Οι εδαφικές αμφισβητήσεις της Ινδίας και του Νεπάλ περιλαμβάνουν μερικές περιοχές: το Καλαπάνι, όπου το Νεπάλ ισχυρίζεται ότι το ποτάμι δυτικά του Καλαπάνι είναι ο κύριος ποταμός Κάλι, ως εκ τούτου ανήκει στο Νεπάλ.[1][2] Αλλά και η Ινδία, επιμένει ότι το ποτάμι ανατολικά του Καλαπάνι είναι το κύριο ποτάμι Κάλι. Τα ποτάμια σύνορα της Νεπαλικής ζώνης του Μαχακάλι και το Ινδικό κρατίδιο του Ουταράχαντ. Η συνθήκη Σουγκαούλι που υπογράφηκε από το Νεπάλ και την Βρετανική Ινδία στις 4 Μαρτίου 1816[3] εντοπίζει το ποταμό Καλί ως το σύνορο το δυτικό σύνορο του Νεπάλ με την Ινδία. Μετέπειτα χάρτες που συντάχθηκαν από τους Βρετανούς επιθεωρητές έδειχναν την πηγή του ορίου του ποταμού σε διάφορα μέρη. Αυτή η διαφορά στον εντοπισμό της πηγής του ποταμού οδήγησε σε συνοριακές διαφορές μεταξύ της Ινδίας και του Νεπάλ, με κάθε χώρα να παράγει χάρτες που υποστηρίζουν τις δικές του διεκδικήσεις. Ο ποταμός Κάλι ρέει μέσα από μια περιοχή που περιλαμβάνει μια αμφισβητούμενη περιοχή, περίπου 400 τ.χλμ. γύρω από την πηγή του ποταμού αν και το ακριβές μέγεθος της αμφισβητούμενης περιοχής διαφέρει από πηγή σε πηγή. Το Καλαπάνι ελέγχεται από τις Ινδοθιβετιανές συνοριακές δυνάμεις ασφαλείας της Ινδίας από το Σινοϊνδικό Πόλεμο με την Κίνα το 1962.[4]