζε καλύτερα εκεί λόγω της μεγαλύτερης χωρητικότητάς του.^[1] Το Mydonose Showland κατεδαφίστηκε το 2009 μετά από πυρκαγιά που το κατέστρεψε τον Απρίλιο του ίδιου έτους.^[3][4] Το Abdi İpekçi Arena έκλεισε μετά την μπασκετική σεζόν 2016/2017 και κατεδαφίστηκε στις αρχές του 2018.^[5][6]

Ορισμένοι άλλοι χώροι στην πόλη αναφέρθηκαν ως πιθανοί χώροι διεξαγωγής, μεταξύ των οποίων το Ataköy Athletics Arena και το Διεθνές Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο Lütfi Kırdar της Κωνσταντινούπολης (ICEC), το τελευταίο από τα οποία έχασε από το Mydonose Showland.^[7] Ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Κωνσταντινούπολης, Μεχμέτ Γιλντιρίμ, προσέφερε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης (WTCI) ως χώρο για την εκδήλωση και επιβεβαίωσε ότι το Επιμελητήριο θα παράσχει επίσης οικονομική υποστήριξη για τη διοργάνωση του διαγωνισμού.^[8]

Μορφή

Η σκηνογραφία του διαγωνισμού

Οπτικός σχεδιασμός

Το νέο επίσημο γενικό λογότυπο του διαγωνισμού χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά φέτος, με τη σημαία της καρδιάς στο κέντρο λόγω αλλαγής για μελλοντικούς διαγωνισμούς. Το σύνθημα για τον διαγωνισμό της Κωνσταντινούπολης ήταν "Under the Same Sky", το οποίο ανακοίνωσε τη σημασία μιας ενωμένης Ευρώπης και της τουρκικής ολοκλήρωσης.

Δομή ψηφοφορίας

Όλες οι χώρες του διαγωνισμού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν προκρίθηκαν για τον τελικό, είχαν δικαίωμα ψήφου για άλλες χώρες. Αφού ολοκληρώθηκαν όλες οι εμφανίσεις, κάθε χώρα άνοιξε τις τηλεφωνικές γραμμές για να επιτρέψει στους θεατές να ψηφίσουν για το αγαπημένο τους τραγούδι. Ωστόσο, η ψηφοφορία για τη χώρα στην οποία βρίσκεστε δεν επιτρέπεται. Κάθε χώρα απονέμει βαθμούς βάσει του αριθμού των ψηφισάντων για κάθε τραγούδι: το τραγούδι που έλαβε τις περισσότερες ψήφους θεατών έλαβε 12 βαθμούς, οι δεύτεροι 10 βαθμοί, οι τρίτοι 8 βαθμοί και στη συνέχεια οι 7, 6, 5 κ.λπ.

Σε περίπτωση ισοπαλίας, ο αριθμός των χωρών που θα ψηφίσουν για τα δεσμευτικά τραγούδια θα μετριέται και το τραγούδι με τις περισσότερες χώρες που του απονέμονται πόντους θα είναι ο νικητής. Σε περίπτωση περαιτέρω ισοπαλίας, τότε θα χρησιμοποιηθεί η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως για τον υπολογισμό του αριθμού των 12 πόντων, 10 πόντων κλπ., για να βρεθεί ένας τελικός νικητής.

Αυτός ήταν και ο πρώτος χρόνος που οι βαθμολογίες ξαναδιαβάζονταν μόνο από τους οικοδεσπότες σε μία γλώσσα. Πριν από το 2004, κάθε βαθμός επαναλήφθηκε στα γαλλικά και στα αγγλικά, αλλά λόγω του γεγονότος ότι 36 χώρες ψήφισαν και τα επόμενα χρόνια, για να εξοικονομήσουν χρόνο, οι οικοδεσπότες ξαναδιαβάζουν κάθε βαθμολογία σε μία μόνο γλώσσα. Αυτό ήταν το αντίθετο από τον αρχικό εκπρόσωπο χώρας που μίλησε.

Opening και interval acts

Στον ημιτελικό προβλήθηκε ένα νέο βίντεο των ABBA, που περιγράφει εν συντομία πώς ξεκίνησαν οι ABBA και ποια ήταν η ανταπόκριση της πρώτης δισκογραφικής εταιρείας που προσέγγισαν. Περιλάμβανε μικρές μαριονέτες του συγκροτήματος που εκτελούσαν αποσπάσματα των τραγουδιών τους (οι φωνές ήταν αυτές του συγκροτήματος) και παρουσίαζε τον Rik Mayall ως διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας.^[1] Αυτό κόπηκε από το DVD του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision και κυκλοφόρησε ξεχωριστά. Κόπηκαν και οι αναφορές στο βίντεο που έγιναν μέχρι την προβολή του.

Στον ημιτελικό και στον τελικό, η Μελτέμ Τζουμπούλ "ζέστανε" το κοινό με μία ευρέως γνωστή επιτυχία του διαγωνισμού, το "Nel blu dipinto di blu (Volare)", από τον Ντομένικο Μοντούνιο. Η Σερτάμπ Ερενέρ επέστρεψε στη σκηνή το 2004 για να παρουσιάσει το νικητήριο τραγούδι του 2003, το "Everyway That I Can" και ένα καινούριο της τραγούδι, το "Leave". Επίσης, η Σερτάμπ έκανε συνεντεύξεις με διαγωνιζόμενους στο "πράσινο δωμάτιο" (green room). Το τουρκικό χορευτικό συγκρότημα Fire of Anatolia παρουσίασε χορούς στην ενδιάμεση διαλειμματική πράξη (interval act) του διαγωνισμού.^[1] Ένα επίσημο CD κυκλοφόρησε στην αγορά και για πρώτη φορά, όλος ο διαγωνισμός καταγράφηκε σε DVD, που περιελάμβανε τον ημιτελικό και τον τελικό.

Συμμετέχουσες χώρες

Ο φετινός διαγωνισμός της Eurovision ήταν ο πρώτος που διεξήχθη σε δύο ημέρες, με έναν ημιτελικό που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη και τον μεγάλο τελικό που πραγματοποιήθηκε το επόμενο Σάββατο. Κάτω από αυτό το νέο σχήμα, απευθείας πρόκριση στον τελικό δόθηκαν στις "Μεγάλες 4": Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο (ως τους μεγαλύτερους οικονομικούς συντελεστές στην EBU) και τις χώρες που τερμάτισαν στην πρώτη δεκάδα στο διαγωνισμό του 2003.

Η Ανδόρρα, η Αλβανία, η Λευκορωσία και η Σερβία και Μαυροβούνιο συμμετείχαν στον διαγωνισμό για πρώτη φορά, με το Μονακό να επιστρέφει μετά από 25 χρόνια απουσίας. Το Λουξεμβούργο επρόκειτο να επιστρέψει μετά από απουσία 11 ετών, αλλά αργότερα έφυγε μετά από οικονομικές ασυμφωνίες μεταξύ της RTL και της EBU. Η Ουγγαρία ήταν, επίσης, να επιστρέψει με την τελευταία της συμμετοχή να είναι το 1998, αλλά στο τέλος δεν έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό.^[9] Η Ουγγαρία θα επέστρεφε τελικά στον διαγωνισμό ένα χρόνο μετά.

Όλες οι συμμετέχουσες χώρες είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν τόσο στον ημιτελικό γύρο όσο και στον μεγάλο τελικό. Αυτό ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο ψηφίστηκαν όλες οι 36 συμμετέχουσες χώρες βάσει δημόσιας τηλεφωνικής ψηφοφορίας. Ωστόσο, η Γαλλία, η Πολωνία και η Ρωσία δεν μετέδωσαν τον ημιτελικό (καθώς δεν συμμετείχαν σε αυτόν) και, συνεπώς, δεν έδωσαν ψήφους, όπως οι άλλες τριάντα τρεις χώρες. Στο Βέλγιο, το γαλλόφωνο RTBF δεν μετέδωσε τον ημιτελικό, αλλά τον μετέδωσε το ολλανδόφωνο VRT. Τα αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας του Μονακό στον ημιτελικό κατέστησαν άκυρα και χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί μια εφεδρική κριτική επιτροπή, αλλά δεν παρουσιάστηκαν προβλήματα στον τελικό.

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

Καλλιτέχνης	Χώρα	Προηγούμενη χρονιά
Στέφαν Ράαμπ (φωνητικά για τον Μαξ)	Γερμανία	2000

Ημιτελικός

Ο ημιτελικός έλαβε χώρα στις 12 Μαΐου 2004 στις 21.00 (Ώρα Κεντρικής Ευρώπης). 22 χώρες συμμετείχαν αλλά 33 ψήφισαν με εξαίρεση τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Πολωνία. Αυτός ήταν ο πρώτος ημιτελικός στην ιστορία της Eurovision

Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίθηκαν για τον τελικό.

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα	Θέση[10]	Βαθμοί
01	Φινλανδία	Γιάρι Σίλανπα	"Takes 2 to Tango"	Αγγλικά	14	51
02	Λευκορωσία	Αλεξάντρα & Κοσταντίν	"My Galileo"	Αγγλικά	19	10
03	Ελβετία	Πιέρο & The Musisians	"Celebrate"	Αγγλικά	22	0
04	Λετονία	Φόμις & Κλέινς	"Dziesma Par Laimi"	Λετονικά	17	23
05	Ισραήλ	Νταβίντ Ντορ	"Leha'amin" (להאמין)	Αγγλικά, Εβραϊκά	11	57
06	Ανδόρρα	Μάρτα Ρούρε	"Jugarem A Estimar-Nos"	Καταλανικά	18	12
07	Πορτογαλία	Σοφία Βιτόρια	"Foi Magia"	Πορτογαλικά	15	38
08	Μάλτα	Γιουλί & Λούντβιγκ	"On Again... Off Again"	Αγγλικά	8	74
09	Μονακό	Μαριόν	"Notre planète"	Γαλλικά	19	10
10	Ελλάδα	Σάκης Ρουβάς	"Shake It"	Αγγλικά	3	238
11	Ουκρανία	Ρουσλάνα	"Wild Dances"	Αγγλικά, Ουκρανικά	2	256
12	Λιθουανία	Λίνας & Σιμόνα	"What's Happened to Your Love?"	Αγγλικά	16	26
13	Αλβανία	Ανιέζα Σαχίνι	"The Image of You"	Αγγλικά	4	167
14	Κύπρος	Λίζα Αντρέας	"Stronger Every Minute"	Αγγλικά	5	149
15	Βόρεια Μακεδονία	Τόσε Πρόεσκι	"Life"	Αγγλικά	10	71
16	Σλοβενία	Πλάτιν	"Stay Forever"	Αγγλικά	21	5
17	Εσθονία	Neiokõsõ	"Tii"	Βόρο	11	57
18	Κροατία	Ιβάν Μίκουλιτς	"You Are The Only One"	Αγγλικά	9	72
19	Δανία	Τόμας Θόρνταρσον	"Shame On You"	Αγγλικά	13	56
20	Σερβία και Μαυροβούνιο	Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς & Ad-Hoc Orchestra	"Lane moje" (Лане моје)	Σερβικά	1	263
21	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Ντίν	"In the Disco"	Αγγλικά	7	133
22	Ολλανδία	Re-union	"Without You"	Αγγλικά	6	146

Τελικός

Οι φιναλίστ ήταν:

• οι τέσσερις αυτόματοι φιναλίστ Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο,
• οι κορυφαίες 10 χώρες του διαγωνισμού του 2003 (άλλοι από τους αυτόματους φιναλίστ),
• οι κορυφαίες 10 χώρες που προκρίθηκαν από τον ημιτελικό.

Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου 2004 και ώρα 21:00 (Κεντρική Ώρα Ευρώπης) και κερδήθηκε από την Ουκρανία.

Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της Eurovision 2005.

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα	Θέση[11]	Βαθμοί
01	Ισπανία	Ραμόν	"Para llenarme de ti"	Ισπανικά	10	87
02	Αυστρία	Tie Break	"Du bist"	Γερμανικά	21	9
03	Νορβηγία	Knut Anders Sørum	"Ηigh"	Αγγλικά	24	3
04	Γαλλία	Ζονατά Κεραντά	"À chaque pas"	Γαλλικά, Ισπανικά	15	40
05	Σερβία και Μαυροβούνιο	Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς & Ad-Hoc Orchestra	"Lane moje" (Лане моје)	Σερβικά	2	263
06	Μάλτα	Γιουλί & Λούντβιγκ	"On Again...Off Again"	Αγγλικά	12	50
07	Ολλανδία	Re-union	"Without You"	Αγγλικά	20	11
08	Γερμανία	Μαξιμίλιαν Μούτσκε	"Can't Wait Until Tonight"	Αγγλικά, Τούρκικα	8	93
09	Αλβανία	Ανιέζα Σαχίνι	"The Image of You"	Αγγλικά	7	106
10	Ουκρανία	Ρουσλάνα	"Wild Dances"	Αγγλικά, Ουκρανικά	1	280
11	Κροατία	Ιβάν Μικουλίτς	"You Are The Only One"	Αγγλικά	12	50
12	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Ντίν	"In the Disco"	Αγγλικά	9	91
13	Βέλγιο	Ξαντί	"1 Life"	Αγγλικά	22	7
14	Ρωσία	Γιούλια Σάβιτσεβα	"Belive Me"	Αγγλικά	11	67
15	Βόρεια Μακεδονία	Τόσε Πρόεσκι	"Life"	Αγγλικά	14	47
16	Ελλάδα	Σάκης Ρουβάς	"Shake It"	Αγγλικά	3	252
17	Ισλανδία	Γιόνσι	"Heaven"	Αγγλικά	19	16
18	Ιρλανδία	Κρις Ντόραν	"If My World Stopped Turning"	Αγγλικά	22	7
19	Πολωνία	Blue Cafe	"Love Song"	Αγγλικά, Ισπανικά	17	27
20	Ηνωμένο Βασίλειο	Τζέιμς Φοξ	"Hold On To Our Love"	Αγγλικά	16	29
21	Κύπρος	Λίζα Αντρέας	"Stronger Every Minute"	Αγγλικά	5	170
22	Τουρκία	Athena	"For Real"	Αγγλικά	4	195
23	Ρουμανία	Σάντα Λάντοσι	"I Admit"	Αγγλικά	18	18
24	Σουηδία	Λένα Φίλιπσον	"It Hurts"	Αγγλικά	6	170

Πίνακες βαθμολογίας

Ημιτελικός

Αναλυτικά αποτελέσματα του ημιτελικού[12][13]
Διαδικασία ψηφοφορίας:   100% τηλεψηφοφορία   100% επιτροπές		Συνολικά	Ανδόρρα	Αλβανία	Αυστρία	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Βέλγιο	Λευκορωσία	Ελβετία	Σερβία και Μαυροβούνιο	Κύπρος	Γερμανία	Δανία	Εσθονία	Ισπανία	Φινλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο	Ελλάδα	Κροατία	Ιρλανδία	Ισραήλ	Ισλανδία	Λιθουανία	Λετονία	Μονακό	ΠΓΔΜ	Μάλτα	Ολλανδία	Νορβηγία	Πορτογαλία	Ρουμανία	Σουηδία	Σλοβενία	Τουρκία	Ουκρανία
Διαγωνιζόμενοι	Φινλανδία	51		7			1				6			7	3			5				3			6	2			3			8
	Λευκορωσία	10												2								1	2												5
	Ελβετία	1															1
	Λετονία	23						4						5						4	2		6		2
	Ισραήλ	57	3	5	1		2	3		3	2	1	2		4	2	2	3									6	2		7	5			4
	Ανδόρρα	12													12
	Πορτογαλία	38	12				4		7						6										1						8
	Μάλτα	74	5	6		4		1					4	10			5	1	1	1	6	2	7	7		4		3		4			1		2
	Μονακό	10	4	2							4
	Ελλάδα	238	8	12	5	5	10	8	3	10	12	10	3	4	7	5	12		6	2	12	6	8	6	4	7	12	6	5	8	12	4	4	12	10
	Ουκρανία	256	10	3	4	7	8	12	2	8	8	6	6	12	10	8	7	7	8	10	10	10	12	10	5	8	10	7	7	12	7	6	8	8
	Λιθουανία	26						2			7							2		3	1			8			3
	Αλβανία	167	6		7	6	5		10	6	1	8	7	1	2	6	6	8	7	5	4	4		5	3	12	8	5	8	2	6	7	5	6	1
	Κύπρος	149	2		6		6	6	1	2		4	5	6	1	7	10	12	2	8	3	8	4	3	12		5	10	4	3	1	3	3	5	7
	ΠΓΔΜ	71		8	2	8			5	12		3	1					4	5								1	1			4	2	6	3	6
	Σλοβενία	5				1													3							1
	Εσθονία	57		1						4						12	1					7	10	12					1	5		1			3
	Κροατία	72			8	10		7	6	5		5				1							3	1		6		4		1			7		8
	Δανία	56				3					3			3		4					5	12			10		2		6		2	5		1
	Σερβία και Μαυροβούνιο	263	1	4	12	12	7	10	12		10	12	10		8	10	8	10	12	6	8		1	4	7	10	4	12	10	10	10	12	12	7	12
	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	133		10	10		3		8	7		7	12				4		10	7						5		8	12			10	10	10
	Ολλανδία	146	7		3	2	12	5	4	1	5	2	8	8	5	3	3	6	4	12	7	5	5	2	8	3	7		2	6	3		2	2	4

12 βαθμοί

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον ημιτελικό:

N.	Συμμετέχων	Χώρα που ψηφίζει
9	Σερβία και Μαυροβούνιο	Αυστρία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Γερμανία, Ολλανδία, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία
7	Ελλάδα	Αλβανία, Κύπρος, Ισραήλ, Μάλτα, Ρουμανία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο
4	Ουκρανία	Λευκορωσία, Εσθονία, Λιθουανία, Πορτογαλία
2
	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Δανία, Νορβηγία
	Κύπρος	Ελλάδα, Μονακό
	Εσθονία	Φινλανδία, Λετονία
	Ολλανδία	Βέλγιο, Ιρλανδία
1
	Αλβανία	ΠΓΔΜ
	Ανδόρρα	Ισπανία
	Δανία	Ισλανδία
	Βόρεια Μακεδονία	Σερβία και Μαυροβούνιο
	Πορτογαλία	Ανδόρρα

Τελικός

Αναλυτικά αποτελέσματα του τελικού[14][15]
Διαδικασία ψηφοφορίας:   100% τηλεψηφοφορία		Συνολικά	Ανδόρρα	Αλβανία	Αυστρία	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Βέλγιο	Λευκορωσία	Ελβετία	Σερβία και Μαυροβούνιο	Κύπρος	Γερμανία	Δανία	Εσθονία	Ισπανία	Φινλανδία	Γαλλία	Ηνωμένο Βασίλειο	Ελλάδα	Κροατία	Ιρλανδία	Ισραήλ	Ισλανδία	Λιθουανία	Λετονία	Μονακό	ΠΓΔΜ	Μάλτα	Ολλανδία	Νορβηγία	Πολωνία	Πορτογαλία	Ρουμανία	Ρωσία	Σουηδία	Σλοβενία	Τουρκία	Ουκρανία
Διαγωνιζόμενοι	Ισπανία	87	12				7	2	6		7	2					8		3			8	1			3	1	3	4		1	12	5				2
	Αυστρία	9															4		5
	Νορβηγία	3																																	3
	Γαλλία	40	7	1			10								4											12						2		4
	Σερβία και Μαυροβούνιο	263	2	7	12	12	3	7	12		10	10	7	1	6	10	10	3	8	12	3	7	7	2	5	1	10	6	10	6	5	7	8	10	12	12	8	12
	Μάλτα	50	6	3		1							1	6				2	1	2	6	4		4	6		3				3	1						1
	Ολλανδία	11					6							3														2
	Γερμανία	93		2	10	3			10					2	12		7	4		1	4			1		7			3	1	6	8	4			3	5
	Αλβανία	106			5	4	1		7	8		5	4			3	1	1	10	6	2		4		1		12	10	1	3			1		7	4	6
	Ουκρανία	280	10	5	4	6	5	10		10	8	6	5	12	8	8	2	5	7	8	7	12	12	12	12	6	8	8	7	7	12	10	6	12	10	8	12
	Κροατία	50			3	10		5	3	5		1				1											5							5		5		7
	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	91		10	7				5	6			8							10						4	4		2	10					8	10	7
	Βέλγιο	7	1								1																		5
	Ρωσία	67						12		1	6			8		4			2			6		8	10													10
	ΠΓΔΜ	47		6		8			1	12										5								1								7	4	3
	Ελλάδα	252	8	12	2	5	8	6	4	7	12	7	3	5	7	6	6	12		7	5	10	6	10	7	10	7	12	6	2	7	6	12	7	4	6	10	8
	Ισλανδία	16											2			2										5				5				2
	Ιρλανδία	7																7
	Πολωνία	27									2	4			1				4				3	7											1			5
	Ηνωμένο Βασίλειο	29						1						4							8		2		3			4			2		2	1	2
	Κύπρος	170	4		6		4	8	2	3		8	6	7	3	7	5	10	12	4	10	3	10	5	4	2		7	8	4	4	3	3	6	6	1	1	4
	Τουρκία	195	3	8	8	7	12	3	8	2	4	12	10		2	5	12	6	6	3	1	2	5	3	2	8	6		12	8	8		10	8	5			6
	Ρουμανία	18									3				10							1										4
	Σουηδία	170	5	4	1	2	2	4		4	5	3	12	10	5	12	3	8			12	5	8	6	8		2	5		12	10	5	7	3		2	3	2

12 βαθμοί

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:

N.	Συμμετέχων	Χώρα που ψηφίζει
8	Ουκρανία	Εσθονία, Ισραήλ, Ισλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρωσία, Τουρκία
7	Σερβία και Μαυροβούνιο	Αυστρία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σουηδία, Ελβετία, Σλοβενία, Ουκρανία
5	Ελλάδα	Αλβανία, Κύπρος, Μάλτα, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο
4	Σουηδία	Δανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Νορβηγία
	Τουρκία	Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία
2	Ισπανία	Ανδόρρα, Πορτογαλία
1	Αλβανία	ΠΓΔΜ
	Κύπρος	Ελλάδα
	Γαλλία	Μονακό
	Γερμανία	Ισπανία
	Βόρεια Μακεδονία	Σερβία και Μαυροβούνιο
	Ρωσία	Λευκορωσία

Σειρά ψηφοφορίας και εκπρόσωποι βαθμών

Κάθε χώρα όρισε έναν εκπρόσωπο προκειμένου να ανακοινώσει τη βαθμολογία για κάθε διαγωνιζόμενη χώρα.^[16] Η σειρά ψηφοφορίας στον διαγωνισμό του 2004 καθορίστηκε αλφαβητικά από τον διγράμματο κωδικό ISO κάθε χώρας.

1. Ανδόρρα – Πάτι Μολνέ
2. Αλβανία – Ζάνι Τσίκο
3. Αυστρία – Ντόντο Ρόστσιτς
4. Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Μίγια Μάρτινα
5. Βέλγιο – Μαρτίνε Πρένεν
6. Λευκορωσία – Ντένις Κουριάν
7. Ελβετία – Εμέλ Αϊκανάτ
8. Σερβία και Μαυροβούνιο – Νατάσα Μιλίκοβιτς
9. Κύπρος – Λούκας Χαμάτσος
10. Γερμανία – Τόμας Άντερς
11. Δανία – Καμίλα Ότεσεν
12. Εσθονία – Μαρία-Λις Ίλους
13. Ισπανία – Άνε Ιγαρτιμπούρου
14. Φινλανδία – Άννα Στένλουντ
15. Γαλλία – Άλεξ Τέιλορ
16. Ηνωμένο Βασίλειο – Λορέιν Κέλι
17. Ελλάδα – Αλέξης Κωστάλας
18. Κροατία – Μπάρμπαρα Κολάρ
19. Ιρλανδία – Τζόνι Λόγκαν
20. Ισραήλ – Μεράβ Μίλερ
21. Ισλανδία – Σιγρούν Οσκ Κριστιανσδότιρ
22. Λιθουανία – Ρολάντας Βιλκόντσιους
23. Λετονία – Λάουρις Ρέινικς
24. Μονακό – Αν Αλεγκρινί
25. Μάλτα – Κλερ Έτζιους
26. Βόρεια Μακεδονία – Καρολίνα Πετκόφσκα
27. Ολλανδία – Έστερ Χαρτ
28. Νορβηγία – Ίνγκφιλντ Χέλιεσεν
29. Πολωνία – Ματσιέι Ορλός
30. Πορτογαλία – Ιζαμπέλ Αντζελίνο
31. Ρουμανία – Άντρια Μαρίν
32. Ρωσία – Γιάνα Τσουρίκοβα
33. Σουηδία – Γιόβαν Ράντομιρ
34. Σλοβενία – Πέτερ Πόλες
35. Τουρκία – Μελτέμ Ερσάν Γιαζγκάν
36. Ουκρανία – Παύλο Σίλκο

Περιστατικά

Λίγο πριν την έναρξη της σλοβενικής συμμετοχής, ο τουρκικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έλαβε κατά λάθος ένα διαφημιστικό διάλειμμα το οποίο σήμαινε ότι το σλοβένικο τραγούδι δεν ακούστηκε από Τούρκους θεατές και κατά συνέπεια η Τουρκία δεν έδωσε ψήφο για το τραγούδι.^[1] Υπήρχαν τεχνικά προβλήματα όταν σε ένα σύντομο διάλειμμα στα μέσα του τραγουδιού (που χρησιμοποιήθηκαν για το διαφημιστικό διάλειμμα), οι οικοδεσπότες προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με διάφορα μέρη στην Ευρώπη. Προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τη Γερμανία, την Ισπανία και την Τουρκία, αλλά τελικά μπόρεσαν να λάβουν απάντηση από τη Γερμανία. Κατά την εισαγωγή της ρουμανικής κάρτας, οι πληροφορίες για τη ρουμανική είσοδο εμφανίστηκαν στην οθόνη, αλλά γρήγορα απομακρύνθηκαν. Ένας μικρό πρόβλημα εμφανίστηκε όταν, στο δρόμο της για να παρουσιάσει το νικητή και να δώσει το τρόπαιο, το παπούτσι της Σερτάμπ Ερενέρ κόλλησε σε μια σχάρα ομιλητή από την πλευρά της σκηνής και έπρεπε να απελευθερωθεί. Ωστόσο, αυτό δεν καθυστέρησε τις διαδικασίες, και εκτός από τα παραπάνω η εκπομπή έτρεξε ομαλά.

Μια ώρα μετά την εκπομπή του ημιτελικού, η EBU ανακάλυψε ότι υπήρξαν προβλήματα με την καταμέτρηση των ψήφων στο Μονακό και την Κροατία. Η Digame, θυγατρική της Deutsche Telekom, η οποία ήταν υπεύθυνη για την επεξεργασία όλων των ψήφων (από το 2004), ανέφερε ότι αντιμετώπισαν προβλήματα με το λογισμικό υπολογισμού τους και ότι υπήρξε πρόβλημα με την ψηφοφορία κειμένου στην Κροατία. Όταν μετρήθηκαν οι ψηφοφορίες, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η Κροατία είχε κερδίσει 4 πόντους, πράγμα που αντιβαίνει στους κανόνες της Eurovision. Αργότερα, μια επίσημη δήλωση της EBU αναφέρει ότι υπήρξαν τεχνικά προβλήματα στην πλευρά του κροατικού παρόχου κινητής τηλεφωνίας, ο οποίος παραμελήθηκε να διαγράψει τις ψευδείς ψήφους από τα αποτελέσματα. Συνεπώς, μερικές ψήφοι δεν καταμετρήθηκαν στα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν στο τέλος της εκπομπής του ημιτελικού. Όταν τα αποτελέσματα διορθώθηκαν για να συμπεριλάβουν αυτές τις πρόσθετες ψήφους, διαπιστώθηκε ότι δεν επηρέασαν ποιες χώρες είχαν επιλεγεί για τον τελικό.^[1]

Η χρονιά αυτή ήταν επίσης αξιοσημείωτη καθώς ήταν ο πρώτος χρόνος που η Τουρκία ψήφισε υπέρ της Κύπρου και για δεύτερη συνεχή χρονιά η Κύπρος ψήφισε την Τουρκία. Παρ 'όλα αυτά, σε μια κίνηση που εξόργισε κάποιους Κυπρίους, όταν η χώρα παρουσίασε τις ψήφους της, δεν παρουσιάστηκε κανένας χάρτης του νησιού (όλοι οι άλλοι παρουσιαστές προηγήθηκαν με τη χώρα τους να επισημαίνεται σε χάρτη). Αυτό οφείλεται στην αναγνώριση της Τουρκίας από το βόρειο μισό του νησιού ως ανεξάρτητης δημοκρατίας (που δεν αναγνωρίζεται από κανένα άλλο κράτος). Είναι πιθανόν η Τουρκία να απομακρυνθεί από την εμφάνιση του χάρτη, διότι θα είχε επισημάνει μόνο το νότιο τμήμα του νησιού, και έτσι εξόργισε τη διεθνή κοινότητα.^[1]

Άλλα βραβεία

Βραβεία AP

Κατηγορία	Χώρα	Τραγούδι	Ερμηνευτής/ές	Τελικό αποτέλεσμα	Βαθμοί
Βραβείο Καλλιτέχνη	Βόρεια Μακεδονία	"Life"	Τόσε Πρόεσκι	14η	47
Βραβείο Συνθέτη	Ηνωμένο Βασίλειο	"Hold Onto Our Love"	Τζέιμς Φοξ	16η	29
Βραβείο Ερμηνείας	Ουκρανία	"Wild Dances"	Ρουσλάνα	1η	280
Βραβείο Τραγουδιού	Πορτογαλία ! Πορτογαλία	"Foi Magia"	Σοφία Βιτόρια	15η (στον ημιτελικό)	38 (στον ημιτελικό)

Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν

Τα εν λόγω βραβεία απονεμήθηκαν για άλλη μία χρονιά και φέρουν το όνομα του εμπνευστή του διαγωνισμού, Μαρσέλ Μπεζανσόν.^[17] Υποδιαιρούνται σε 3 κατηγορίες: Βραβείο Τύπου, Καλλιτέχνη και Συνθέτη.^[18]

Κατηγορία	Χώρα	Τραγούδι	Ερμηνευτής/ές	Συνθέτης/ες	Τελικό αποτέλεσμα	Βαθμοί
Βραβείο Καλλιτέχνη (ψηφίζεται από τους προηγούμενους νικητές του διαγωνισμού)	Ουκρανία ! Ουκρανία	"Wild Dances"	Ruslana	Oleksandr Ksenofontov Ruslana Lyzhychko	1η	280
Βραβείο Συνθέτη	Κύπρος ! Κύπρος	"Stronger Every Minute"	Λίζα Αντρέας	Μάικ Κονάρις (m & l)	5η	170
Βραβείο Τύπου	Σερβία και Μαυροβούνιο ! Σερβία και Μαυροβούνιο	"Lane moje" (Лане моје)	Ζέλικο Ζοκσίμοβιτς	Ζέλικο Ζοκσίμοβιτς	2η	263

Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ

Το βραβείο Barbara Dex απονεμήθηκε από την ιστοσελίδα των φίλων του διαγωνισμού "House of Eurovision" και είναι ένα χιουμοριστικό βραβείο που δίνεται στο χειρότερο ντυμένο καλλιτέχνη κάθε χρόνο στο διαγωνισμό. Πήρε το όνομά του από το βελγικό καλλιτέχνη, Μπάρμπαρα Ντεξ, η οποία ήρθε τελευταία στο διαγωνισμό του 1993, που φόρεσε το φόρεμα που σχεδίασε η ίδια.^[19] Το 2004 το βραβείο κέρδισε η Σάντα Λάντοσι, συμμετοχή της Ρουμανίας, με το τραγούδι "I Admit".

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

Σχολιαστές

Ο ημιτελικός δεν μεταδόθηκε στη Γαλλία, στην Πολωνία και στη Ρωσία.

• Αλβανία ! Αλβανία - Λέον Μένκσι (TVSH)
• Ανδόρρα ! Ανδόρρα - Μέρι Πικάρτ & Ζοζέπ Γιουίς Τραμπάλ (RTVA)
• Αυστρία ! Αυστρία - Άντι Κνολ (ORF2), Μάρτιν Μπλούμεναου (Τελικός - Hitradio Ö3)
• Λευκορωσία ! Λευκορωσία - Άλες Κρουγκλιάκοβ (Belarus 1)
• Βέλγιο ! Βέλγιο - Ολλανδικά: Αντρέ Φερμόιλεν και Μπαρτ Πίτερς (VRT TV1),^[20] Ζιλιέν Πουτ και Μισέλ Φογιέ (Τελικός - VRT Radio 2), Γαλλικά: Ζαν-Πιερ Οτιέ (La Une),^[21] Πατρίκ Ντιαμέλ και Σερζ Οτιέ (Τελικός - La Première)
• Βοσνία και Ερζεγοβίνη ! Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Ντέγιαν Κούκριτς (BHTV1)
• Κροατία ! Κροατία - Αλεξάνταρ "Aco" Κοσταντίνοφ^[22]
• Κύπρος - Εύη Παπαμιχαήλ (ΡΙΚ 1)^[23]
• Δανία ! Δανία - Γιούργκεν ντε Μίλιους (DR1)^[24]
• Εσθονία ! Εσθονία - Μάρκο Ράικοπ (ETV)^[25] και Βέλο Ραντ (Raadio 2)
• Φινλανδία ! Φινλανδία - Φινλανδικά: Μάρκους Κάγιο και Άσκο Μουρτομάκι (YLE TV2),^[26] Σουηδικά: Τόμας Λούντιν (YLE FST), Σάνα Κόγιο & Γιόρμα Χιτεμάκι (YLE Radio Suomi)^[27]
• Γαλλία ! Γαλλία - Λοράν Ρουκιέ και Έλσα Φαγιέρ (Τελικός - France 3),^[21] Ζαν-Λικ Ντελαρί (Τελικός - France Bleu)
• Γερμανία ! Γερμανία - Πέτερ Ούρμπαν (Όλος ο διαγωνισμός - Das Erste),^[28] Τόμας Μορ (Deutschlandfunk/NDR 2)^[29]
• Ελλάδα ! Ελλάδα - Δάφνη Μπόκοτα (ΝΕΤ)^[30]
• Ισλανδία ! Ισλανδία - Γκίσλι Μάρτεϊν Μπάλντουρσον (Sjónvarpið)^[31]
• Δημοκρατία της Ιρλανδίας ! Δημοκρατία της Ιρλανδίας - Μάρτι Γουέλαν (Όλος ο διαγωνισμός - RTÉ One),^[32] Μπρένταν Μπάλφι (Τελικός - RTÉ Radio 1)
• Ισραήλ ! Ισραήλ - Χωρίς σχολιαστή
• Λετονία ! Λετονία - Κάρλις Στράιπς
• Λιθουανία ! Λιθουανία - Νταρίους Ουζκουράιτις
•  Βόρεια Μακεδονία - Μιλάνκα Ράσιτς
• Μάλτα ! Μάλτα - Έιλιν Μόντεσιν^[33]
•  Μεξικό - Αντρέα Λεγαρέτα και Εουχένιο Ντέρμπες (Canal de las Estrellas)
• Μονακό ! Μονακό - Μπερνάρ Μοντιέλ & Ζενί Γκοντουλά (TMC Monte Carlo)
• Ολλανδία ! Ολλανδία - Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ και Κόρναντ Μάας (Nederland 2),^[34] Χάιλκο Σπαν και Ρον Στέλτι (Radio 3)
• Νορβηγία ! Νορβηγία - Γιοστάιν Πέντερσεν (NRK1)^[35]
• Πολωνία ! Πολωνία - Αρτούρ Ορζέχ (TVP1)^[36]
• Πορτογαλία ! Πορτογαλία - Ελάντιο Κλίμακο (RTP1)^[37]
• Ρουμανία ! Ρουμανία - Άντρια Ντεμιρτζιάν (TVR1)
• Ρωσία ! Ρωσία - Γιούρι Ακσιούτα και Ελένα Μπατίνοβα (Channel One)
• Σερβία και Μαυροβούνιο ! Σερβία και Μαυροβούνιο - Ντούσκα Βούτσινιτς-Λούτσιτς (RTS1), Ντράζεν Μπάουκοβιτς & Ταμάρα Ιβάνκοβιτς (TVCG2))
• Σλοβενία ! Σλοβενία - Andrea F
• Ισπανία ! Ισπανία - Μπεατρίθ Πέκερ (ημιτελικός TVE2, τελικός TVE1)^[38]
• Σουηδία ! Σουηδία - Πέκα Χάινο (SVT1),^[39] Καρολίνα Νορέν (SR P3)^[40]
• Ελβετία ! Ελβετία - Γερμανικά: Μάρκο Φρίτσε (SF1),^[41] Γαλλικά: Ζαν-Μαρκ Ρισάρ και Αλέν Μορισόντ (TSR1), Ιταλικά: Ντανιέλα Τάμι και Κλαούντιο Λατσαρίνο (TSI 1)
• Τουρκία ! Τουρκία - [Μπουλέντ Οζβερέν και Ντιντέμ Τολουνάι (TRT 1),^[42] Ουμίτ Τουντσάγ, Οσμάν Ερκάν και Γκιουλσάχ Μπαντά (Τελικός - TRT Radyo 3)
• Ουκρανία ! Ουκρανία - Ροντιόν Πριντσέβσκι (First National TV Channel),^[43]
• Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο - Πάντι Ο' Κόνελ (ημιτελικός - BBC Three), Τέρι Γουόγκαν (Τελικός - BBC One), Κεν Μπρους (Τελικός - BBC Radio 2)

Επίσημο μουσικό άλμπουμ

Eurovision Song Contest: Istanbul 2004
άλμπουμ συλλογής από Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Κυκλοφορία	26 Απριλίου 2004
Ηχογράφηση	2003-2004
Μουσικό είδος	Pop
Διάρκεια	54:03 (CD 1) 54:18 (CD 2)
Γλώσσα	πολλές
Δισκογραφική	EMI / CMC
Δισκογραφικό χρονολόγιο (Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)
Eurovision Song Contest: Riga 2003 Eurovision Song Contest: Istanbul 2004 Eurovision Song Contest: Kyiv 2005
Δισκογραφικό χρονολόγιο ()
2003 2004 2005

Το Eurovision Song Contest: Istanbul 2004 ήταν το επίσημο άλμπουμ του διαγωνισμού του 2004, το οποίο συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την EMI και την CMC στις 26 Απριλίου 2004. Το άλμπουμ περιελάμβανε και τα 36 τραγούδια που εισήλθαν στο διαγωνισμό του 2004, περιλαμβάνοντας τους ημι-φιναλίστ που απέτυχαν να προκριθούν στον τελικό.^[44]

Τσαρτ

Τσαρτ (2004)	Θέση στα τσαρτ
German Compilation Albums (Offizielle Top 100)	3[45]

Παραπομπές

1. Bakker, Sietse (25 Δεκεμβρίου 2009). «The end of a decade: Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2009. 
2. «Eurovision TRT: Eurovision Song Contest 2004 at the Mydonose Showland». ESCToday.com. 24 Σεπτεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2021. 
3. «Mydonose Showland artık yok» (στα tr). CNN Türk. 2009-07-31. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-31. https://web.archive.org/web/20140131055744/http://www4.cnnturk.com/2009/turkiye/07/31/mydonose.showland.artik.yok/537373.0. Ανακτήθηκε στις 2014-02-08. 
4. derin, Deniz (2009-04-07). «İstanbul Gösteri Merkezi bir anda yanıp kül oldu» (στα tr). Sabah. http://arsiv.sabah.com.tr/2009/04/07/haber,4785601C3DB146FCBFBDF9382C52A6FD.html. Ανακτήθηκε στις 2014-02-08. 
5. «Abdi İpekçi yıkılıyor!». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2018. 
6. «- "Abdi İpekçi Spor Salonu" Efsanesi, Yeni Bir Boyut Kazanıyor». 19 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2018. 
7. «Eurovision Istanbul for sure!». ESCToday.com. 27 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2021. 
8. «Eurovision Only choice for Eurovision 2004: İstanbul». ESCToday.com. 28 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2021. 
9. Bakker, Sietse (15 Οκτωβρίου 2003). «38 countries participate in Eurovision 2004». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
10. «Semi-Final of Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
11. «Grand Final of Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
12. «Results of the Semi-Final of Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
13. «Eurovision Song Contest 2004 Final – Scoreboard». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
14. «Results of the Grand Final of Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
15. «Eurovision Song Contest 2004 Final – Scoreboard». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021. 
16. «And here are the votes from... the spokespersons». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2007. 
17. «Marcel Bezençon Award - an introduction». Poplight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2009. 
18. «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2012 | News | Eurovision Song Contest - Baku 2012». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
19. van Thillo, Edwin. «Barbara Dex Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014. 
20. «Bart Peeters co-commentator op songfestival : showbizz». Mijnnieuws.skynetblogs.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
21. Christian Masson. «2004 - Istanbul». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
22. «• Pogledaj temu - Prijedlog - Eurosong večer(i) na HRT-u!». Forum.hrt.hr. 27 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
23. Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
24. «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
25. «Also, escestonia.com closes Estonia: Sahlene to be ETV's spokeperson». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2011. 
26. «YLE sends Markus Kajo to Istanbul». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2006. 
27. Julkaistu To, 29/04/2010 - 10:19 (29 Απριλίου 2010). «YLE Radio Suomen kommentaattorit | Euroviisut | yle.fi | Arkistoitu». yle.fi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
28. «Dr. Peter Urban kommentiert - Düsseldorf 2011». Duesseldorf2011.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
29. «Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten». Eurovision.de. 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2012. 
30. «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987-2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
31. «Fréttablaðið, 15.05.2004». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
32. «RTE so lonely after loss of Gerry - Marty». 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2010. He has been providing commentary for Irish viewers since 2000 and maintains great enthusiasm for the much lampooned contest. 
33. «MALTA: Valerie Vella chosen as commentator». 5 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. 
34. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
35. «Alt du trenger å vite om MGP - Melodi Grand Prix - Melodi Grand Prix - NRK». Nrk.no. 27 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
36. «Pliki użytkownika Eurowizja». Chomikuj.pl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
37. «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | ο forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
38. «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
39. «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
40. «Swedes stay at home with Eurovision fever». The Local. 16 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. 
41. «Marco Fritsche kommentiert "Eurovision Song Contest"». persoenlich.com. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2016. 
42. «2004 semifinal Meltem Cumbul and Korhan Abay». YouTube. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012. 
43. «Запитання "Телекритики": - Що, на вашу думку, потрібно для того, щоб українське ТБ на належному рівні організувало трансляцію "Євробачення-2005"?». Telekritika.ua. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2013. 
44. Sietse Bakker (31 Μαρτίου 2004). «2004 album to be released as double cd». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014. 
45. «Eurovision Song Contest 2004». Offiziellecharts.de. GfK Entertainment Charts. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004

• Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)