Δρακοντίδες

Δρακοντίδες (DRA)
Μετέωρο των Δρακοντίδων
Μητρικό σώμα21P/Τζιακομπίνι-Ζίνερ[1]
Ακτινοβόλο σημείο
ΑστερισμόςΔράκων
Ορθή αναφορά17.467h[1]
Απόκλιση+54°[1]
Ιδιότητες
Συμβαίνει στις6-10 Οκτωβρίου
Ημέρα κορύφωσης8 Οκτωβρίου
Ταχύτητα20[2] km/s
Ζενιθιακός Ωριαίος ΡυθμόςΚυμαινόμενος
Δείτε επίσης: Βροχές διαττόντων

Οι Δρακοντίδες είναι μία βροχή μετεώρων, η οποία είναι ορατή το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου. Το ακτινοβόλο σημείο των συγκεκριμένων διαττόντων φαίνεται να είναι η κεφαλή του αστερισμού Δράκοντα, από όπου έχουν πάρει και το όνομά τους. Αντίθετα με άλλες βροχές διαττόντων, οι Δρακοντίδες είναι πιο πιθανό να γίνουν ορατοί νωρίς το βράδυ και όχι τα χαράματα. Τα συγκεκριμένα πεφταστέρια είναι γνωστά από το παρελθόν ότι κινούνται με πολύ αργή ταχύτητα (μόλις 18 χλμ./δευτερόλεπτο, δηλαδή το ένα τρίτο περίπου της ταχύτητας των Περσειδών). Δημιουργούνται από τον κομήτη 21P/Τζιακομπίνι-Ζίνερ.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο παρελθόν οι Δρακοντίδες έχουν γίνει διάσημοι για τη δεύτερη και τρίτη εντονότερη βροχή τού 20ου αιώνα, με περίπου 10.000 διάττοντες την ώρα, το 1933[3] και το 1946, αν και υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την ορθότητα αυτών των αναφορών.[4] Μικρότερα ξεσπάσματα της τάξεως των εκατοντάδων διαττόντων την ώρα παρατηρήθηκαν το 1952, 1985 και 1998.[5] Το 2005 παρακολουθήθηκε άλλο ένα ξέσπασμα, αλλά επειδή τα σωματίδια που το αποτελούσαν ήταν πολύ μικρά σε μέγεθος, περίπου 10 με 100 μm ήταν καλύτερα ορατό στα ραδιοκύματα.[6]

Η βροχή του 2012, με λήψη διάρκειας μίας ώρας και 12 λεπτών.

Το 2011 υπολογίστηκε ότι η Γη θα περάσει από μια περιοχή της τροχιάς του κομήτη με πολλή ύλη, αυξάνοντας τις πιθανότητες για μια εντυπωσιακή βροχή. Η ύλη προερχόταν από τα περάσματα του κομήτη το 1900 και το 1907, όπως και στις βροχές του 1933 και 1946, και από περάσματα του κομήτη πριν το 1900 (όταν και έγινε η πρώτη παρατήρηση του κομήτη). Έτσι είναι δυνατό να ελεγχθεί η αξιοπιστία των παρατηρήσεων του 1933 και 1946, αλλά και να δώσει στοιχεία για την τροχιά του κομήτη πριν το 1900.[6] Για την παρατήρησή της βροχής οργανώθηκε η πρώτη αποκλειστικά ευρωπαϊκή (προηγούμενες έχουν γίνει από την NASA), αεροπορική αποστολή με δύο αεροπλάνα (γαλλικό SAFIRE και γερμανικό FALCON) τα οποία πετώντας παράλληλα πάνω από την Σκανδιναβία, θα ήταν εγγυημένα πάνω από τα σύννεφα και στην καλύτερη δυνατή θέση σε σχέση με το ακτινοβόλο σημείο.[4] Τελικά τα μετέωρα έφτασαν τα 600 την ώρα και ήταν καλύτερα ορατά από την Ευρώπη.[7] Αν και η βροχή ήταν έντονη, οι διάττοντες ήταν αχνοί λόγω και του παρεμβαλλομένου σεληνόφωτος που ήταν αυξημένο.[8] Ανάμεσα στα μετέωρα ήταν και μια βολίδα που παρατηρήθηκε πάνω από την Ανδαλουσία, η οποία έφτασε σε φαινόμενο μέγεθος -10,5. Υπολογίστηκε ότι προήλθε από την καύση στην ατμόσφαιρα ενός μετεωροειδούς αρχικής μάζας περίπου 5,5 κιλών. Το μετέωρο άρχισε να καίγεται στα 105 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια μέχρι να φτάσει στα 77, όταν και είχε καεί πλήρως. Φασματική ανάλυση του μετεωροειδούς έδειξε ότι αποτελείται από χονδρίτη.[9]

Αντίθετα με τις προβλέψεις,[7] και η βροχή του 2012 ήταν εντυπωσιακή. Τα ραντάρ κατέγραψαν μέχρι 1.000 μετέωρα την ώρα. Αυτή η αύξηση μπορεί να προκλήθηκε από σωματίδια σκόνης που είχαν παραμείνει στη τροχιά από το τελευταίο πέρασμα του μητρικού κομήτη το 1959.[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Kronk, Gary W. «Draconids ("Giacobinids")». Meteor Showers Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2017. 
  2. ↑ Żołądek, P.; Wiśniewski, M.; Olech, A.; Krasnowski, M.; Kwinta, M.; Fietkiewicz, K.; Złoczewski, K.; Mularczyk, K. και άλλοι. (October 2009), «The 2004 Perseid meteor shower – Polish Fireball Network double station preliminary results», Journal of the International Meteor Organization 37 (5): 161–163 
  3. ↑ John McFarland and Mark Bailey (7 Οκτωβρίου 2011). «Account of the 1933 Draconids meteor storm». International Meteor Organization (IMO). Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2011. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Δρακοντίδες 2011». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2011. 
  5. ↑ «Κορυφώνεται το Σάββατο η «βροχή» των Δρακοντιδών». Καθημερινή. 2011-10-04. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-16. https://web.archive.org/web/20121116132555/http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/10/2011_409300. Ανακτήθηκε στις 2013-05-26. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Jérémie Vaubaillon, Junichi Watanabe Mikiya Sato, Shun Horii και Pavel Koten (30 Μαΐου 2011). «The coming 2011 Draconids meteor shower» (PDF). WGN, the Journal of the IMO 39:3 (2011). seti.org. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2013. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  7. ↑ 7,0 7,1 Tariq Malik (7 Οκτωβρίου 2012). «Unpredictable Draconid Meteor Shower Peaks Tonight». Space.com. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  8. ↑ Josep M. Trigo-Rodríguez, José M. Madiedo, I. P. Williams, Joan Dergham, Jordi Cortés, Alberto J. Castro-Tirado, José L. Ortiz, Jaime Zamorano, Francisco Ocaña, Jaime Izquierdo, Alejandro Sánchez de Miguel, Jacinto Alonso-Azcárate, Diego Rodríguez, Mar Tapia, Pep Pujols, Juan Lacruz, Francesc Pruneda, Armand Oliva, Juan Pastor Erades, Antonio Francisco Marín (29 Απριλίου 2013). «The 2011 October Draconids outburst. I. Orbital elements, meteoroid fluxes and 21P/Giacobini-Zinner delivered mass to Earth».
    arXiv:1304.7635
     [astro-ph]
    .     

  9. ↑ J.M. Madiedo, J.M. Trigo-Rodriguez, N. Konovalova, I.P. Williams, A.J. Castro-Tirado, J.L. Ortiz, J. Cabrera-Caño (29 Απριλίου 2013). «The 2011 October Draconids Outburst. II. Meteoroid Chemical Abundances from Fireball Spectroscopy».
    arXiv:1304.7650
    .     

  10. ↑ Geert Barentsen (8 Οκτωβρίου 2012). «Draconids show outburst (again!)». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2012.