Δυσγραφία

Ως δυσγραφία ορίζεται η διαταραχή στη διατύπωση, συνοχή του γραπτού λόγου αλλά και η δυσκολία στην αποτύπωση χαρακτήρων, γραμμάτων και αριθμών.[1] Η δυσγραφία αποτελεί μία ειδική μαθησιακή δυσκολία καθώς συνδέεται με μειωμένη απόδοση γραπτού λόγου, ορθογραφία και αλληλουχία των δακτύλων (η κίνηση των μυών που απαιτείται για τη γραφή).[2] Συχνά συνδέεται με άλλες μαθησιακές δυσκολίες όπως διαταραχή ομιλίας, ΔΕΠΥ (ADHD) και Αναπτυξιακές διαταραχές.[3] Τα άτομα με δυσγραφία συχνά αντιμετωπίζουν ασυνήθιστη δυσκολία στο γράψιμο, προκαλώντας κόπωση.

Τα άτομα με δυσγραφία μπορεί συχνά να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην καθημερινότητά τους όπως το δέσιμο παπουτσιών, το κούμπωμα κουμπιών στα ρούχα, στην ενασχόλησή τους με συγκεκριμένα μουσικά όργανα. Ωστόσο, η δυσγραφία δεν επηρεάζει όλες τις λεπτές κινητικές δεξιότητες. Τείνουν, επίσης, στο να αποτυγχάνουν να διατηρήσουν το μέγεθος και το σχήμα των γραμμάτων που παράγουν εάν δεν μπορούν να δουν τι γράφουν.

Θεραπεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θεραπεία για τη δυσγραφία ποικίλλει και μπορεί να περιλαμβάνει θεραπεία για κινητικές διαταραχές που βοηθούν στον έλεγχο των κινήσεων γραφής. Ίσως χρειαστεί να λάβουν βοήθεια οι δυσγραφικοί μαθητές να ξεπεράσουν την αποφυγή της γραφής και να αποδεχθούν τον σκοπό και την αναγκαιότητα της γραφής.[4] Η χρήση της εργοθεραπείας μπορεί να είναι αποτελεσματική στο σχολικό περιβάλλον και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για τη δυσγραφία, ώστε να βοηθήσουν στη μεταφορά των παρεμβάσεων του εργοθεραπευτή. Οι θεραπείες μπορεί να αντιμετωπίζουν διαταραχές της μνήμης ή άλλα νευρολογικά προβλήματα. Ορισμένοι γιατροί συνιστούν στα άτομα με δυσγραφία να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές για να αποφύγουν τα προβλήματα του χειρόγραφου. Η δυσγραφία μπορεί μερικές φορές να ξεπεραστεί εν μέρει με την κατάλληλη και συνειδητή προσπάθεια και εκπαίδευση.[5] Η Διεθνής Ένωση Δυσλεξίας προτείνει τη χρήση της κινητικής μνήμης μέσω της πρώιμης εκπαίδευσης, βάζοντας το παιδί να μάθει να γράφει γράμματα και αργότερα να εξασκείται στο γράψιμο με κλειστά ή κλειστά μάτια για να ενισχύσει την αίσθηση των γραμμάτων που γράφονται. Προτείνουν επίσης τη διδασκαλία της καλλιγραφικής γραφής στους μαθητές, καθώς έχει λιγότερα αναστρέψιμα γράμματα και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των προβλημάτων διαστήματος, τουλάχιστον μέσα στις λέξεις, επειδή τα καλλιγραφικά γράμματα είναι γενικά συνδεδεμένα μέσα σε μια λέξη.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Chivers M (1991). «Definition of Dysgraphia (Handwriting Difficulty)». Dyslexia A2Z. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2011. 
  2. ↑ Berninger VW, Wolf BJ (2009). Teaching Students with Dyslexia and Dysgraphia: Lessons from Teaching and ScienceΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Baltimore, Maryland: Paul H. Brooks Publishing Co. ISBN 978-1-55766-934-6. 
  3. ↑ «Dyslexia, dysgraphia, procedural learning and the cerebellum». Cortex; A Journal Devoted to the Study of the Nervous System and Behavior 47 (1): 117–27. January 2011. doi:10.1016/j.cortex.2009.08.016. PMID 19818437. 
  4. ↑ Richards RG (1998). The Writing Dilemma: Understanding Dysgraphia (στα Αγγλικά). Richards Educational Therapy (RET) Center Press, 190 E. ISBN 978-0-9661353-1-2. 
  5. ↑ Berninger VW, Wolf BJ (2009). Teaching Students with Dyslexia and Dysgraphia: Lessons from Teaching and ScienceΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Baltimore, Maryland: Paul H. Brooks Publishing Co. ISBN 978-1-55766-934-6.